Fuck her

Η πρώτη απειλή

Καλλιρρόη Ζωής POV

"Μα καλά δεν κλειδώνεις την πόρτα του σπιτιού σου?" Με ρωτάει ο Στέφανος ενώ εγώ χαλαρά ανοίγω την πόρτα και μπαίνω μέσα.

"Τα βράδια την κλειδώνω αλλά όχι τα πρωινά. Ασφαλείας είναι η πορτα. Σιγά. Τι μπορεί να συμβεί?" Του απαντάω και τότε μπαίνει και εκείνος μέσα στο σπίτι μου προκειμένου να του δώσω κάτι σημειώσεις από ένα μάθημα του δευτερου έτους που χρωστάει.

"Το ξέρεις ότι αυτές οι πόρτες ασφάλειας αν δεν κλειδώσεις ανοίγουν πιο ευκολα απο τις κανονικές? Είναι επικίνδυνο αυτό που κάνεις. Μπορεί κάποιος να μπει μεσα στο σπίτι σου." Αρχίζει να μου κάνει κήρυγμα και ρολαρω τα μάτια μου ενοχλημένη.

"Το πολύ πολυ να μπει καποιος και να ληστέψει το σπίτι. Δεν με νοιάζει. Έτσι και αλλιώς έχω ασφάλεια κλοπής. Επίσης δεν έχω μετρητά στο σπίτι ουτε κατι που να έχει ιδιαίτερη αξία." Του απαντάω αδιάφορα αφου πραγματικά δεν πιστευω οτι κινδυνεύω.

Κόρη Πανεπιστημιακού και ψυχολόγου είμαι. Όχι μαφιόζων για να ανησυχώ ότι θέλει να μου κάνει κάποιος κακό επιτηδευμένα. Επίσης εγώ είμαι απλά μια φοιτήτρια. Οχι τίποτα το ιδιαίτερο. Δεν υπάρχει λόγος να μου κάνει κάποιος κακό.

"Ναι το έλυσες το πρόβλημα σου. Εσυ εισαι πλούσια. Τι θα γίνει ας πουμε αν κάποιος σε απαγάγει για να ζητήσει χρήματα από τους γονείς σου η από τους υπόλοιπους συγγενείς σου?" Συνεχίζει να μου λέει ανήσυχος ενώ εγώ αφήνω τα πράγματα μου στον καλόγερο.

"Ξέρω εγώ? Θα του δώσουν τα λεφτά και στην συνέχεια θα με αφήσει ελευθερη. Δεν νομίζω να με αφήσουν εκεί." Απαντάω χωρίς να το παίρνω στα σοβαρά και εκείνος με κοιτάζει με ειρωνία στο βλέμμα του.

"Επίσης ποιος ξέρει οτι είμαι πλούσια? Σε ένα απλό σπιτι μενω στην Αγία Παρασκευή. Οχι σε καμία βίλα στην Εκάλη. Επίσης δεν έχω κανένα ακριβό αμάξι. Κυρίως επειδή δεν έχω αμάξι αν και έχω δίπλωμα." Του λέω και το σκέφτομαι λιγάκι. Ναι. Πρέπει να το πάρω απόφαση επιτέλους και να παρω ενα αμάξι. Αυτό στην Αμερική λέω δυο χρόνια να το φέρω Ελλάδα αλλά όλο το αφήνω. Καλυτερα να πάρω ένα καινούργιο να έχω να κινούμαι στην Ελλάδα γιατί με τα μέσα δεν αντέχω άλλο.

"Ζωή δεν ξέρω αν το έχεις παρατηρήσει αλλά κάνει μπαμ από μακριά το ότι είσαι πλούσια. Τα ρουχα σου φαίνονται πανάκριβα. Όπως και τα παπούτσια σου. Οι τσάντες σου. Τα κοσμήματα σου." Σχολιάζει ο Στέφανος και τον κοιτάζω με πείσμα.