Meyra liseye başladığı zamanlarda, en yakın arkadaşının abisine aşık olur. Dört yıldır ona gizliden gizlediği beslediği bir aşk vardır. Ama bir gerçek vardır ki; hiç bir şey gizli kalmaz!
Bahçelerinde olan Gardenya'lar Meyra için ayrı bir önem taşır...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🎵 Ravi İncigöz - Acı Aşk
*
Soğuk zeminde bedenim titriyordu. Üşümekten değildi bu..
Gökyüzüne derin aldığım soluklarla bakarken, Erman'ın telaşla dizlerinin üzerine, yanıma düştüğünü gördüm. Korkuyla adımı sayıkladı.
Bedenim düz, kalçam ve bacaklarım yan duruyordu. Bedenimi oynatamıyordum. Canımın acısından gözlerimden, şakaklarıma sessizce yaş süzüldü.
Erman yanıma çökmesiyle titreyen elini tüy gibi yanağıma yerleştirdi. "Canımın içi, iyi misin? Canın çok yanıyor mu?" Diye sorduğunda elimi alnıma götürmek istedim. Ama Erman bileğimi yavaşça tutup yere indirdi. "Sakın kımıldama." Dolan gözlerinden, bir damla yaş düştü.
Armağan abi Erman'ın hemen arkasında telefonla konuşurken şakaklarıma akan gözyaşlarımı hissedebiliyordum. Hıçkıra hıçkıra ağlamıyordum. Sessizce ve istemsizce dökülüyordu.
Bir yabancı adamın, korkuyla kendini anlatmasını dinledim. "Hastaneye gidelim," demesine karşı, Erman itiraz etmişti.
"Kımıldayamayız!" Adama öfkeliydi. Hem de çok. Bunu gözlerinden görebiliyordum. Belki ayağa kalkabilseydim, ilk önce adamın yakasına yapışırdı. Ama o, beni bırakmak istemiyordu. "Korkma sevgilim. Ben yanındayım."
Sesi az öncekine göre daha naifti. Kızaran dudaklarını ısırdı. Alnıma, acıyan saç dibime baş parmağıyla dokundu hafifçe.
"Erman.." Diyebildim titreyen sesimle. "Alnım ve belim acıyor."
"Biliyorum bir tanem. Sakın hareket etmeye çalışma. Ambulans geliyor şimdi." Elimi tuttuğunu hissettim. Eğildi ve alnıma dokundu dudakları. "Bir şey yok. Sakın korkma."
Korkmuyordum. Canımın acısından usulca dökülüyordu gözyaşlarım. Ağlamamak için derin nefesler alıp veriyordum kendimce.
Armağan abinin eğildiğini gördüm. "Sık dişini Meyracığım. Canın yanıyor biliyorum, ama merak etme iyi olacaksın."
"Biliyorum." Dudaklarımı hafifçe ısırdığımda Erman içini çekerek başını çevirdi. Gözyaşını saklıyordu benden. "Ağlama.." dediğimde içi kıpkırmızı olmuş gözlerini bana çevirdi. Onu ilk kez böyle görüyordum ve bu beni çok üzmüştü.
"Ağlamıyorum güzelim.." baş parmağıyla tuttuğu elimin üzerimi okşadı. Diğer eliyle nazikçe şakaklarımdan akan gözyaşlarıma dokundu.
Ardından bir çığlık duydum. Duygu'nun sesiydi bu. "Meyra!" koştuğunu belli eden soluklarıyla oturdu yanıma. Hemen Erman'ın yanındaydı. "Ne oldu?!"
