Yavuz önündeki tabaktaki yemekten bir kaşık aldı ve ağzına attı. Yemek masasında büyük bir gerginlik vardı ama kimseden ses çıkmıyordu. Bu gerginlik o bu eve adım attığından beri vardı.
"Hastanede işler nasıl?"
Geldiğinden beri babası ilk kez konuşmuştu. Yavuz tam üç gündür evdeydi.
"Güzel gidiyor. Yoğun ama güzel"
Konuşmasıyla babası suyundan bir yudum aldı. Sonra o keskin bakışlarını oğlunun üstünde tutmaya başladı.
"Var mı konuştuğun veya görüştüğün biri? Umarım medeni durumunu sormuşsundur?"
Sondaki iğneleyici sözle elindeki kaşığı tabağa bıraktı.
"Azim!"
Mesude kocasına uyarıcı bir tonla konuştu. Azim ise ona hiç bakmadı. Bakışları hâlâ oğlunun üzerindeydi.
"Bir şey demedim hanım, sadece soru sordum. Son olayı biliyorsun. Sadece önlem alsın diye söylüyorum"
Yavuz derin bir nefes aldı.
"Kimse hayatımda yok baba. İzninizle ben doydum"
Ayağa kalktı ve yemek yiyen aile üyelerine baktı.
"Afiyet olsun"
Ona üzgünce bakan annesinin saçlarına bir buse kondurdu.
"Ellerine sağlık annem"
Konuştuktan sonra odasına adımladı. Kapısını kapatacakken babasının sesiyle durdu.
"Kötü bir şey söylemedim. Ben ona bir şey söyleseydim o adamın karısı kapımıza dayanırken söylerdim. Koskoca kadın oğlun söyle yuvamı dağıtmasın dedi. Senin oğlun evli bir adamla beraberdi."
Duyduğu şeylerle Yavuz'un gözleri doldu. Hızlı adımlarla babasının yanına gitti.
"Baba"
Sesi kırgın bir şekilde çıktı.
"Sana daha kaç kez suçum olmadığını söyleyeceğim. Ben bilseydim öyle bir şey yapar mıydım? Ben senin kanındanım beni hiç tanımadın mı? Ne istiyorsun benden baba? Yıllar önceki Yavuz olmamı mı istiyorsun? Ben hayata tutunmaya çalıştıkça neden beni en dibe itiyorsun."
Gözünden akan yaşları sildi. Derin bir nefes aldı. Sakinleşmek için biraz bekledi.
"Özür dilerim baba sana sesimi yükseltmek istemedim. Ben biraz hava alsam iyi olur"
Yavuz kimsenin yüzüne bakmadan dışarıya çıktı. Kendini evin önündeki banka attı. Kafasını geriye attı ve gökyüzüne baktı. Gözünden akan yaş yavaşça akmaya başladı. Gözlerini kapattı ve sessizliği dinlemeye başladı. Bu aralar yıllar önceki Yavuz'a döneceğini düşünüyordu. Selim'den sonra bütün hayatı altüst olmuştu. Babası hiçbir zaman onun cinsel yönelimine bir söylememişti. Hep onun destekçisiydi ama Selim'den sonra her şey değişmişti. Babası ona bir şey söylememişti onu sessizliğiyle cezalandırmıştı.
Telefonunun çalmasıyla gözlerini açtı. Gördüğü isimle gülümsedi. Dinçer aramıştı. Boğazını temizledi ve derin bir nefes aldı. Aramayı cevaplandırdı ve bir müddet bekledi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Reis | Gay
General FictionÜç arkadaş yeni bir mahalleye taşınırlar. Ama o mahallede beklemedikleri bir şeyler vardı. Dostluk ve en önemlisi aşk gibi
