အပိုင်း၃၀ Zawgyi

264 16 0
                                        

ႏွစ္ရက္ဆိုေသာ အခ်ိန္ေတြသည္ လြန္စြာတိုေတာင္းပါသည္ဟု မည္သူေျပာခဲ့သလဲ။ ငရဲတမွ်ေသာ အခ်ိန္ေတြအား ခံစားေနရသူသည္ ထိုစကားကို လြယ္လင့္တကူနဲ႕ လက္ခံနိုင္ရမည္လား။

မည္သည့္ေကာလဟာလပင္ ထြက္မလာေသးတာေၾကာင့္ တိတ္ဆိတ္စြာ စုံစမ္းခိုင္းထားတာကပင္ အခ်ိန္ၾကာလြန္းေနသလို အပူမီးနဲ႕အတူ လည္တဆန့္ဆန့္ျဖစ္ေစသည္။ သက္ရွိထင္ရွားေတာ့ ရွိေနပါေစဟု ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကို ဆုေတာင္းအျဖစ္နဲ႕ အသြင္းေျပာင္းေနခဲ့ရေသာ္လည္း ရင္ဘတ္ထဲက ေလးေလးလံလံအရာေတြဟာ ေျပေပ်ာက္သြားတယ္ရယ္လို႔ မရွိ။

"မင္းႀကီး...ကြၽန္ေတာ္ နမ္ဂြၽန္းပါ။"
အေတြ႕မခံခဲ့ဖူးဘူး ဒီႏွစ္ရက္အတြင္း ကိုယ္ရံေတာ္ နမ္ဂြၽန္းမွအပ အဖြားနဲ႕အမကိုေတာင္ သူအေတြ႕မခံခဲ့ပါ။

အျပစ္ေပးရမွာေပါ့  ကေလးဟာ ရွိေနေသးရဲ႕လား မေသခ်ာေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ သူက ဘယ္လိုစိတ္နဲ႕မ်ား အဖြားေတာ္ရဲ႕ ရင္ခြင္ထဲ ခိုလႈံၿပီး ေနာင္တရျပကာ ႏွစ္သိမ့္မႈကို ခံယူရမည္တဲ့လား။ တရားတယ္လို႔ကို သူကိုယ္၌က လုံးလုံးမထင္။ဒါဟာ သူခံယူသင့္တဲ့ အျပစ္အနည္းငယ္ေလးပင္ ရွိပါေသးသည္။

ခုေတာ့ သူ႕ပတ္ဝန္းက်င္ဟာ အလင္းမဲ့ေနၿပီး ခပ္စူးစူးအန႕ံေတြနဲ႕ အခိုးအေငြ႕ေတြသည္သာ တေထာင္းေထာင္း။ ကိုယ္ဘာသာကို ႏွိပ္စက္လြန္းေနတာရယ္လို႔ ေခါင္းစဥ္တတ္ေနေပမယ့္ ဒါေတြကပဲ ႏွစ္သိမ့္ေပးေနသလို ခံစားမိေနျပန္ေတာ့ အေငြ႕အျဖစ္သာ အသြင္ေျပာင္းသြားခ်င္မိသည္။

သို႔ေသာ္ တစ္ခုတည္းေသာ ဆုေတာင္းေလးဟာေတာ့ ျပည့္ေပးမွ ရပါလိမ့္မည္။

"ဝင္ခဲ့"

အမိန့္သံအဆုံး ဝင္လာခဲ့တဲ့ နမ္ဂြၽန္းသည္ အျပင္ဘက္က ထိုးေနတဲ့ ဘုရင့္မ်က္ႏွာေပၚက ေနေပ်ာက္ေၾကာင့္သာ အခန္းထဲရွိေနေသာ အထီးက်န္မႈကို မပီမသျမင္ေတြ႕ေနရသည္။ေျပာလိုက္လို႔ ျဖစ္ပါ့မလား မသိေသာ္လည္း အမွန္တရားဆိုတာ ေပ်ာက္ကြယ္နိုင္လည္း ခဏရယ္မို႔ ဘုရင့္ႏွလုံးသားမွာ တြယ္ေနတဲ့ အျမစ္တစ္ခုအား ခုခ်ိန္တည္းက ျဖတ္ေတာက္ပစ္နိုင္ဖို႔ သူပါဝင္ကူညီမွသာ ရပါလိမ့္မည္။

The king's pride || Complete ||Where stories live. Discover now