CHAPTER 31
"Ate, lets bring her to the hospital" rinig kong sabi ng isang lalaki.
"Shut up, hindi kaba nakikinig kanina, hindi mo ba na hear yung sinabi ni Tita our tita is a doctor so no need to wory, she will be fine. She just need a rest" boses yon ni Pat.
"but, why siya hindi pa nawawake up?"
"because she need rest" naiinis na nasabi ni Pat.
umubo ako para makuha ang atensiyon nila.
"Ate Ria are you okay?" yakap agad sa akin ni Patrick ang nakakabatang kapatid ni Pat.
"Hoy Patrick umalis ka, ako muna yayakap sa best friend ko" yumakap naman sa akin si Pat pero agad din akong binatukan.
"What happened?" agad niyang tanong. Alam kong nag -aalala siya.
"Pano ako nakapunta dito" nilibot ko ang mata ko. Kuwarto ko ni Pat. Tinuro naman ni Pat ang kapatid niya.
"kakauwi ko lang galing states, and I saw you walking. Naisip ko isabay kana, so I ask manong to stop the car, and I call you many times, but you didn't hear so lumapit na me sayo, and you suddenly fainted" pagpapaliwanag ng kapatid ni Pat.
"And instead na sa hospital ka dalhin, inuwi ka nitong loko kong kapatid, buti nalang, Malapit lang dito ang bahay ng tita naming doctor at nacheck ka agad"
"ate your eyes" hinawakan niya ang pisngi ko at mata ko.
"Im fine pat.2" Pat.2 kasi ang tawag ko sa kapatid ni Pat na parang kapatid ko na rin.
"Shoo alis, hindi ka makakascore kay Ria" pagtataboy ni Pat sa kapatid niya.
"Ate ang bad mo, hindi ako aalis" umupo lang siya sa gilid ng kama. Babatuhin sana ni Pat si Pat.2 pero pinigilan ko siya. Close na din naman ako kay Pat.2 parang siya na ang boybestfriend ko. Dahil lagi siyang nandiyan tuwing nag -uusap kami ni Pat kaya kumportable din ako sakanya.
"Girl talk to umalis ka"
"No, I wont, I know she cry, I want to know the reason why she's crying" kahit kelan talaga itong si Pat.2. Aawatin ko na sana sila ng maalala ko sila mom.
"Mom" late na halos mag aalasdose na ng gabi.
"nag -away kayo ni Tita" tanong ni Pat.2.
"No, si mom baka nag -aa-"
"I already called them na dito ka muna matutulog" sabi ni Pat. Kaya nagpasalamat ako.
"Ate are you really okay?"
"Okay, You guys know me too well"
"if your not ready, its okay puwede kang magkuwento bukas" wala din naman pinagkaiba kung ngayon o bukas. Mas gagaan ang pakiramdam ko pag nalabas ko to lahat.
"Its okay,sasabihin ko na ang nangyari"
"habang nag kukuwento ka kumain ka" nilagay niya sa harap ko ang isang tray.
"wala akong gana"
"sandwich nalang yan kaya kainin mo, hindi puwedeng wala kang kain" panenermon sa akin ni Pat. Tumango naman ako at kumagat sa sandwich na nasa tray. Pinilit kong umubusin, paano nakatingin sila sa aking dalawa na parang mga guwardiya.
Inalis ko na ang tray pagkatapos kong maubos ang sandwich agad naman iyong kinuha ni Pat.2.
"Are you sure, okay lang kahit hindi mo pa sabihin" nag -aalalang sabi ni Pat.
"okay, and ikukuwento ko rin naman sainyo to"
"okay but wait" sigaw ni Pat at kinuha ang phone niya maya maya nasa screen na ang mukha ni Elaine, nakatakip yata siya ng kumot na parang nagtatago.
BINABASA MO ANG
Leading in Into You
RomanceAng gusto lang naman niya ay maiparamdam ang kanyang pasasalamat at pahanga sa isang lalaki. Ngunit hindi niya alam kung paano gagawin iyon. Kaya napagpasyahan niyang idaan nalamang ito sa isang sulat. Pero paano kung hindi napunta sa tamang tao ang...
