Weeks After

W H A 18

"Ahhh!"

Mabilis na umangat ang ulo ko nang makarinig ng sigaw ng isang tao. Nanlaki ang mata ko nang makakita ng malaking anino, kaya bahagya akong tumingala para makita ito ng maayos.

Mabilis akong napaatras nang mapagtantong isa itong malaking zombie! His height is thrice ours! Unlike the first gigantic mob I've encountered outside the Safe, it is larger.

"Tulong!"

Napanganga ako nang makita ang lalaking officer na pumapalag habang hawak-hawak siya ng malaking halimaw. Mahigpit ang kapit sa kaniya no'n at parang anumang oras ay sasabog na lang ang katawan niya.

I knew that at that moment, I should run already. But my feet seemed glue on where I am.

"Shit!" Napabalik na lang ako mula sa pagkakatulala nang magsimulang bumaril ang babae. She's shouting curses as she shoot the monster, thinking that he'll let go the officer.

Pero huli na.

Parang bumagal ang paligid nang kagatin ng halimaw ang ulo ng lalaki kaya humiwalay ito sa katawan niya. His blood dripped on the hand of the monster, to the ground.

Pumapalag pa ang paa ng lalaki kahit na wala na itong ulo kaya nahigit ang hininga ko. Nakamasid lang ako habang patuloy na ngumunguya ang halimaw, hindi alintana ang mga bala na tumatama sa kaniya.

"Umalis na tayo dito!" I tried to pull the female officer with me but she's so persistent with attempting to kill the monster. "Hindi mo 'yan mata---!"

Napahinto ako at napaatras nang bigla na lang may bumagsak na malaking bagay sa katawan ng babae sanhi ng pagtalsik at pagkalat ng dugo nito sa paligid.

I was left dumbfounded.

What the fuck...just happened?

Nakabuka pa rin ang bibig, tiningnan ko kung anong bagay ang bumagsak sa kaniya at halos mapaluhod ako nang makitang paa ito ng halimaw.

Inapakan niya ang babaeng officer.

Bumaba ang tingin ko sa sahig nang maramdaman ang isang basang bagay na dumadaloy sa paa ko. Parang nawala lahat ng lakas ko nang makitang dugo ito ng babae.

"Gago..."

Tumingala ako at nanlaki ang mga mata nang makitang may babagsak na din na paa sa akin kaya naman dali-dali akong tumakbo.

Umuga ang lupa nang bumagsak ang paa ng zombie sa sahig kaya bahagya akong napatalon dahil sa gulat. Napapikit na lang ako at sinimulan muling bumalik sa pagtakbo.

Ngayon, hindi ko na alam kung paano ko ito tatakasan. Kung patuloy ko siyang tatakbuhan, walang mangyayari. Pero kung susubukan ko naman siyang kalabanin gamit ang bakal na hawak ko, sigurado naman akong hindi pa nakakailang segundo, namatay na ako.

His heavy steps brings horror inside me. I know that if I stopped, it won't be difficult for him to crash me dead.

Tumatama ang hangin sa mukha ko habang patuloy ako sa pagtakbo mula sa kamatayan at katapusan. Hindi nakatulong ang mabilis na pintig ng puso ko habang naghahanap ng puwedeng puntahan.

"Shit!"

Napaigtad ako nang biglang may bumagsak na katawan ng puno sa tabi ko! Nangbabato siya ng puno, tangina!

That thing boost me to run faster. Ito na ang pinakamabilis na takbo na nagawa ko at sana naman, makagawa ako ng malaking distansiya mula sa kaniya.

Napapasigaw at napapamura na lang ako kapag may mga malalaking bagay na tumatama sa tabi ko. Muntikan pa nga akong mabagsakan ng puno kanina!

Wala na akong choice kundi muling pumasok sa magubat na parte ng bayan na 'to. Mas madali akong makakatakas kapag madami akong puwedeng taguan. The trees will surely block me from him, right?

Mas lalong lumakas ang atungal na ginagawa ng halimaw habang palayo ako nang palayo. Nagsisimula na ring magsitalsikan ang mga puno na nasa paligid niya dahil hinahawi niya ang mga ito.

Ang mga yapak na tumatama sa tuyong dahon ay nakapagdadagdag sa kilabot na nararamdaman ko. Isama mo pa ang pagaspas ng mga dahon sa puno na nagpapalakas sa tensiyon na namumuo sa loob ko.

Nang makakita ng pagkakataon, dali-dali akong nagtago sa likod ng isang nakatumbang puno. I jumped on the log and sat there silently.

Mayamaya lang ay sunod-sunod na mabibigat na yabag na ang aking narinig, kasama ng malakas na boses ng galit na halimaw. I clasped my hand, they're sweating. Pinikit ko ang aking mga mata at dinama ang mabilis na tibok ng puso ko.

I was breathing hardly when I felt the footsteps gets closer to where I am. The ground is shaking a bit as he walks, proving how big he is.

Kasabay ng pagtigil ng mga yabag ay ang pagtigil ng hininga ko. I am still closing my eyes but I made sure I'm not being oblivious of my surroundings.

Where could he be?

He's somewhere near me.

Somewhere dangerously near me.

Napamulat ako ng mata nang maramdamang may tumutulo sa'kin. My body froze and I felt like my sould just left me. I can't move a single muscle, not even a single cell favored me.

Dahan-dahan, ini-angat ko ang paningin ko.

"Bitch, what the---..."

Before I could even utter a word, I felt a great force hit me, making me threw myself away. Kasunod no'n ay ang malakas na boses na nagmumula siyempre sa halimaw.

"Ah..."

My back hits the trunk of a tree, followed by the excruciating pain that enveloped my whole body. Bumagsak at napaupo ako sa sahig dahil sa lakas ng impact.

My vision turned darker and my I can see everything spinning. Naramdaman ko na lang din ang pagdaloy ng dugo sa bibig at ilong ko, tanda kung gaano kalakas ang halimaw na 'yun para patalsikin ako.

Seconds after, I regained my consciousness. Standing up, I grabbed my weapon as I see the monster preparing for another hit. Ang puti nitong mga mata at ang malalaking braso ay nakakakilabot pagmasdan.

Just by seeing him, you know that survival leaves you already.

"Tangina!" I shouted in frustration as I run to him. Pinosisyon ko ang bakal na hawak ko saka nilagay do'n ang buong lakas.

Everything went in slow motion. The wind blew my hair and the sound coming from the monster becomes faint one. The rage, and pain inside made me able to jump high, so his big hand didn't hit me.

My heart is beating fast when I came in front of his face. Ang madumi niyang mukha kaagad ang bumungad sa'kin. May mga malalalim na sugat, kagat at tapyas ang naroon.

Suffering is evident in his face, but he can't do anything because the parasites took over his body, and turned him into monster.

When I landed on his head, I didn't waste any time and immediately stabbed the metal on his head. I did that repeatedly until I can already see his brain. His blood scattered all over my body.

Ang huling saksak na ginawa ko ay sa mata niya. Kaagad tumarak palubog ang bakal kasabay ng ingay na ginawa niya dahil sa sakit.

With satisfaction, I did the backflip and landed safely on the ground. Pinanood ko kung paano bumagsak ang katawan niya sa lupa.

Nilibot ko ang paningin nang makaramdam ng kakaiba. Kumunot ang noo ko at pinagmasdan ang isang bagay na nakatayo sa likuran ng mga dahon at sanga sa taas ng isang puno.

I know that this thing is looking at me all the time. Kanina ko pa siya nararamdaman at hindi nga ako nagkamali.

I felt a sudden goosebumps when its eyes glowed. Napaatras ako dahil do'n.

I can't be wrong.

That was the crimson's eyes I've seen before.