Friends // BTS // Jeon Jungkook

Rozdział 26

Chłopaki zaglądali w telefon, Namjoon przełknął ślinę i spojrzał na mnie. 

- Ja.. um.. przepraszam, że nazwałem ciebie świnią. Nie jesteś gruba Y/N, nie to miałem na myśli.

- Daruj sobie, wiem co miałeś na myśli. Dobieraj ostrożniej swoje słowa, chcę tylko byście byli świadomi co się dzieje, zanim wyjdą plotki o moim rzekomym romansie z Jiminem. Pokazuje wam to tylko dlatego, żebyście wiedzieli na przyszłość - wyrwałam telefon z ręki Namjoona i wytarłam łzy.

Kook przeniósł się i usiadł po mojej lewej stronie, tuląc mnie do siebie. Chciałam odepchnąć chłopaka od siebie, ale nie dał za wygraną. Tae siedział między moimi nogami na łóżku, bawiłam się jego włosami, były takie mięciutkie. Musieliśmy wyglądać śmiesznie, ja na środku, po mojej stronie lewej leżał Kook, po prawej Jimin a w nogach Tae.  Siedzieliśmy wszyscy w ciszy, czułam że wszyscy myśleli o wiadomościach jakie dostaję. Czekałam aż kroplówka zostanie cała podana i wychodzę do domu.

 Nagle ciszę przerwał Suga, klasnął w dłonie przez co Hobi się wystraszył. 

- Właśnie zadecydowałem coś - wszyscy spojrzeliśmy na niego - Jestem geniuszem. 

- Przejdź do rzeczy Yoongi - pogonił go Joon.

- Y/N potrzebuję osoby, która zadba o jej posiłki. Kto będzie lepszy niż ja? Ty ją potrujesz swoim gotowaniem, albo biedna będzie wyglądać gorzej niż po głodówce. Co ty jej przyrządzisz? Wodę gotowaną? 

- Słucham? Nie denerwuj mnie stary - Namu się oburzył.

- Potrafię zadbać o siebie sama - przerwałam ich rozmowę.

- Potrafisz? To dlaczego tutaj jesteś? Gdybyś potrafiła to byś teraz była w domu. Podjąłem decyzję, albo my się wprowadzamy do ciebie, albo ty do nas. Teraz dopiero poczujesz się jak dziecko, będziesz miała dobrą opiekę u nas. Moje śniadania ci smakowały. 

- Nikt się do nikogo nie wprowadza, wracam do siebie do domu, przyjmijcie w podarce Joona ode mnie. Chce być sama w domu, z wami skończę w wariatkowie. Mamy inne tryby życia, nie potrzebuję opiekunki.

- Nikt cię nie pytał o zdanie Y/N, spakujemy ciebie i jedziesz do nas - założył kurtkę - idę coś zjeść. 

Wszyscy ruszyli za Minem oprócz Jungkooka, chłopak leżał i przyglądał mi się. Czułam się niekomfortowo, opatuliłam się szczelnie kołdrą. 

- Idź zjeść z nimi.

- Nie jestem głodny, może ty chcesz coś zjeść? 

- Ty zawsz jesteś głodny, nigdzie się nie wybieram jeszcze. 

- Najadłem się nerwami księżniczko, bałem się o ciebie. Nie wiedziałem co się stało, jest mi głupio, że niczego nie zauważyłem. Po prostu po wspólnej nocy uciekłaś, unikałaś mnie. Zrobiłem coś źle? - masował kciukiem swoim moją dłoń - Powiedz mi, jeśli coś zrobiłem. 

- Chciałam dać ci czas po prostu, tak jak prosiłeś.

- Ale nie chciałem żebyś dawała mi spokój i mnie unikała - podniósł moją głowę bym patrzyła na niego - Jak się czujesz? 

- Źle.. Nie chcę z wami mieszkać, wszyscy wmawiają mi jaka jestem okropna. Nie chcę przebywać w waszym towarzystwie Jungkook. Czuję się źle będąc obok was.

- Uwierzyłaś w te okropne słowa? Znasz swoją wartość księżniczko. Dlaczego nie przyszłaś zapytać mnie o to co myślę na twój temat? Dlaczego nie przyszłaś, kiedy dostałaś pierwszą taką wiadomość? 

- Nie przyszłam bo wiem co byś powiedział i nie chciałam nikogo obciążać tym. Poza tym hejtu nie unikniesz nigdy - spojrzałam na niego. 

- Powiedział bym prawdę, dla mnie jesteś najpiękniejsza, tylko to powinno cię interesować, a resztą powinnaś się nie przejmować. 

- Nie kłam, wiem że tak nie jest. Nie oszukuj mnie i siebie Jungkook - łzy leciały mi po policzkach. 

- Nigdy cię nie okłamałem, nie płacz proszę. Serce mi się łamię, widząc ciebie w takim stanie.

Jungkook wytarł moje łzy i  złączył nasze usta razem. Pocałunek był delikatny i pełen uczuć. Chyba zaczynam sobie za dużo wyobrażać. 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Hej! 

Mega ciężki dzień miałam, nie mogłam się obudzić.

Liczę że ten rozdział was nie znudził. 

Miłego czytania!