Reis | Gay

Yalnız Değilsin

Medya: Dinçer
____________
Dinçer arabasının kaputuna yaslanmış hastanenin çıkış kapısına bakıyordu. Dün Yavuz'u işe bıraktığında Yavuz ona çıkış saatini söylemişti ama şu an çıkış saatini geçmişleri.

Dinçer daha fazla beklemek istemediği için hastanenin kapısına doğru yürüyordu ki gördüğü bedenle adımları durdu.

Yavuz hastaneden çıkınca kafasını gökyüzüne çevirdi.

"Allahım sonunda bana gökyüzünü gösterdin yaa"

Birinin kafasına vurmasıyla o tarafa döndü. Hastanede beraber çalıştıkları arkadaşı Ahmet'ti. Ahmet turuncu saçlarını geriye attı.

"Bir de yeri öp istersen."

Yavuz Ahmet'e yandan bir gülüş sergiledi.

"Onu da yapacaktım ama yer pis"

Ahmet buna göz devirdi.

"Abart abart sen seversin abartmayı"

Bu sefer Yavuz göz devirdi. Ahmet önlerinde duran arabayla onu almaya gelen kardeşine baktı. Sonra bakışları Yavuz'a döndü.

"İstersen seni biz bırakalım. Baya uykusuzsun zaten arabayla da gelmedin otobüste harap olma"

Yavuz arkadaşının dedikleriyle aklına gelen şeyle hastanenin önüne göz gezdirdi. Gördüğü bedenle gülümsedi ve el salladı. Dinçer'de sadece elini havaya kaldırdı.

"Bu kim?"

Yavuz ona döndü.

"Arkadaşım beni almaya geldi"

Ahmet'in dudağının kenarı kıvrıldı.

"Sadece arkadaş mı?"

Yavuz gülümsedi.

"Adamın sözlüsü var"

Ahmet'in yüzündeki sırıtış büyüdü.

"Sözlü olmazsa şansı var diyorsun"

Yavuzun önce gözleri büyüdü sonra kaşlarını çattı. Elini Ahmet'in sırtına koydu ve onu arabaya doğru itti.

"Eve git, anlaşılan uykusuzluk sen de kafa yaptı."

Onu orada bıraktıktan sonra Dinçer'e doğru adımladı. Ona doğru gelen beni görünce o da hızlı adımlarla Yavuz'a doğru geldi. Elinde tuttuğu çantayı aldıktan sonra konuşmaya başladı.

"Nasılsın"

Yavuz ona yorgun bir şekilde güldü.

"Yorgun ve uykusuz"

Arabanın önüne gelince Yavuz'a ön kapıyı açtı.

"O zaman seni en hızlı şekilde eve götürelim uyu hemen"

Yavuz arabaya geçti ve hâlâ açık kapıdan ona bakan adama gülümsedi.

"O zaman uçur bizi kaptan"

Yavuzun dedikleriyle güldü ve o da sürücü koltuğuna geçti. Emniyet kemerlerini bağladıktan sonra arabayı çalıştırdı. Yavuz koltukta kendini geriye yasladı ve gözlerini kapattı.

"Sakın uyuma"

Yavuz başını sürücü koltuğuna doğru çevirdi ama gözlerini açmadı.

"Uyumuyorum gözlerimi dinlendiriyorum"

Dinçer buna gülümsedi tabii Yavuz'un gözleri kapalı olduğu için bunu görmedi.

"Bunu dedikten birkaç dakika sonra uyuyacaksın. Uyumamak için bana nöbette ne yaptığını anlat"