W A 16

437 24 0
                                    

[W E E K S  A F T E R  XVI]

"Shit, nasaan na ba ako?"

Kanina pa ako nagpapalakad-lakad dito. Para akong bumalik sa Day One kung saan ligaw na ligaw ako.

Tumila na ang ulan pero mahangin pa din kaya nilalamig na ako. I hugged myself while still trying to look for a landmark, or something that will give me a hint of my location.

Damn! This is the disadvantage of being a houseman. You're not aware of wheres and what of your place.

Nakakita ako ng tatlong zombie na naglalakad kaya dali-dali akong nagtago sa ilalim ng kotse na malapit sa'kin. They are walking slowly as if the world was theirs.

I hold my breathe when their feet stopped exactly on where I am hiding. Nakita kong bahagyang gumalaw ang mga ito, tanda na may hinahanap. I just silently wished that my stomach won't create any sound.

Ilang segundo ang makalipas, nagsimula na ulit silang maglakad. They are growling like a hungry monsters which gives me a goosebumps.

Dahan-dahan akong umalis sa pagkakatago at maingat na tumayo ulit. Muli kong tiningnan ang tatlong zombie na papalayo saka sinimulang maglakad.

Bitak-bitak na ang mga daan na nandito. Madami na ding building ang nakaguho, o 'di kaya'y naging kulay itim na dahil sa pagkakasunog. The clouds were still dark. Parang ganito talaga ang napapanood ko sa apocalypse movies and series.

Yupi-yupi na ang mga poste na nakatayo pati ang ilang billboards. May naririnig din akong weird na mga ugong na talaga namang kikilabutan ka.

I licked my lips as I continue walking. I need to find a place where I can eat and get heat. Mamamatay ako sa lamig kapag nanatili ako dito.

Or, the latter is better?

But, no. I can't just die here. I need to find what's the root of this. I know this is not what they are calling world cleansing. If God really wants to cleanse the Earth, then he just sent a deadly tornadoes and tsunamis and drown the world.

I know, someone is behind it. That organization Laelyn is talking. I somehow knew that they are connected with this apocalypse.

Gusto kong malaman kung sino sila para kahit mamatay ako, at least, walang maiiwang tanong sa isip ko.

My eyes sparkled with happiness when I saw a mini-grocery store. Maayos pa naman ito at sa tingin ko'y may mapapakinabangan pa kahit papaano.

I looked around and ran to the store. Napahinto lang ako nang may makitang babaeng zombie sa loob na naglalakad. She's alone so it will take no time for me to dispatch her.

I tried looking for something to use as weapon. I saw a metal tube that is thick. When I carried it, I smirked.

It was heavy and powerful. Anyone who'll get hit by this will be knock off.

Dahan-dahan kong binuksan ang salamin na pinto para hindi maka-attract ang ingay. They can't open a door, that's why she's stock here. Kahit kasi iuntog niya nang i-untog ang ulo niya sa salamin na pinto, hindi 'yun mababasag.

"Ha!" I hit her head when I got the chance. It fall on the ground immediately. Ilang beses ko pang hinampas ang ulo nito hanggang sa lumabas na ang utak niya.

Nasanay na siguro ang sikmura ko sa ganitong scenery kaya hindi na ako nagsuka. I got her feet and pulled it out of the store. Hinayaan ko lang ang dugo na nagkalat do'n.

Nang makabalik sa loob, sinigurado kong nakalock ang pintuan para walang makapasok saka ako kumuha ng puwedeng makain.

Ang mga gulay ay bulok na dahil siguro sa tagal na nandito. May mga uod na din ang mga prutas kaya hindi ko na sila mapapakinabangan. May amag na din ang mga tinapay kaya dumeretso na lang ako sa mga ready to eat foods katulad ng mga de-lata.

Before, I don't really appreciate these canned goods but I realized that it will help us in this kind of times when we are lacking of foods. They last long, and you can eat them raw.

After feeding myself, I immediately look for something as weapon. I know that this metal tube is not enough for me to survive. Plus, it's heavy. Baka nakagat na ako bago ko pa sila mahampas.

Nakakita ako ng pintuan kaya naman pumasok ako doon. Kuwarto siya na tama lang ang laki. Maayos pa naman siya at marami ding gamit sa loob.

I turned the lights on. It was flickering, and anytime, alam kong mapupundi na 'yun.

Pumasok ako sa loob at hinalungkat lahat ng karton, umaasang kahit papaano, may makikita akong kahit ano. There were pans, knives, and more kitchenwares. May nakikita din akong iilang mga tray ng tinapay dito, kaya siguro may amoy maasim.

"Finally."

I almost shout with happiness when I saw a metal bat leaning on the wall. Lumapit ako dito at kaagad itong kinuha.

My smile grew wider while holding it. Just perfect for me. Hinampas-hampas ko pa ang hangin, tine-testing ang bat.

Napabalik ang tingin ko sa labas nang makarinig ng pagkabasag ng salamin. Agad kumalabog ang dibdib ko't dahan-dahang lumapit sa pinto kung saan ako nanggaling.

Bahagya ko itong binuksan, tama lang para masilip ko ang labas. I am right. There's a zombie there. Isa lang naman 'yun.

Lumalabas na ang bituka niyang sumasayad sa sahig. Nakalaylay na din ang panga niya. Punong-puno ng dugo ang pagmumukha niya at nakikita ko pa ang iilang sunog mula doon.

Agad siyang humarap sa'kin nang lumabas ako. I played the bat with my hand as I watched how his mouth went agape and his eyes widen. Mas lalong nalaglag ang panga niya dahil do'n kaya malayang umagos ang mga dugo sa katawan niya.

Mabilis itong sumugod sa'kin kaya naman tumakbo ako sa bandang gilid ko. Nang mauntog siya sa pader, himampas ko ng bakal ang ulo niya kaya tumalsik ang dugo niya sa paligid.

Pero buhay pa din siya.

Tumakbo ako sa paligid habang hinahabol niya ako. I tried to look for a perfect time to escape.

At nang makahanap, binilisan ko ang pagtakbo ko saka sinipa ang pader kaya para akong naglakad do'n. I do the backflip and when I landed, I immediately beat his head with the bat.

Wasak ang ulo niya.

Hinihingal ako kaya bumuga ako ng malalim na hangin. Pinunasan ko pa ang pawis at iilang dugo sa mukha ko.

Natuyo na din ang mga suot ko kaya lumabas na ako ng grocery bitbit ang bat na noon ay puro na din dugo.

Sumisikat na ang araw nang lumabas ako. Para pa akong napaso no'ng madapuan ng sinag ng araw ang balat ko.

I feel my body feeling cold yet something is hot. I can't explain the feeling. I feel sick.

Parang kumakapal ang mukha ko. Literal.

I touched my neck and I sniffed when I felt my heat. Kaya pala parang nanghihina ang mga braso ko.

My vision became blurry and the only thing I can remember before the darkness get over me is I slipped.

Weeks AfterWhere stories live. Discover now