Reis | Gay

Bir Ay Doğar

Alp elindeki tabaklarla balkona doğru yürüdü.Hava sıcak olduğu için balkonda yemek yiyeceklerdi. Tabakları masaya koyduktan sonra tam içeriye doğru gidiyordu ki duyduğu isimle durdu.

"Ali Rıza hadi lan!"

Bu Dinçer'in sesiydi. Gözleri sokakta gezerken kimseyi görmedi. Neden onları aradığına da anlam veremedi. Omuzlarını silkti ve içeriye girdi. Bardakları da getirdikten sonra kendini sandalyeye attı.

Sonra elinde telefonla Yavuz girdi içeriye. Hastaneden biriyle konuşuyordu. Bugün yeni evlerindeki ikinci günleriydi. Dün Musa'nın eşi onlara akşam yemeği getirmişti. Bugün de evin ilk yemeğini Emrah yapmak istemişti. İki saat önce mutfağa girmiş ve kapıyı kapatmıştı.

Yavuz telefonu kapattı ve masaya bıraktı.

"Acıktım"

Alp gülümsedi.

"Bende"

Emrah elinde tencereyle balkona girince ikili heyecanla ona baktı. Emrah tencereyi masaya koydu ve ikiliye baktı.

"Hazır mısınız?"

Alp hızla başını salladı. Emrah tencerenin kapağını tuttu.

"Açıyorum"

Yavuz yanındaki peçetelik ona fırlattı.

"Acuna bağlama da aç!"

Emrah gülümsedi ve kapağı açtı. Kapağı açmasıyla gülen iki yüz soldu.

"Mükemmel lezzet dediğin makarna mıydı?"

Alp bıkınca konuştu ve arkasına yaslandı. Emrah başını olumsuz anlamda salladı.

"Makarna deyip geçme kardeşim. Bu Lö De Patato Makarna. Ona makarna deyip geçemezsin. Sonra alınır"

Yavuz bu salak yine ne saçmalıyor bakışı attı. El mahkûm önündeki tabağı aldı ve ona uzattı. Açtı ve maalesef başka şansı yoktu.

Alp önündeki makarnaya şöyle bir bakış attı ve Emrah'a baktı.

"Emrah kardeşim sen hangi bölümü okuyorsun"

Emrah göğsünü şişirdi ve konuşmaya başladı.

"Gastronomi"

Yavuz gülümsedi.

"Peki koskoca okulda sadece makarna mı öğrendin"

Bu sefer Yavuz konuşmuştu.

"Abicim biz daha o konulara gelmedik"

"At yalanı si-"

Alp, Yavuz'un keskin bakışlarıyla karşılaşınca cümlenin devamını değiştirdi.

"Sevsinler inananı"

Yavuz gülümsedi ve çatalını alıp yemeğe başladı. Yemekleri sessiz ve sakin geçmişti. Arada Emrah'ın yemeğine laf ediyorlardı onun dışında sakindi.

Bir Hafta sonra
Alp uzandığı koltukta rahatsızca kıprandı. İlerde televizyon izleyen ikiliye baktı.

"Canım dondurma istiyor."

İki başta ona döndü.

"Aşerdin mi sen hayatım? Dur bir koşu alıp geleyim"

Emrah alaylı bir sesle konuştu. Alp sadece buna göz devirdi. Sonra bir umut Yavuz'a baktı.

"Hiç bana bakma hastanede pestilimi çıkarımlar üşendiğim için odama gitmeyip bu saçma programı izliyorum artık gerisini sen düşün"

Alp dudaklarını büzdü ve ayağa kalktı. Odasına gitti ve cüzdanını aldı. Tekrar salona geldi.