Fuck her

Ολα τελείωσαν?

"Είσαι τρελή? Τι πήγες να κάνεις?" Ακουω ξαφνικά τον Χάρη να μου φωναζει ενώ με κρατάει σφιχτά από την μέση όπως και ο Στέφανος.

"Αυτό που έγινε ήταν απαίσιο! Και η συμπεριφορά των υπολοίπων προς το πρόσωπο σου αλλά το να βάλεις τέλος στην ζωή σου δεν σημαίνει ότι θα λύσει τα προβλήματα σου! Απλά θα κάνεις κακό σε όλους όσους αγαπάς και εσυ ποτέ δεν ήθελες κάτι τέτοιο!" Με μαλώνει ενώ τότε καταλαβαίνω το τι πήγα να κάνω. Κοιτάζω κάτω από το παράθυρο και χωρίς να μπορώ να το διαχειριστώ ξεσπαω σε δυνατό κλάμα για ακόμα μια φορά σημερα.

"Σσσσς... Ζωή μου... Κουνελάκι μου... Όλα καλά... Όλα είναι καλά. Ηρέμησε αγάπη μου... Ηρεμησε κουνελάκι μου... Όλα είναι καλά..." Μου λέει ο Στέφανος ενώ με σηκώνει και στην αγκαλιά του και με απομακρύνει από το παράθυρο.

"Συγνώμη... Συγνώμη! Θεέ μου συγνώμη! Τι πήγα να κάνω? Τι πήγα να κάνω?" Ουρλιάζω σχεδόν και εκείνος φιλάει τα μαλλιά μου.

"Τώρα όλα τελείωσαν... Τώρα όλα τελείωσαν... Είσαι καλά... Δεν έπαθες τίποτα. Είσαι καλά τώρα... Τώρα είσαι καλά." Μου λέει συνέχεια και τον κοιτάζω στα μάτια κλαίγοντας.

"Συγνώμη... Συγνώμη για αυτό που πήγα να κάνω και για αυτά που σου ειπα συγνώμη! Συγνώμη! Συγνώμη!" Φωνάζω ξανά και εκείνος με κρύβει μέσα στην αγκαλιά του.

"Πάει τώρα πέρασε. Δεν έχεις λόγο να ζητάς από εμένα συγνώμη. Μόνο από τον εαυτό σου." Μου λέει και ο Χάρης χαιδευει και εκείνος τα μαλλιά μου.

Θυμάμαι... Όταν ήμασταν μαζί με τον Χάρη, του άρεσε να ξαπλώνουμε στο κρεβάτι και να πειράζει τα μαλλιά μου. Του άρεσε που ήταν υπερβολικά μακριά.
Έλεγε ότι του θυμίζω πριγκίπισσα της Ντίσνεϊ.

"Ζωή μου... Εσυ... Ότι και να εχει γίνει... Θέλω να ξέρεις... Ότι είσαι σημαντική. Οχι μονο για την οικογένεια σου και τον Στέφανο. Είσαι σημαντική για όλους μας. Έχεις τόσους ανθρώπους στη ζωή σου που σε λατρεύουν. Δεν σε αγαπάνε απλά... Αλλά θα έκαναν τα πάντα για εσένα. Μπορεί εμείς να έχουμε χωρίσει... Και ναι η αλήθεια είναι ότι δεν σου εχω φερθεί καλά... Όμως θα μπορούσα να κάνω τα πάντα για το πρώτο κορίτσι που αγάπησα πραγματικά." Μου λέει ο Χάρης και του χαμογελάω πικρά.

"Και για εμένα είσαι σημαντικός..." Του παραδέχομαι. Στο κάτω κάτω... Ήταν το πρώτο αγόρι μου. Και για εμενα... Ήταν η πρώτη μου αγάπη...

"Πιστευεις ότι τόσοι άνθρωποι που σε αγαπάνε και σε νοιάζονται θα αλλάξουν γνώμη επειδή σου αρέσει να ντύνεσαι κουνελάκι και να κάνεις σεξ?" Με ρωτάει και γνέφω αρνητικά.