Mardin'e Tutsak.

Bölüm 22

Canlar bazı arkadaşlara bölüm bildirimi gitmiyor tekrar güncelleme yapıyorum eksik olursa bölümü kaldırıp tekrar yayınlayacağım.

Bölüm yorum sınırı 5000 yorum

1500 vote

Diğer bölümü okuyup yorum yapan arkadaşlar. O güzel yorumlarınızı tekrar bekliyorum.

Azad alarm sesiyle gözlerini geceye açtı.

Kafasını çevirip bakışlarını kolların da uyuyan karısına çevirdi.

Kısa sürede onda bağımlılık gibi bir şey yaratmıştı.

Ellini uzatıp yüzüne dağılmış saçlarına götürdü.

Kavga edip öyle uyumuşlardı.

Hayatın da hiçbir zaman bir kadının olmasını istememişti.

Ta ki kollarındaki kızla yolu keşinceye kadar.

Onu istiyordu.

Öyle arzu olarak değil yanın da olsun ona gülsün onunla konuşsun adı sadece onun dilinden dökülsün istiyordu.

Kendisini ilk defa birine ait hissetmek istiyordu.

İlk defa birinin ona ait olmasını istediği gibi...

Onunla ilgili her şeyi öğrenmek istiyordu.

En sevdiği rengi veya en sevdiği yemeği.

Saçlarını çok sevdiğini onlara dokunduğu gibi mayıştığını ilk gün araba da fark etmişti.

Öyle yatakta deli yatmıyordu ama ayakları hep pikenin dışında olsun istiyordu.

Kendisine has bir kokusu vardı. Böyle hiç keşfedilmemiş hiç kimsede yokmuş gibiydi belki de ona öyle geliyordu ama Azad'a göre ona özeldi.

Başta zamanı geldiğinde onu Azad etmeyi düşünüyordu ama şimdi onsuz geçireceği bir saniyeye bile tahammülü yoktu.

Flyboard'da onu öptüğü için elini ısırıp kollarından kurtulduğu gibi kendisini denize atmıştı.

Yata çıktıklarında da güzel bir kavga,

Azad o anları hatırladığın da gülerek kafasını yastığa geri bıraktı.

Karısı sinirliyken yanında tehlike yaratacak bir şey bırakmamayı kafasına not almıştı.

Çünkü karısı sinirlendiğinde eline geçen her nesneyi ya kırıyor, ya da ona fırlatıyordu.

Artık onun şiddete meyilli biri olduğunu düşünüyordu. Kısa bir süre düşünüp ya da bana karşı deyip bakışlarını yine ona çevirdi.

Çok güzel ve masumdu.

Ellerini onun saçlarına doğru uzatıp okşadı. Saçlarına dokunulduğunda kedi gibi mayışıyordu ve ağır bir uykusu vardı.

Yatakta doğrulup karısının boynunu öptü, onun kendisini çevirmesiyle bundan rahatsız olduğunu anladı ama artık uyanması gerekiyordu.

Ellerini saçlarına götürüp "Hálin güzelim hadi uyanman gerekiyor"dedi.

Zerya onun yüzünde ki ellerini itip "rahat bırak beni ben uyumak istiyorum"dedi.

Azad artık onun bu gibi tepkilerine alışmıştı.

"Hálin hadi güzelim bak saat gecenin kaçı oldu gitmemiz gerekiyor"

Zerya kafasını yastıktan biraz kaldırıp uykulu gözlerle Azad'a bakıp "sana acı bir gerçeği söylemek istiyorum"dedi.

Azad tek kaşını kaldırıp ona bakınca Zerya kafasını tekrar yastığa koyup "Azad normal insanlar gece yatar gündüz kalkar. Senin normal olmadığının farkındayım yine de şansımı denemek istiyorum. Lütfen bırak beni, nereye gideceksen git."