Friends // BTS // Jeon Jungkook

Rozdział 31

Przebrana i ogarnięta zeszłam na dół I zakładałam buty.

- Jestem gotowa - zabrałam kluczyki - Będę prowadzić.
- Chcesz mnie zabić? Jeździsz jak wariat Y/N - Jimin spojrzał na mnie z przerażeniem.
- Chcę! Nawet nie wiesz jak bardzo!
- Daj spokój, nic się nie stało. Jestem zbyt piękny, by zginąć.
- Żartowniś z ciebie - zaśmiałam się.
- Ranisz mnie, idę tylko umyć zęby na wypadek gdybym chciał się całować z tobą.

Jungkook wstał z kanapy na słowa Jimina i stanął obok mnie.

- Nie wkurzaj mnie Jimin, jadę z wami.
- Nie musisz - spojrzałam na niego.
- Nie puszczę cię z tym napaleńcem, bóg wie co mu do głowy strzeli.
- Nie jest dzisiaj sobą - spojrzałam na niego nerwowo - muszę Ci coś powiedzieć.
- Co się dzieje? Martwisz się czymś? - ujął moją twarz w swoje dłonie.
- Coś się stało Kook, ale obiecaj że się nie zdenerwujesz na nikogo.
- Twój ton zaczyna mnie denerwować Y/N, przejdź do rzeczy.

Biłam się z myślami, czy mam mu powiedzieć teraz? Miałam wyrzuty sumienia, niby nie jest to moja wina, ale pozwoliłam na to w pewnym sensie.

- Spędzisz ze mną trochę czasu dzisiaj? Poza domem, jakiś spacer po plaży czy coś.
- Czy ty mnie zapraszasz na randkę? - uśmiechnął się szeroko.
- Randka? Możemy to uznać za randkę.

Namjoon odchrząknął, obydwoje spojrzeliśmy w jego kierunku.
- Coś nie tak? - Jungkook spojrzał na niego.
- Chcecie nam wszystkim coś powiedzieć?
- To nie tak, jak wygląda. My po prostu..

Nie dane mi było dokończyć, Namjoon spytał w prost.

- Jesteście razem?
- Nie Joon - Jungkook speszony odsunął się - Nie jesteśmy, przecież bym Ci powiedział.
- Śpisz u mojej siostry w nocy, przytulasz ją, całujesz. Chcesz mi powiedzieć, że to nie są oznaki związku?
- To skomplikowane.
- Skończmy już to - pociągnęłam Kooka i Jimina za drzwi.

Stałam na światłach, denerwowałam się spotkaniem. Nie wiem czego mam się spodziewać. Poczułam dłoń Jungkooka na swojej ręce.

- Nie denerwuj się, znasz tych ludzi wszystkich. Po prostu odpowiesz na pytania i wrócimy do domu.
- Na pytanie czy się całowaliśmy co odpowiesz? - Jimin odezwał się z tyłu.

Posłałam mu wkurzone spojrzenie w lusterku, jeszcze nie zdążyłam porozmawiać o tym z Kookiem.

- Odpowie że nie, bo się nie całowaliście Jimin - JK spojrzał na mnie.
- Nie byłbym taki pewny, chyba że jeszcze nie wiesz nic.

Nie odpowiadałam nic, czułam spojrzenie młodszego na sobie, zabrał swoją rękę z mojej.

- Czemu nic nie mówisz? - zapytał lekko zdenerwowany.
- Ym.. ja.. my.. Jimin mnie dzisiaj pocałował, ale nie oddałam pocałunku.
- Słucham? Kiedy zamierzałaś mi powiedzieć? - zaparkowałam.

Chłopak od razu wysiadł z auta, dogoniłam go i pociągnęłam go za rękę.

- Kookie.. to nie tak.
- Przestań mi Kookowac tutaj. Kiedy zamierzałaś mi powiedzieć? Rozmawialiśmy o tym wieczorem i nagle następnego dnia się całujecie? Może to nie był pierwszy raz?
- Co ty gadasz za głupoty? Dlaczego nie pozwalasz mi wyjaśnić wszystkiego, zanim zaczniesz snuć teorie?
- Gdybyś chciała mi cokolwiek powiedzieć, to zrobiłabyś to w domu od razu. Może faktycznie coś między wami jest? A ja tylko wmawiam sobie że jest inaczej.
- Przestań gadał głupoty Jungkook! Nic nie czuje do Jimina a on do mnie, pocałował mnie żeby sprawdzić czy on coś czuję. Nie oddalam pocałunku, odepchnęłam go.
- I co poczuł? Może ja też sprawdzę czy coś czuję? Tak dla pewności. Niech każdy cię pocałuje - wymachiwał rękami zirytowany.
- Nie przeginaj. Nie zrobiłam nic złego.

- Może trzeba było coś zrobić? Nie testuj mojej cierpliwości!
- Zrobiłam! Powiedziałam mu że kocham ciebie głupku! - krzyknęłam na niego.

Chłopak stał lekko w szoku, mi zaczęły pocić się ręce, nic nikt nie mówił.

- Dlaczego mu to powiedziałaś? Miałaś dać mi czas.
- Bo tak czuję, chciałam żeby wiedział.
- Ale ja nie wiem czy kocham ciebie.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Dobry wieczór ♡

To jedyny rozdział jaki będzie dzisiaj 😅

Miłego czytania ♡