Fuck her

Αδελφάκια

Στέφανος POV

"Άρη! Άρη!" Φωνάζω τον μεγάλο μου αδελφό ενθουσιασμένος καθώς μπαίνω μέσα στο σπίτι μου.

Θέλω να του μιλήσω για την Ζωή...

Δεν ξέρω γιατί αλλά έχω την ανάγκη να μιλήσω στον αγαπημένο μου από τους τρεις αδελφούς μου για την πρώην κοπέλα του κολλητου μου ποη έβαλα στοίχημα να της πάρω την παρθςνοα και εχθές απλά πέρασα τέλεια μαζί της.

Η Καλλιρρόη Ζωή... Η κουνελάκι όπως την λέω εγώ... Είμαι ένα άτομο που μόνο και μόνο επειδή είναι δίπλα σου μπορείς να περάσεις καλά...

"Άρη! Εεε που είσαι βλακα?" Φωνάζω μιας και δεν τον βλέπω μέσα στο σαλόνι η στην κουζίνα όμως το αυτοκίνητο του είναι κάτω.

"Στο δωμάτιο μου είμαι!" Ακουω τον μεγάλο μου αδελφό να φωνάζει και τότε παρατάω τα πράγματα μου στον καναπέ και παω μέσα στο δωμάτιο του.

"Καλά Άρη δεν μπορείς να φαντα..." Αρχίζω να λεω μόλις ανοίγω την πόρτα του όμως με το που μπω μέσα στο δωμάτιο βλέπω και τον άλλο μου μεγάλο αδελφό τον Άγγελο να τακτοποιεί κάτι ρουχα μαζί με τον Άρη και μενω και τον κοιτάζω έκπληκτος.

"Γεια σου μικρέ." Μου λέει ο Άρης αμήχανα και νιώθω σιγά σιγά να μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι.

"Τι κάνει αυτός εδώ?" Ρωτάω εκνευρισμένος ενω δείχνω τον Άγγελο και εκείνος γυρνάει και με κοιτάζει επίσης εκνευρισμένος.

"Και εγώ χαίρομαι που σε βλεπω. Μικρούλη." Μου λέει ειρωνικά και τον πλησιάζω εκνευρισμένος.

"Τι θέλεις εσυ εδώ? Εσυ είχες πει ότι δεν θέλεις να έχεις επαφές μαζί μου. Και τώρα έρχεσαι στο σπίτι που μένω τους τελευταίους δυο μήνες?" Τον ρωτάω ξανά και με πλησιάζει και εκείνος επιθετικά.

"Σορι μικρούλη..." Αρχίζει να μου λέει και πραγματικά αν με ξανά πει μικρούλη θα γίνω έξαλλος.

"Αλλά δεν μένουμε όλοι μας με κάποιον που μας πληρώνει τα έξοδα μας ουτε μας έρχονται κάθε μήνα λεφτά από τον Διονύση. Τα λεφτά που βγάζω από μπαρ δεν μου φτάνουν για το οτιδήποτε. Οπότε αναγκαστικά θα μείνω με τον μεγάλο μου αδελφό που συμπαθώ. Και με εσένα. Μικρούλη." Μου λέει ειρωνικά και πάω να του επιτεθω αλλά αμέσως ο Άρης με σταματάει.

"Εεε! Στέφανε ηρέμησε λιγάκι! Ο αδελφός μας δεν είπε και κάτι τόσο κακό. Επίσης μας έχει ανάγκη τώρα και εμείς σαν αδέλφια του πρέπει να του σταθούμε." Μου λέει εκείνος σοβαρά και γυρνάω και τον κοιτάζω.