"အဟြတ္...အဟြတ္..."
မနက္မိုးမလင္းခင္ထဲက အဆက္မျပတ္တဲ့ ေခ်ာင္းေတြေၾကာင့္ အလုပ္ရႈပ္ေနရတဲ့ ကေလးအေပၚ ေဂ်ာင္ကု အားနာမိသည္။ညကေတာ့ ေသြးပူေနတုန္းမို႔ သူ႕အားနည္းေနတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ကို သတိမထားမိေပမယ့္ မနက္မိုးလင္းမွ ဆက္တိုက္ ဆိုးေနတဲ့ ေခ်ာင္းေၾကာင့္ ေနထြက္လာတဲ့ အထိပင္ မအိပ္ရ။
သူတို႔ႏွစ္ဉီးသည္ ကိုယ္လုပ္ေတာ္ရဲ႕ ယခင္အေဆာင္မွာပဲ ညက အိပ္လိုက္ၾကသည္။သူ႕နန္းေဆာင္သည္ သူ႕ပေယာဂေၾကာင့္ အမွိုက္တြင္းသဖြယ္ ျဖစ္ေနခဲ့ၿပီ။ဒါေၾကာင့္ ကေလးအား မဝင္ေစလို က်န္ရွိေနေသးအုံးမည့္ အေငြ႕အသက္ေတြေၾကာင့္လည္း က်န္းမာေရးကို မထိခိုက္ေစလို။
ရီေတာ့ရီရသား က်န္းမာေရးကို ထိခိုက္မယ္ သိလိုက္သားနဲ႕ ေနာင္တေတြေၾကာင့္ ဘာကိုမွ မၾကည့္ဘဲ ေသာက္လာၿပီးကာမွ ခုေတာ့ ေသာက္ခဲ့မိလို႔ ေနာင္တတစ္ခုက ထပ္ရလာျပန္သည္။ဒီတေလာအတြင္း သူစဥ္းစားဉာဏ္မဲ့ခဲ့သည္ပဲ။ ကေလးသာ ျပန္လာမေပးခဲ့ရင္ သူသည္ ဆက္ကာစဥ္းစားဉာဏ္မဲ့ေနအုံးမယ့္ ေကာင္ျဖစ္သည္။
"မင္းႀကီး သက္သာလား။"
"အဟြတ္...အဟြတ္ သက္...သက္သာ...အဟြတ္ ပါတယ္။"
ဂ်ီမင္ ေဘးကေန ေရေႏြးေႏြးေလး တိုက္ၿပီး ေက်ာကိုဖြဖြပြတ္ေပးကာ စိတ္ပူေနရသည္။သူ မရွိစဥ္က ေဆးျပင္းလိပ္ေတြအား ဘယ္ေလာက္ထိ ေသာက္လို႔ ဒီေလာက္ ျဖစ္ေနရတာလဲမသိ။ ရင္ဘတ္ေတြ ေဖာင္းလိုက္ပိန္လိုက္ ျဖစ္သည္အထိ ဆိုးေနတာ ျမင္ရေတာ့ စိတ္ပူၿပီး လူက ငိုခ်င္လာသည္။
"နမ္ဂြၽန္းေဟ်ာင္းကလား ေဆးသြားယူခိုင္းတာ ခုထိ မလာေသးဘူး။"
သူ႕ဘဝ၌ အႀကီးအား ဘာမွမဆိုင္ပါဘဲ ၾကားကေန စိတ္မရွည္သလို ေျပာဖူးတာ ဒီတစ္ခါ ပထမဆုံးျဖစ္လိမ့္မယ္။
"ရ...အဟြတ္...ရတယ္..."
"မရပါဘူး ေမာေနၿပီမလား အဲ့တာေၾကာင့္ ဘာလို႔ ေဆးျပင္းလိပ္ေတြ အရမ္းေသာက္ရတာလဲ ကြြၽန္ေတာ္ ရွိမေနနိုင္တာနဲ႕ ဒီလို လုပ္ျပဖို႔ မလိုဘူးေလ ေဂ်ာင္ကု မေကာင္းဘူး။"
အမာ႐ြတ္နဲ႕ပတ္ဂ်ီမင္သည္ အရင္လို မဟုတ္ေတာ့ မေက်နပ္တာေတြကို အလုံးအရင္းနဲ႕ ေပါက္ကြဲတတ္လာသည္။ဒါက ဟိုးငယ္ငယ္က ကေလးေလးပုံစံပဲ ျဖစ္ရမယ္ဟု ဘုရင္ေတြးၿပီး ၿပဳံးမိသည္။ ကေလးေလးဟာ မလြယ္ေၾကာေလးမလား သူ႕ပါးကို ကိုက္လို႔ မမွီမကန္းနဲ႕ ျပန္ကိုက္တဲ့ အမွတ္တရေလးက သက္ေသေလ။
BẠN ĐANG ĐỌC
The king's pride || Complete ||
Fanfictionမာနတို့ အတ္တတို့ဆိုတာ ကိုယ်စီ ရှိကြမှာပဲမို့ ကျွန်တော် ဘုရင့်အား ထွေထူးစွာ မုန်းလို့ မရခဲ့ပါ။ Age limited အနည်းငယ်ပါဝင်သည်။ Main characters >jikook & vope< Unicode+Zawgyi Started date - Sep 16 2021 Ended date- April 10 2022
