အေတြ႕ပင္ မခံဘူးတဲ့
အတင္းအၾကပ္ေတြ လုပ္ဖို႔အေတြးေတြ မရွိေတာ့ပါဘူး။အစတည္းက ေၾကာက္ေအာင္သာ မုသားသုံးလိုက္ရတာ ေၾကာက္႐ြံ႕ေနမွာမ်ိဳးကိုလည္း မခံယူခ်င္။
နန္းေဆာင္ေရွ႕က ေခါင္းငိုက္စိုက္နဲ႕ရပ္ေနသူသည္ ရင္ထဲက မခ်ိတင္ကဲျဖစ္ေနရေၾကာင္းကို ဘယ္သူက ျမင္ေပးနိုင္မည္လဲ။
ပတ္ဂ်ီမင္ဆိုတာကိုပဲ ပါးစပ္ကမခ်ခဲ့တဲ့ သူ႕မွာ အတြင္းစိတ္ထဲ တစ္ခ်ိန္က ကေလးေလးဟာ ကိန္းေအာင္ၿမဲသာ။ ဒါေတြကို ခဏေလာက္ အေရာင္မွိန္မွိန္ရွိေစခဲ့တာဟာ အနာဂတ္ေတြ မေရမရာရယ္ေၾကာင့္။
အမိန့္ေတြ၊ဖီဆန္မႈေတြၾကားမွာ ႏုႏုနယ္နယ္ေလးကို ေျမစာပင္ အျဖစ္မခံနိုင္တာက ေျမာက္ျမားစြာ ပါသည္။အနစ္မြန္းမခံေစခ်င္တဲ့စိတ္ေတြ ကိန္းေအာင္းေနခဲ့သည္။
ၿပီးေတာ့ အရာရာကို ေက်ာ္လႊားနိုင္ဖို႔ဆိုတာ ၾကမ္းတမ္းမႈေတြ၊မာေၾကာနိုင္မႈေတြနဲ႕မွ ျဖစ္နိုင္မယ္လို႔ ကိုယ္ေတာ္ ထင္ခဲ့မိလို႔ပါ။
"ကေလးေလး...."
ႏႈတ္တိုက္စကားက အတိတ္ေရာ၊ပစၥဳပၸန္ေရာမွ ကေလးေလးအတြက္ ခံစားခ်က္ေတြ ေရာေႏွာပါပါလိမ့္မည္။
"ကြၽန္ေတာ္ တစ္ေယာက္တည္း ေနခ်င္တယ္။ကြၽန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားကို မုန္းခ်င္တယ္။"
ထုတ္ေဖာ္လို႔မရတဲ့ လွ်ို႔ဝွက္ျခင္းေတြကို ကိုယ္မ်ိဳသိပ္ထားေပးေနတာက မုန္းဖို႔ ဒီေလာက္ေတာင္ပဲ ထိုက္တန္သလား။
သူရွိေနတဲ့ ကမာၻသာမက သူမပါဝင္နိုင္တဲ့ ကမာၻႀကီးဟာ ကေမာက္ကမ ပါပဲ။
"ကိုယ္ေတာ္ မနက္ျဖန္လာခဲ့မယ္။"
"ဟင့္အင္း မလာနဲ႕။"
နံရံခပ္ပါးပါး ျခားေနသည့္တိုင္ သူ႕စိုးရိမ္ေသာကေတြကို ဒီကေလးေလး ခံစားမိနိုင္မွာ မလြဲ။
"ကိုယ္ေတာ္ သြားေတာ့မယ္ အိပ္မက္ေတြ လွပါေစ။"
ဟက္... အိပ္မက္ေတြ လွပါေစတဲ့လား။ဒီလို အိပ္မက္ဆိုးေတြ ေပးတာ ဘယ္သူလဲ အရွင္။အေၾကာင္းျပခ်က္ ေရေရရာရာမေပးဘဲ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ေနတာေတြက ရက္ရက္စက္စက္ အမိန့္ခ်ဖိဳ႕လား။
KAMU SEDANG MEMBACA
The king's pride || Complete ||
Fiksi Penggemarမာနတို့ အတ္တတို့ဆိုတာ ကိုယ်စီ ရှိကြမှာပဲမို့ ကျွန်တော် ဘုရင့်အား ထွေထူးစွာ မုန်းလို့ မရခဲ့ပါ။ Age limited အနည်းငယ်ပါဝင်သည်။ Main characters >jikook & vope< Unicode+Zawgyi Started date - Sep 16 2021 Ended date- April 10 2022
