အေမွာင္က်ေနတဲ့ မ်က္လုံးေတြဟာ တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ လင္းစျပဳလာတဲ့ ဝန္းက်င္ေၾကာင့္ လုံးလုံးလ်ားလ်ားမဖြင့္ေသးေသာ္လည္း မ်က္ခြံေအာက္က မ်က္စံေလးေတြကေတာ့ ဟိုေ႐ြ႕ဒီေ႐ြ႕နဲ႕သာ....
ေက်းငွက္သံေတြလည္း ၾကားေနရတယ္ သူ ခုဘယ္မ်ားေရာက္ေနတာလဲ။အျမင္ေတြမရွိေသးေပမယ့္လည္း ေအးခ်မ္းလြန္းပါဘိ။စိတ္ႏွလုံးတို႔ဟာလည္း အေမာေျပေနေတာ့သည္။
တျဖည္းျဖည္းနဲ႕သာ မ်က္လုံးတို႔ကို ဖြင့္ၾကည့္မိေတာ့ အိပ္မက္မဟုတ္ဘူးပဲ။သူတကယ္ကို ေအးခ်မ္းေနရသည္။
သို႔ေသာ္.....အစစ္အမွန္ေအးခ်မ္းရာျဖစ္တဲ့ ပတ္ဂ်ီမင္ဆိုသူသည္ ေစာစီးတဲ့အခ်ိန္မွာပင္ ဘယ္သို႔ထသြားေလၿပီလဲ။ေဘးဘက္နားမွ ေနရာလြတ္ကေလးဟာ သူ႕လက္ေတြနဲ႕ ထိၾကည့္ေတာ့ ေအးစက္စက္။
စိတ္က်ဥ္းၾကပ္ခဲ့ရလို႔မ်ားလား။ ညက ဖြင့္ထားတဲ့ျပတင္းကေန ျဖာက်တဲ့လေရာင္ရဲ႕အေႏြးဓာတ္ႏွင့္အတူ ကိုယ္ငယ္ေလးကို ေထြးေပြ႕ဖက္ခဲ့သလို သတိရတိုင္းလည္း တဖြဖြနမ္းရွိုက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္လို႔။
သူက ထူးဆန္းပါသည္ မႏွစ္ၿမိဳ႕စဥ္အခါက ပိုင္ဆိုးစြာ ႏႈတ္ခမ္းတို႔ကို နမ္းရဲေသာ္လည္း ခုလိုခ်ိန္မွာေတာ့ သူ႕ရဲ႕ပစ္မွတ္ေတြက မွဲ႕ေလးတစ္ခုသာ ျဖစ္ရဲေတာ့သည္။ႏႈတ္ခမ္းေတြဆိုတာ ေသခ်ာပင္ စိုက္မၾကည့္ေတာ့သည္အထိ။ထိုအရာေလးေတြဟာ ပူေလာင္ေစၿပီး ေခြၽးစေတြပင္ ထြက္ေစနိုင္သည္မို႔ ေရွာင္ပါသည္။
သူ ပင္ပန္းမည္ဆိုးတာေၾကာင့္ အိပ္ယာကိုလည္း မေခါက္တတ္ေပမယ့္ ကိုယ္တိုင္ႀကိဳးစားေခါက္ၿပီး ထလာခဲ့သည္။အိမ္ျပင္မွာေတာ့ ရွိေလာက္ပါတယ္။ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ျဖင့္ ထြက္လာလိုက္ေတာ့ ရွင္းလင္းစြာ ျမင္လိုက္ရသည့္ ေက်ာျပင္ေလး။ပိုးထည္အေရာင္ႏုေလးနဲ႕ ေက်ာဘက္ကေနပင္ ၾကည့္ရပနံသင့္ေနသည္။
မီးဖိုမွမီးကို ကုန္းကာ တဖူးဖူးမႈတ္ေနသူက သူ႕ေျခသံကိုလည္း ၾကားပုံမေပၚ။ေနာက္ပါးဆီ တိုးကပ္ၿပီး လက္နဲ႕ပုခုံးေလးကို ပုတ္ေတာ့....
"ေမေမ ျပန္လာၿပီလား ခဏေလးရယ္ ျမန္.......အမေလး လန့္လိုက္တာ..."
တတြတ္တြတ္နဲ႕ေျပာၿပီး လွည့္လာေတာ့ အနီးကပ္အေနအထားနဲ႕ သူ႕ကိုျမင္ကာ လန့္သြားပုံ။
BINABASA MO ANG
The king's pride || Complete ||
Fanfictionမာနတို့ အတ္တတို့ဆိုတာ ကိုယ်စီ ရှိကြမှာပဲမို့ ကျွန်တော် ဘုရင့်အား ထွေထူးစွာ မုန်းလို့ မရခဲ့ပါ။ Age limited အနည်းငယ်ပါဝင်သည်။ Main characters >jikook & vope< Unicode+Zawgyi Started date - Sep 16 2021 Ended date- April 10 2022
