"ပတ္ဂ်ီမင္....."
ဆံပင္ေတြကို ၿဖီးသင္ေနတဲ့အခ်ိန္ ပုခုံးေပၚမွ ထြက္ေပၚလာတဲ့ ၾကက္သီးထဖြယ္ ပ်င္းတြဲတြဲေခၚသံတစ္ခု။မနက္ခင္းေတြသည္ ဒီလို ပုံစံမ်ိဳးေတြခ်ည္းပဲ ထပ္တူညီေနေစအုံး သူဘက္က မၿငိဳျငင္ မညီးၫူပဲ ေက်နပ္ေနတတ္သည္။
"မင္းႀကီး နိုးၿပီလား ကြၽန္ေတာ္ နန္းေဆာင္ျပင္ကို မနက္ေစာေစာ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္မလို႔ တစ္ခါတည္း လိုက္ခဲ့ပါ့လား"
"ဘာလို႔လဲ ဒီေလာက္ခႏၶာကိုယ္က ေသးေကြးေနတာကို လမ္းေတြအရမ္းေလွ်ာက္မေနနဲ႕"
"က်န္းမာေအာင္လို႔ပါ ၿပီးေတာ့ နန္းေဆာင္ထဲမွာပဲ ေနရေတာ့ ပ်င္းတယ္ေလ"
"ကိုယ္ေတာ္ ရွိတာပဲ ႐ႊတ္"
"ဟာ..."
ေသသပ္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ဆံပင္ကို တစ္ဖက္ပုခုံးေပၚျပန္ တင္ၿပီး ေပၚလာတဲ့လည္ပင္းသားတို႔အား တရႈံ႕ရႈံ႕နဲ႕ နမ္းေနျပန္ၿပီ။ၿပီးေနာက္ ဝတ္စုံက ႀကိဳးကို လက္တစ္ဖက္နဲ႕ ျဖည္ဖို႔ျပင္ေနသည္။
"မင္းႀကီး... ေန..ေနပါအုံး"
"ဘာလဲ"
မေက်မနပ္နဲ႕ သူ႕ဘုရင္။ဘာကို စိတ္မခက္မသင့္ျပန္ၿပီလဲမသိေပမယ့္ သူတို႔ ေရွ႕ဆက္လို႔မျဖစ္သည္မို႔ တားယူရပါမည္။ညတုန္းကပဲ သူတို႔ႏွစ္ဉီး ရမၼက္ဆန္တဲ့ ညတစ္ညကို ကုန္ဆုံးထားခဲ့တာပဲမလား။
"ဟို... ညကလည္း..."
ဆက္မေျပာဝ့ံပါ ဘယ္ေလာက္ပဲ ဘုရင့္အလိုက်ေနေပခဲ့ပါေစ သူရွက္ပါသည္။ထို႔အတူ ဒီလိုမ်ိဳး အဓိပၸါယ္မဲ့ညေတြအေၾကာင္းဆို ပိုတိုးမေျပာခ်င္ပါ။
သူမႏွစ္သက္ဖူးရယ္လို႔ မျငင္းခ်င္ေသာ္လည္း လုံးလုံးလ်ားလ်ားလည္း မႏွစ္သက္။ဘာလို႔လဲဟုဆိုလွ်င္ သူ႕ေပးတဲ့အခ်စ္ဆိုတဲ့ ျဒပ္မဲ့ေတြဟာ တန္ျပန္ကာ သူ႕ဆီကို လမ္းမွား၍မွ်ပင္ ေရာက္မွမလာပဲ။
ဘုရင့္ ကိုယ္သင္းနံ႕ေလးကို ရင္ခြင္ထဲတိုးကာ ရႉရွိုက္ရမယ့္အစား ေခြၽးသန္တ႐ႊဲ႐ႊဲနဲ႕ ေမာပန္းစြာ အိပ္ေပ်ာ္ခဲ့ရတဲ့ ညေတြကို မုန္းတယ္။
ဘုရင့္ထံမွ နာေပ်ာ္ဖြယ္ ခ်စ္စကားလွလွတို႔ ၾကားရမယ့္အစား လိုခ်င္တပ္မက္ျခင္းေတြျဖင့္ ထုဆစ္တဲ့ ညည္းသံမ်ိဳးစုံနဲ႕ ညေတြကို မုန္းတယ္။
YOU ARE READING
The king's pride || Complete ||
Fanfictionမာနတို့ အတ္တတို့ဆိုတာ ကိုယ်စီ ရှိကြမှာပဲမို့ ကျွန်တော် ဘုရင့်အား ထွေထူးစွာ မုန်းလို့ မရခဲ့ပါ။ Age limited အနည်းငယ်ပါဝင်သည်။ Main characters >jikook & vope< Unicode+Zawgyi Started date - Sep 16 2021 Ended date- April 10 2022
