Weeks After

A E 03

"Hindi, hindi, hind---tangina, nasaan na nga ako?"

While running away, Katarina found her self nowhere her knowledge. She got lost on the process of looking for way out. Nakalabas na siya sa tunnel at hindi niya alam kung ano nang kalagayan ni Kimberley ngayon.

She somehow hope that her enemy is still alive. She's a big help for her to escape this organization. This place is a total definition of nightmare.

She witnessed everything. How they make survivors suffered. The way they put them inside a tube glass and experiment different things.

Sinasabi nila na isang magandang mundo ang naghihintay pagkatapos ng lahat, ngunit hindi gan'on ang ginagawa nila. Pinapatay nila ang bawat tao. Para saan? Para madiskubre pa ang mga tinatagong misteryo ng siyensiya?

Para sa tanginang siyensiya.

They created the outbreak, just for them to test the humanity's limitations. And now, they are ending the world because of what they did.

The science, the curiosity, and the dumbness of human ended their own.

She got her self back when she heard footsteps. Kaagad niyang nilibot ang paningin sa paligid at hinanda ang sarili sa maaaring panganib na harapin niya. The sound of the steps are as if there is a stampede.

She started walking carefully while observing the surroundings. The steps she's hearing is uneven, so she conclude that it is not just one, but twice the number she can imagine.

Kumabog ang dibdib niya dahil do'n. She started looking for a place to hide but she failed. There is no hiding spot here!

"Kung mamalasin ka nga naman."

She got no other choice but to face her enemy. Alone. Positioning her arms, she waited for the foe to show itself. As the footsteps get closer, her heart beats faster.

Seconds later, a group of rotting zombie appeared. Nanlaki ang mata niya dahil do'n. It's been months since the last time she encountered a zombie.

Their appearances changed. Ang nabubulok nilang itsura noon ay mas lalo pang lumala ngayon. Their bones are showing, and their flesh is color brown. Mas lalong naging gutay-gutay ang mga damit na suot nito, at mas lalo din silang bumilis. Their mouth is releasing a green-slimy liquid which made her winced.

I don't think I can manage going near them, she thought of herself. The zombies are more disgusting than creepy. Even from afar, you can already smell their rotting body.

Agad niyang sinipa ang unang zombie na nakalapit sa kaniya. Kaagad na tumagos ang paa niya sa katawan nito kaya napasigaw siya sa pandidiri. Sumunod naman niyang sinuntok ang mukha ng babaeng patay kaya lumabas na ang bungo nito.

"Eww, what the fuck I just did."

Binawi niya ang paa at kamay niya sa dalawa at napapailing na sinundan ng mga suntok at sipa ang iba pang zombie. They are fast, but they are too weak. A one hit can knock them off, the second time will kill them.

Nasa walo ang bilang ng zombie na nakasalubong ni Katarina pero nagtiyaga siyang labanan ang mga 'yun nang mag-isa. Her will to get out here is stronger than these creatures.

Samantala, si Kimberley naman ay patuloy na naglalakad habang iniisip pa din kung sino ang lalaking nakaharap nila kanina. They've met before; that's what he said. Posibleng 'yung stranger 'yun na may crimson eyes. He's the only one she encountered.

Plus, the guy she just fight has that crimson eyes too. Maaaring hindi lang siya ang nag-iisang nilalang na may kulay dugong mata, pero malakas ang kutob niya na ang lalaking nakalaban niya at ang lalaking sumusunod sa kaniya simula sa simula ay iisa lamang.

Who could he be?

"Aaaahhh!"

Lumingon siya sa harapan kung saan niya narinig ang sigaw. Lumikot ang mata niya at tinalasan ang tainga para alamin kung guni-guni niya lang ba 'yun o hindi. Pero nang muling may sumigaw, hindi na siya nag-aksaya ng panahon at kaagad na tumakbo.

"Katarina, ano na namang ginawa mo?"

Alam niyang si Katarina ang sumigaw na 'yun. Feeling superior sa school, tatanga-tanga naman makipaglaban. Napailing na lang siya at mas binilisan pa ang pagtakbo.

Agad niyang natuntun ang lugar. Nakita niya ang babae na nilalabanan ang mga zombie. Bahagya pa siyang nagulat sa itsura ng mga ito pero hindi nagtagal ay lumapit na din siya upang tumulong.

Dinakot niya ang balikat ng isang zombie na dapat sana'y kakagatin na si Katarina, saka ito inihagis papalayo. Tumama ito sa pader kasabay ng pagkalat ng iilang laman niya.

Sinipa niya naman patalikod ang isang zombie na papalapit sa kaniya kaya agad na tumagos ang paa niya sa katawan nito. Nang bawiin niya, umagos ang mabahong likido mula doon.

Her feet feels sticky, and dirty.

"God damn bitch, buti nakaligtas ka pa!" Nagdikit ang likod ng dalawa habang binabantayan pa rin ang mga atakeng gagawin ng kalaban.

"Yes, because you're still alive. I still have reason to survive." She smirked.

"Aww that's sweet." Katarina replied sarcastically.

"You know what's sweeter?" Bahagya niyang nilingon ang babae. "Kapag napadugo ko na 'yang ilong mo sakaling makalabas tayo sa organisasyon na 'to. That'd be a lovely gift for me."

Muli silang bumalik sa pakikipaglaban. Hinuli ni Katarina ang kamay ng isang zombie at kaagad pinuwersang hilahin kaya humiwalay ito sa katawan niya. Kaagad niya itong tinapon saka sinuntok ang panga ng kalaban, kaya tumalsik ito sa sahig.

Sinipa naman ni Kimberley ang paa ng isang zombie at nang matumba ito, kaagad niyang inapakan ang ulo nito kaya sumabog ito at nagkalat sa sahig ang nabubulok niyang utak. Saka naman niya sinipa ang isa pa na aatakihin sana siya.

Ilang minuto pa, naubos na din nila ang mga kalaban. Nagkalat ang mga dugo at berdeng likido sa noon ay maputing sahig.

Pareho silang hinihingal at pinagpapawisan pagkatapos. Napaupo si Katarina sa sahig habang ipinupunas sa patient gown niya ang mga dumi sa kaniyang kamay. Nakahawak naman sa tuhod si Kimberley habang nililibot pa din ang paningin sa paligid.

Ngunit napatigil lang ang mata niya sa isang bagay hindi kalayuan sa kanila. Bumuga siya ng hangin at tumayo upang lapitan ito.

Tama nga siya. May nanonood sa kanila.

Sa kabilang banda, isang tao ang pinanood kung paano talunin nina Kimberley at Katarina ang mga voodoos; mga zombie na kino-kontrol ng Nyasaaa.

Napangisi siya nang makitang tumingin ang babae sa camera. This girl is really something.

Naningkit ang mata ni Kimberley habang nakikipagtitigan sa close circuit television na nasa harap niya. She wants to know who's behind this. I mean, who's behind the Nyasaaa.

"Kimberley, palapit na sila. Kailangan na nating umalis."

Bumalik ang tingin ng babae kay Katarina na noon ay nakatayo na. Tumayo siya at naglakad palapit sa isang bangkay.

Hinugot niya ang ulo nito at hindi naman siya nahirapan. Bumuka ang bibig ni Katarina sa nasaksihan pero walang salita na lumabas sa bibig niya.

Muling naglakad si Kimberley pabalik sa CCTV habang pinaglalaruan ang ulo ng zombie na hawak niya.

Gumuhit ang ngisi sa labi niya bago binato ng malakas ang ulo sa camera, dahilan ng pagkasira nito.