YARALI HAYALLER (+18)

YH • 47 "DÜŞ ÖLÜMÜ"

🍷 Herkese yeniden merhabalar...

🍷Bölüm tamamen Savaş Akduman'ın ağzından

🍷Sevgili Ölüm Perileri, bölüm içinde sizi rahatsız hissettirecek diyaloglar mevcut, bunu bilerek başlayın.

🍷Bölümü okurken dinleyeceğin şarkıyı sen seç.

🍷Savaş Akduman için şarap kadehi

🍷Nüket Kozcu için kırmızı gül.

               47. BÖLÜM| DÜŞ ÖLÜMÜ 

                                     🍷

Savaş Akduman'dan.... 

Siyah arabamda oturmuş, tam gaz evime doğru yolculuk ederken camın dışında kalan yaşama bir göz ettım. İlkbaharın ilk ayının eseri yavaştan görülüyordu, yol kenarları biraz çimlenmeye başlamıştı. Havanın ka­rarmasına da çok kalmamıştı. Kendimi yorgun hissediyorum ve bugünü biran önce ardımda bırakmak istiyordum artık. 

Bir haftadır şehir dışındaydım, bu sabah eve bile uğramadan direkt şirkete geçmem gerekmişti. 

Sonu gelmeyen randevular, bitmez telefon konuşmaları, aniden gereken konferanslar ve dahası can sıkıcı müş­teri görüşmeleriyle geçmişti bütün günüm. Evime gitmenin ve dinlenmenin çoktan vakti gelmişti. Aracımın havalandırma ızgarasından hoş, sıcak hava gelirken tatlı bir yorgunluk çöktü üzerime. 

Kendimi uyanık tutmak için radyoyu açtım. Bir haber spikerinin derinden gelen, kalın sesini duydum. Haberler fazla can sıkıcıydı, uykum açılsın diye bile katlanamazdım. 

Deri kaplama direksiyonumun üzerindeki düğmeye basınca ekranda sıralı isim listesi belirdi, listedeki ilk ismi seçtim. Tutucudaki cep telefonu hemen bağlantıyı kurdu ve işte birkaç saniye sonra hattın diğer ucundan özlediğim kadının yumuşak sesi duyuldu. 

Nüket Akduman. 

"Sevgilim benim," dedim. "Hâlâ yoldayım, onu haber vermek istedim. Maalesef şirket yoğunluğundan dolayı geciktim biliyorum, akşam yemeğine başlayabilirsiniz." 

Hafifçe güldü. "Aslında biz de şimdi geldik sayılır," dedi. "Çağrı kreşten çıktığımızda park diye tutturunca, eve gelmemiz bu saati buldu." 

Çağrı'nın yüzünü hayal ettim, sanki beni görecekmiş gibi başımı gülerek salladım. "Ona bir kez evet deyince asla bedelini ödetmeden bırakmıyor, pişman ediyor." 

"Eh, belli ki babasından çok şey kapmış," diyerek sözü yine çok özenli tarafından dokundurdu. "Ama neyseki babasından idmanlıyım da sonunda kazanan hep bir şekilde ben oluyorum." 

"Ne, bu komik mi şimdi?" 

"İstersen gülebilirsin tabii ama komiklik olsun diye söylememiştim zaten." 

"Ciddi olman daha fena, Nüket." 

"Daha fena şeyler söyleyebilirim ama neyse," dedi. "Şimdi yemek yapmaya başlayacağım istediğin bir şey var mı?" 

"Keyfin ne isterse, yenilebilir olsun yeter," dedim. "Nasıl olsa seni yeme niyetindeyim ben." 

"Çok komikmiş." 

Sıra bendeydi. "İstiyorsan gülebilirsin tabii ama komiklik olsun diye söylememiştim."

Güldü. "Ne zaman burda olursun?"