Bölüm 36: Nefret

699 38 19
                                    

Bölüm 36:
Nefret

🌺


🎵 Oysa Bir Umuttu Hep - Eda Tat (Kıraç)

*

Saniyeler hiç bu kadar yavaş olmamıştı.

Ya da ben, gerginlikten donakalmıştım.

Erman, bakışlarını üzerimden çektiği an derin bir nefes alıp bıraktım.

Doğruca Doğan abiye bakıyordu.

Soğuk bir sesle, "Hoş geldin Doğan," dedi. Çenesini sıkıyor ve bırakıyordu.

Doğan abi ağırca başını salladı. Geleli bir hafta olmuştu ama henüz yeni karşılaştıkları belliydi. Aralarında hala buzdan duvar vardı.

Erman tam ayrılacakken Doğan abinin "Yaman," demesiyle duraksadı. "Konuşulanların hiç biri gerçek değil." Sesi oldukça düz ve sakindi. "İçin rahat olsun."

Erman öylece Doğan abiye baktı. Ve gözlerini bana çevirdi. "Umurumda değil." Dedi.

Aldığım nefes beni boğuyordu. Gittikçe daha çok acı çekiyordum. Gittikçe parçalanıyordum. Aklım, zihnim.. hiç bir şeyi idrak edemiyordu.

Doğan abinin "Meyra," demesiyle dikkatimi ona verdim. Bahçe kapısına baktım. Erman ne ara gitmişti?

"Doğan abi.." Zorla çıkmıştı dudaklarımdan kelimeler.

"Ben," dedi kararsız bir sesle. "İki dakika seninle konuşmak istemiştim."

"Yukarıda işim vardı benim." Evimin kapısını gösterirken, ayakta zor durduğumu fark ettim. Sakin olmak adına yavaşça nefes alıp verdim.

"Sadece iki dakika." Diye itiraz etti. "Senden hala hoşlanıyorum Meyra." Dediğinde öylece kalakaldım. "Konuşulanlar canını sıkmasın. Tekrar Kıbrıs'a döneceğim." Hafifçe omuzlarını kaldırdı. "Onlara kulak asma. Üzülmeni asla istemem." Dudaklarını aralayıp hızlıca nefes alıp verdi. "Yalan değil. Ben senin için buraya döndüm. Ama anladım ki; hata ettim. Amacım sadece.. seni görmekti." Bir şey diyemezdim. "Daha kalırdım ama bu iyi bir fikir gibi durmuyor." Buruk bir gülümseme gösterdi. "Seni daha fazla zorda bırakmak istemiyorum. Bu yüzden.. biletimi erkene çektim." Duraksadı ve nefes aldı. "Yarın akşam, yola çıkıyorum." Hafifçe başını salladı. "Kendine iyi bak Meyra."

Birkaç saniye bana bakışını izledim. Yutkunuşu kulaklarımda uğuldadı. Berbat hissediyordum.

Arkasını dönüp gidecekken "Doğan abi," dedim. Onu anladığımı belli edercesine başımı yavaşça salladım. "Ne hissettiğini anlıyorum." Bana sadece gülümsedi.

🌺

Bir ay geçti.

İş görüşmem iyi geçmişti. Anaokulu eksiksiz bir şekilde tamamlanmıştı. Kayıt bile yaptıranların sayısı çoğalmıştı. Bir ay sonra anasınıfı öğretmeni olarak işimin başına geçecektim. Deli gibi heyecanlıydım. Bir ay hemen geçsin istiyordum.

Beyaz GardenyaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin