16.BÖLÜM

988 50 4
                                    

Leya'dan

Tam üç gün olmuştu. Ne Zeynep benimle doğru düzgün konuşuyordu ne de Arda. İkiside bana çok kızgındı. Haklılardı keşke onlara herşeyi anlatsaydım. Ne konuşmaya cesaretim vardı ne de halim.  Arda ve zeynep derse gitmişlerdi.Artık kimseye yük olmak istemiyordum. Benim yüzümden onların hayatı da maaf olacaktı. Kendiliğinden akan göz yaşlarımı silip önümdeki kağıda son cümlelerimi yazdım. Kağıdı masanın üzerine koyduktan sonra odadan çıktım. Yeni bir başlangıç yapacaktım. Onlarsız.

Arda'dan

Kantinde tek başıma otururken sandalye çekilmiş karşıma Zeynep oturmuştu.

-Leya nasıl.
-Bilmiyorum
-Nasıl hiç gitmedin mi yanına
-Hayır.
-Bak Leyaya bende kızgınım . Evet bizden saklamaması gerekiyordu.Biz bunları kaldıramazken o tek başına savaşıyordu. En önemlisi o bizim kardeşimiz ona sırtımızı dönemeyiz.
-Kimseye sırtımı döndüğüm yok Zeynep.Senle leya benim kardeşimsiniz ona kızgın olduğum kadar kendime de kızgınım.Onu koruyamadım. Nasıl anlamadık halinden.
-Şimdi bunları bir kenara bırakalım ve gidip leyoşumuza bakalım valla kahrolmuştur kız.
-Yemiştir kendini o.

....

Gülerek odaya çıktığımızda kimse yoktu. Zeynep lavaboyu kontrol ederken masanın üzerindeki kağıt dikkatimi çekmişti. Nolur düşündüğüm şey olmasın.Notu elime alıp sesli şekilde okumaya başladım.

Pilavboyum ve Zeyime

Biliyorum bana kızgınsınız. Sizden bir şey saklamamam gerekirdi. Bugüne kadar hep destek oldunuz.Hep yanımdaydınız ama başınıza dert açmaktan başak bir işe yaramıyorum belkide gitmem en doğrusu olacak. Size her şey için çok teşekkür ederim. Sizi çok seviyorum.Bunu okurken bile bana çok kızacağınızı biliyorum. Nolur kızmayın. Özür dilerim.

Hoşçakal'ın.

O gitmişti.

3.gün sonra

Leya'dan

Başladığım yere geri dönmüştüm.Annemle babamın yadigarına bile sahip çıkamamıştım .Yanmayan bir yatak bir de küçük bir sehpa vardı. Etrafı biraz toparladıktan sonra marketten aldığım Sandviç yedim. Biraz üşümüştüm. Hemen yorganın altına girdim. Yatağın içi sıcaktı ama titrememe engel olamıyordum. Yanıma ağırlık çökünce nefesim kesilmişti. Buda kimdi. Oda yorganı üzerine almış bana sıkıca sarılmıştı.

-Kasma kendini ve nefes al.

Çağan!?

Neler oluyor 👀
Morlandınız 💜

KÜÇÜK MİSAFİR|LÇHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin