Mardin'e Tutsak.

Başı buyruk işler

Evet ben geldim.

Hoş geldim.

👉🏻 Jutenya_ şurayı tıklayarak wattpad aileme katılabilirsiniz. Hedef jutenya aşiretemizin 25k olması.

Ve unutmadan yakında güzel bir süprizle geleceğim. Bekleme de kalın aşkolar.

Unutmayın sizler benim hayal evrenimin karanlığına değinen yıldız tozlarısınız ve hepiniz iyi ki varsınız!

Bölüm tatlı aşkım AylinEzizli 'ye geliyor.

Keyifli okumalar.
N

e

Hayat bilinmeyenlere kapı açıp davetsiz misafir kabul eder gibi devam ederken kimisi mutlu kimisi ise içinde ki bedbaht bir şekilde devam ediyordu.

Kapıdan giren davetsiz olaylar kimini acıyla kimini mutlulukla sarsıyor.

Herkes payına düştüğü kadarıyla değilde Kader'in ona vaad ettikleriyle yaşıyordu.

Azad kaderin silesini küçük yaşta yiyip ayakta kalan taraftı. Kendinden değil hayatından çok ödün vermiş taraftı ya velhasılıkelam ödülü kolları arasında ki kadındı.

Onun için Zerya değil Hâlin'di. Yuvası memleketi sahip olduğu kendi vatan toprağı. Sevmeyi bilmeyen nasırlı kalbine sevilmeyi öğretmişti. Öyle silsile ie girmişti ki orayı çirkin nasırlarının hepsi bağ bahçe çiçek açmıştı. Elbet severken yakmıştı adam ama kadın buna rağmen onunlaydı. İyileştirmesi gereken yaralar ve af dilemesi gereken konular vardı lakin önce buna sebep olanlar bedel ödemeliydi.

Kötülük tohumuyla büyüyen kötü kalpler yok olmadıkça ona rahat yoktu.

Kibirli ve kinli bir adamdı. Kini ateş topu gibi yakar yıkardı. Geçmişiyle yüzleşiyor günah keçisi ilan edildiği yılların öfkesi katmer katmer büyüyordu. Bir de ondan alınanlar için ödenmesi gereken diyet vardı.

Elini uzatıp karısının yüzüne düşen saçlarını kenara verdi. Niye nefes alıyorsun deseler kollarında ki kadınla olan yaşamı diyecek biriydi. Adam gibi bir defa ve ömürlük severdi ya gayr-i ihtiyar ömrü ondan önce son bulmalıydı. Her acıya göğüs gelmiş biriydi. Saçları o hastane odasında yaşam mücadelesi verirken aklanmıştı lakin acısına katlanacak kadar diyaretli değildi.

Pencereden giren güneş ışığı yüzüne vurduğunda genç kadın gözlerini açmadan yüzünü buruşturup boynuna sokuldu. Adamın yüzünde küçük bir tebessüm oluşurken dudaklarını saçlarına bastırdı. Eğilip burnunu teninde gezdirirken kokusu aldığı nefesle beraber ciğerlerini dolduruyordu. Karısının huylanıp yüzünü buruşturmasıyla dudakların da tebessüm büyüdü. Tabi boynundan tutulup dudaklarına yapışılması beklediği bir şey değildi.

Üstünde ki şaşkınlığı attığı gibi karısının dudaklarına şehvetle karşılık verip onu altına aldı. Adam karısının teninde can bulur gibi onu keşfederken sanki her seferinde yeniden ve yeniden aşık oluyordu. Bir bir insanın her zerresine muhtaç olabilir miydi?

Azad "Hâlin" diye inlerken onun her zerresine muhtaçtı. Zerya gülümsedi. Kocasının ona olan saf benzersiz düşkünlüğü gururunu okşuyordu. Adamın aşkını tarif edecek kelime zaten yoktu.