"ပတ္ဂ်ီမင္....သက္သာရဲ႕လား။"
လက္ေႏြးေႏြးတစ္စုံဟာ သူ႕ရဲ႕ထိန္းမနိုင္သည့္ဆံႏြယ္ေတြကို နဖူးထက္မွ အသာဖယ္ရွားေပးသည္။မဖီးမသင္ခဲ့သည့္ သူ႕ဆံပင္ ဖြာလန္ေတြနဲ႕ သူသည္ တေစၦနဲ႕မ်ားတူေနမလား။
"မင္းႀကီး...."
"အြန္း ဟုတ္တယ္ ကိုယ္ေတာ္ပါ "
မႈန္ဝါးဝါးေတြၾကားမွာပင္ သူဟာ ႏွလုံးသားရဲ႕ပိုင္ရွင္ကိုေတာ့ သဲကြဲစြာ သိျမင္နိုင္ေသးသည္။မနက္ခင္းတစ္ခုေလးမွာ မေတြ႕မျမင္ခဲ့ရလည္း လြမ္းတယ္။ညဘက္မွာ ႏွီးေႏွာခဲ့ေပမယ့္လည္း ရမၼက္ေတြကင္းေနမယ့္ မ်က္ႏွာေတာ္ကို လြမ္းတယ္။
ပတ္ဂ်ီမင္သည္ အလြမ္းအဆိပ္ ေတာ္႐ုံသင့္ေနသည္ မဟုတ္ပါလား။
မနည္းတင္းထားတဲ့အားကို ေလာင္စာထပ္ျဖည့္ၿပီး အလူးအလဲထကာ အရွင့္လည္တိုင္တို႔ကို ဖက္တြယ္မိေတာ့ အရွင္က ထူးဆန္းစြာ မဖယ္ရွားခဲ့။
"လြမ္းေနတာ...ထားမသြားပါနဲ႕ေနာ္ ဘာပဲျဖစ္ေနေန ကြၽန္ေတာ္ကခ်စ္တယ္ ဒါ ဒါေၾကာင့္မို႔....."
မဆီေလ်ာ္စြာ တစ္စို႔ေနတဲ့စကားေတြႏွင့္ သူဟာ မ်က္ရည္အလိမ္းလိမ္း အရွင္ ယုံၾကည္ေပးတန္ေကာင္းပါတယ္ သူအရွင့္ကို အဘယ္ေလာက္ထိ ခ်စ္သလဲဆိုသည္အား။
"ပတ္ဂ်ီမင္ ေတာ္ေတာ့ အားနည္းေနတာကို မငိုနဲ႕ေတာ့ ကိုယ္ေတာ္လည္း ညီလာခံသြားရအုံးမယ္"
ရက္စက္လြန္းသည္က ဘယ္အဆင့္ျဖစ္ေနခဲ့ၿပီလဲ။မိခင္ျဖစ္သူကိုပင္ တားသည့္ၾကားက ထားကာထြက္လာမိပါသည့္ သူ႕ကို အရွင္က ဒီလိုပစ္ပစ္ခါခါျဖင့္ ဆီးမႀကိဳသင့္။
ခ်စ္တာကို သိလို႔ အရွင့္ေရာင့္တက္ကာ နိုင္စားပါသည္။မာန္မာနေတြျဖင့္ တင္းခံေနတဲ့ မ်က္ဝန္းတို႔ိကို သူေဖာက္ထုတ္ခ်င္သည္အထိ စိတ္ေတြလည္း ဆုံးဆုံးျမဳပ္ေနၿပီ။
ထြက္သြားျပန္ၿပီ သူေတာ့ ဒီတစ္ခါသည္မွ မရခဲ့လွ်င္ ေနာက္ဆို ဘာပဲျဖစ္ေန ထက္ဆြဲထားေတာ့မည္မဟုတ္ မခံနိုင္ေအာင္ ပင္ပန္းေနၿပီ။
မ်က္ရည္ကို တစ္ခ်က္ဖိသုတ္ကာ သူအသံကို တစ္ဆုံးေအာ္ခ်ပစ္လိုက္သည္။အိပ္ယာထက္က ထိုင္လ်က္သားရွိေနတဲ့ သူဟာ ရႈပ္ေပြေနပါသည့္ ဆံပင္ေတြနဲ႕ အရႈးမီးဝိုင္း။
ESTÁS LEYENDO
The king's pride || Complete ||
Fanfictionမာနတို့ အတ္တတို့ဆိုတာ ကိုယ်စီ ရှိကြမှာပဲမို့ ကျွန်တော် ဘုရင့်အား ထွေထူးစွာ မုန်းလို့ မရခဲ့ပါ။ Age limited အနည်းငယ်ပါဝင်သည်။ Main characters >jikook & vope< Unicode+Zawgyi Started date - Sep 16 2021 Ended date- April 10 2022
