Fall To You

Chapter 5. SERECAPHILE!

Kreid Point of view:

KAHIT NA MAY ORDER NG MGA CUSTOMER SIYANG KAPIT-KAPIT AY NAKUHA NIYA PANG MAKIPAG-USAP SA AKIN. BINIGAY KO LANG NAMAN YUNG SHIRT KO KAY MA'AM REYRA PERO HINDI NIYA NGA LANG TINANGGAP PERO SURE AKO MAYA-MAYA KUKUNIN NIYA YUN SA LABAS NG CR.

"Oh, ano na nangyari tinanggap niya ba?" tanong sa akin ni Vardez.

"Ayun as expected hindi but iniwan ko dun yung shirt ko sa pinto in case she change her mind" sabi ko ng walang expression.

"Grabe naman ni ma'am ang arte, siya na nga binigyan ng shirt ayaw pa niya tanggapin. At isa pa she will regret it if hindi niya gamitin. Ang mahal kaya ng shirt na 'yon worth 1k din yun tapos aayawan niya lang" pagalit niyang sabi.

"Easy lang, umagang-umaga high blood ka agad dyan" sabi ko kay Vardez.

"Bagay wala ako sa mood ngayon tapos dadagdag pa yan" giit niya sabay turo sa cr kung nasan si ma'am Reyra.

"Mauna na ako at gagawan ko pa ng bagong coffee si ma'am... at iabot mo na order dun sa table 3 kanina pa hinihintay yan" sabi ko kay Vardez.

"Ay oo nga pala kaya pala nangangalay kamay ko, sige sigee" sabi ni Vardez.

PAGPASENSYAHAN NA SANAY NA TALAGA AKO SA UGALI NI VARDEZ. MINSAN PARANG ANGEL MINSAN NAMAN PARANG KUMUKULONG BULKAN. PERO MABAIT NAMAN TALAGA SIYA 'WAG LANG TALAGA DUMATING SA POINT NA NASA ALERT LEVEL 2 OR 3 YUNG GALIT NIYA.

- Flashback -

Reyra Point of View:

I AM NOW 16 YEARS OLD AND I'M CURRENTLY IN GRADE 10 AT TARDEZON NATIONAL HIGH SCHOOL. SINCE I WAS IN GRADE 7 I MET MY 3 MOST FAVORITE BESTFRIEND THEY ARE CLERSEY SAGERN THE FOODIE ONE, VERNALE DAZIOR THE LATE COMER, AND KORZ QUADE THE TOP GENIUS SINCE GRADE 7. TODAY IS OUR FIRST DAY IN GRADE 10 HENCE, NAGPAUNAHAN KAMING 4 AND WHOEVER GOES FIRST WILL PAY OUR LUNCH. CLERSEY IS THE WHO FIRST CAME IN OUR SCHOOL.

"Asan na kayo guys andito na ako sa gate ng school?" sabi ni Clersey sa amin sa message niya.

HINDI NA AKO MAGTATAKA NA LAGI SIYANG NAUUNA SA AMIN ATHLETE SIYA EH AT MEDYO MALAPIT LANG BAHAY NILA DITO SA SCHOOL. AKO AY SASAKAY PA NG BUS TAPOS 15 MINUTES ANG BIYAHE BAGO PA AKO MAKARATING SA SCHOOL BUT AKO LAGI ANG PANGALAWANG NAKAKARATING.

"Malapit na ako nakikita ko na si Clersey sa gate. Pababa na ako sa bus" sabi ko sa message then dumiretso na ako sa tabi ni Clersey.

"Malapit na rin ako dalwang kanto nalang andyan na ako" sabi sa amin ni Korz.

NANG MAKARATING NA RIN SI KORZ SA GATE AY MAG-AANTAY NA NAMAN KAMI NG 30 MINUTES SA LABAS NG GATE NG SCHOOL PARA LANG HINTAYIN SI VERNNALE. ONCE A MONTH LANG KAMI GANITO NA NAGPAPAUNAHAN THEN ANG MA-LATE SIYA NAG MANLILIBRE NG LUNCH. SO TODAY IS OUR FIRST DAY IN GRADE 10 KAYA MAGPAPAUNAHAN KAMI. AFTER 30 MINUTES DUMATING NA RIN SI VERNALE.

"Ayan na ang ating best late of the year Vernale! Bilisan mo Vern ma-la-late tayo sa class natin" sabi ko kay Vern.

"Okay, tara na!" sabi ni Vern sa amin.

NGAYON AY LUNCH TIME NA KAYA SI VERN ANG MANLILIBRE SA AMIN THEN PAGDATING NAMIN DITO SA CANTEEN AY MAY NAKITA KAMING VACANT TABLE BUT MAY 1 GUY NA NANDOON. I THINK HE IS A NEW TRANSFEREE DITO SA SCHOOL. PAGKUHA NAMIN NG MGA PAGKAIN NAMIN AT MAKARATING NA SA TABLE NA YUN AY PINAALIS KO YUNG GUY NA YON ANG PANGIT NIYA SOBRA. 

"Excuse me? Umalis ka dyan sa inuupuan mo because dito kami kakain" pagalit kong sabi sa pangit na guy na yun then umalis na siya at lumipat ng ibang table.

UMUPO NA KAMI AFTER NIYA UMALIS THEN NAGSIMULA NA KAMI KUMAIN NG AMING LUNCH. HINDI KO ALAM NA STARTING TODAY AY MAY MAGSISIMULANG MANLIGAW SA AKIN AND HINDI KO INAASAHAN NA YUNG UNANG NANLILIGAW SA AKIN NGAYON AY YUNG GUY NA PINAALIS KO DITO SA CANTEEN.

- End of Flashback -

Loxcy Point of view:

I AM LOXCY G. DELRY, 27 YEARS OLD AND FROM FALEXIN VILLAGE. I AM THE ONLY DAUGHTER OF MR AND MRS DELRY AND HEIR OF OUR ROCDEV COMPANY. RIGHT NOW I'M HERE IN SERECAPHILE OUR SMALL BUSINESS WITH MY FRIENDS SINCE HIGH SCHOOL. WE ALWAYS HAVE A BUNCH OF CUSTOMERS EVERYDAY.

"Umaga pa lang nakakapagod na" sabi ko at umupo sa upuan katabi ng counter.

NANG TUMUNOG YUNG WINDCHIME NAMIN SA PINTUAN AY AGAD AKONG NAPATINGIN DON. I SAW A HANDSOME GUY NA PUMASOK SA DOOR THEN TUMAYO AKO AGAD.

"G-go-good morning sir, welcome to SERECAPHILE!" pautal kong sigaw sa customer namin na kakapasok lang.

"Good morning too.." mabilis niya akong sinagot.

OMGGGG! ANG GWAPO NIYAAAA! WAIT, WAIT LOXCY KALMA KA LANG WAG MONG IPAHALATA. PAPALAPIT NA SIYA NG PAPALAPIT SAKIN OMGGGGG! I, I CAN'T BREATHE I-CPR NYE KE. YUNG KATAWAN NIYA GRABEEEE ANG MASCULINE, FEELING KO MAY ABS. DUMAGDAG PA YUNG TANGKAD NIYA AT NAKAKAKILIG YUNG NGITI NIYA.

"Ms., Ms.," sabi niya habang nakangiti sakin, kinikilig lalo ako. 

I WAS OUT OF MY MIND LIKE I'M FLOATING IN THE SKY WITH FULL OF SOFT CLOUDS.

"Ms. Are you okay?" dagdag niya.

"Uh e, yes, yes. I'm okay I was just thinking something" saad ko pagkatapos ko matulala sa kagwapuhan niya.

"Is it me?" sabi niya tapos biglang ngumiti na naman.

"YES. I, I mean no it's not you!" agad kong sagot.

DAHIL SA MGA NGITI NIYA NADULAS TULOY AKO NG NASABI, GRABE NAKAKAHIYA KAY KUYANG CUSTOMER. AT PARANG NATUWA PA SIYA SA NASABI KO.

"I thought it was me" sabi niya sakin at tinawanan ako ng mahina na parang nakikipagbiruan.

"HAHAHA, asa ka sir. Ikaw isipin ko? Duh nakakasuka. Anyway, what is your order sir?" pang-iinis kong sabi sa kaniya.

"Uhm, 1 americano... wait make it 2" sabi niya.

"Dito mo na po ba iinumin or i-ta-take-out mo po sir?" galit pero magalang kong tanong sa kaniya.

"Dito ko nalang iinumin" sabi ni sir na parang akala niya ma-fa-fall agad ako sa kaniya duh hindi kaya.

"O-okay sir, please wait... What is your name sir?" seryoso kong tanong ko sa kaniya.

"Clexter Xenion" sagot niya.

ANG GANDA PALA NG NAME NI SIR BAGAY TALAGA KAMI EMEGED... SHH KA LANG SELF WAG MO IPAHALATA. HABANG SINUSULAT KO YUNG NAME NI SIR AY MINEMEMORIZE KO FULL NAME NIYA SAYANG DIN OPPORTUNITY, ALANGAN NAMAN TANGGIHAN KO.

"Uhm 278 pesos po sir" nakangiti kong sabi sa kaniya at kinapitan niya ang kamay ko.

                                                                             To be continued...