Mahkum (gxg)

Nereye düştüm?

Sabaha kadar uyuyamamıştım,gözlerim de bu yüzden sulanmıştı. Sabaha kadar bar elbiselerimden kurtulup beyaz kısa kollu tişörtü, eşofmanı ve sarı hırkayı giymiştim. Sonbahardaydık ama hapishane fazla soğuktu.

"Tüm mahkumların dikkatine,10 dakika içinde yataklarınızı düzeltmiş olarak sayım için sıraya girmeniz gerekmektedir."

Duyuruyla yataktan kalktım,hırkamın önünü kapatıp odamın camından dışarı baktım. İnsanlar dışarı çıkmaya başlamıştı,sikeceğim ya,çıkıp ne yapacağım,ya bana bir şey derlerse?

Gözlerim insanların üstünde gezdirirken gözüm bir tanesine takıldı,benden daha uzun,sarı kısa saçları ve buz gibi gözleri olan bir kız direkt olarak gözümün içine,öfkeyle bakıyordu.

Kıza biraz baktım,kaşlarımı çattım ve geri çekildim,ne oldu öyle amına koyayım?

Yatağıma oturduğumda kapım bir hışımla açıldı. Korkup hızla yerimden kalktığımda hücreme giren kız bana omuz atıp yatağıma,daha doğrusu yastığıma yaklaşmıştı. O,yastığımı eline alırken onu süzdüğümde ruh hastası gibi bana bakan kız olduğunu fark ettim.

"Siktir." Sesli ettiği küfürden sonra arkasını dönüp ben daha ne olduğunu anlamadan beni yakamdan tutup duvara yapıştırmıştı.

Sırtımın hızla duvara çarpması bana dejavu yaşatırken sırtım yüzünden acıyla inledim.

Çenemden sertçe tutup kafamı onu görebileceğim şekilde kaldırdığında gözlerindeki öfkeyi gördüm. Bu sırada odaya iki kız daha girmişti,dikkatli süzmeye fırsatım olmasa da ikisinin de kıvırcık olduğunu söyleyebileceğim kadar görmüştüm.

"Kart,nerede?"
Tek tek söylediği iki kelimeden sonra gözlerine anlam veremeden baktım, "Ne?"

Cevabımdan memnun kalmamış olacak ki eli boğazımı kavradı, "Tekrar etmekten hoşlanmam. Kart nerede?"

Nefes alamıyordum,üstüne bir de beni yukarı doğru yükseltiyordu. Siktir,ilk günden de ölmezsin ya! Ayaklarımı yere düşmek için salladım,ama siktiğimin pezevengi çok güçlüydü amk!

"Ne-ne kar-tı?"
Nefessiz kaldığımdan düzgün konuşamıyordum.

"Yastığın,altındaki,kart,nerede?" Her kelimeyi tek tek söylediğinde korkum artmıştı. Kafamı hızla iki yana salladım,korkuyordum,nefes alamıyordum,suçsuz bir şekilde buraya atılmıştım ve yine suçsuz bir şekilde öldürülecektim, bu düşünceler ağlamaya başlamama sebep oldu.

"Kes ağlamayı." dedi sert ve soğuk sesiyle,sikinde olmadığını da bu şekilde anladım. Tamam,öldüm.

"Tomris,gardiyanlar sayım için gelecek. Zaten bizim blokta,sonra devam ederiz." dedi buz gözlü kızla atnı boyda olan kıvırcık kız. Tomris dediği kızın kollarından tuttu.

Sonunda buz gözlünün boynumdaki elleri gevşerken hızlıca içime bir nefes çektim,sonra bir daha. Öksürmeye başladım. Öksürüğüm bittikten sonra iki büklüm olan beni hâlâ boynumdan çekmediği ellerle tekrar duvara sertçe yapıştırdı, "Hesabını sonra vereceksin velet."

Hızla odadan çıkarken boğazımı tutup nefes almaya çalışmaya devam ettim.

Ben nereye düştüm böyle?