Deep In A Heartbeats (Moon Onse #1)

27

"So what happened? Cool ba? You already meet my parents ng hindi ko man lang alam." Drake smirked.

Buti hindi niya ako nakita kanina na binabasa ang devotion notebook niya. Kakalabas lang namin ng kwarto niya saka siya dumating at ngayon naman ay nandito na kami sa labas ng bahay nila sa harap ng motor niya dahil ihahatid na niya ako pauwi.

"Naghiwalay na ba talaga kayo ni Toria?" I asked.

"Bakit? Nalulungkot ka?" He chuckles, looks like he doesn't care.

Pilit kong tinatago ang ngiti ko so I licked my lower lips and sighed dahil naalala ko lang ang mga nababasa ko sa devotion niya tungkol sa akin. He really loves me? And he first tell it to God tapos ngayon, hindi niya pa sinasabi sa akin? Then why he's inrelationship with Toria back then? To helped her? Para saan nga? Hindi ko maintindihan.

"Nalungkot ako ng sobra nang malaman kong naghiwalay kayo..." I pouted and smirked. "Sa sobrang lungkot ko... nagdiwang ako, dahil single ka na."

"This coming friday.. be my date." He seriously uttered.

Lord, ngayon na ba to? I'm not yet ready, Lord. Wag muna! Five minutes muna!

My eyes grew widened and my heart beats faster when he suddenly held my waist at kasabay nun ang pagtaas ng isang kilay niya habang ako ay gulat na gulat pa rin sa ginagawa niya. Napalunok ako dahil hindi pwede to. Hindi pwede tong paglaruan niya ako kaya ngumisi ako sa kanya at dahan dahang hinawakan ko ang pisnge niya.

"Malungkot ka ba.. kasi wala na kayo ni Toria?" I chuckles. "Comfort kita tas ako nalang." Nakangisi kong sabi dahilan ng pagkunot ng noo niya. "Ayaw mo nun? Nagpaalam nga ako." Dugtong ko.

"I just want you to be my date, Putol." He answered. "Hindi ko sinabi sa'yong i-comfort mo ako dahil hindi naman ako malungkot. Sa gabing 'yon, wala akong ibang isasayaw bukod sa'yo." Mahabang dugtong niya at binitawan na ang beywang ko.

"Hindi mo naman 'yan sasabihin sa'kin dahil lang wala lang." Mataray kong sabi. "Let's pretend to be a couple for month."

He chuckles. "Really? Shaquira Putol asking me that? Kailan ka ba naging ganyan?" natatawa niya pang tanong saka siya biglang nagseryoso. "And what will happen next?" He asked.

"Who ever falls, looses."

Never in my entire life I tell this to someone, sa kanya lang. Sa kanya lang ako nagiging desperada. And this is what I want. Even if its wrong. This is the choice that I want and sometimes the wrong choice takes you to the right place and life is really a short dream of happiness and sadness. He's my dream and yet my sadness.

"Eh, diba na-fall ka na?" He asked smirking.

Napalunok ako sa naging tanong niya. All this time, alam niya? O masyado lang talaga akong halata sa pagiging desperada ko? Ang alam niya lang ay naging crush ko siya noon at hindi ako na-fall sa kanya, magkaiba 'yon.

"Let's say, you have a crush on me and actually, it's all fine. Feel free to confess then let's be friends dahil hanggang doon lang talaga 'yon. "

Hanggang ngayon hindi ko pa din nakakalimutan 'yong sinabi niya noong third year high kami. We can be friends pero walang nangyari pagkatapos nun. He treat me as a friend but I don't treat him the same dahil hindi ko kaya. Hindi ko kayang maging friends sa kanya.