Mahkum (gxg)

İzin

•Vote ve yorumları unutmayın,iyi okumalar.🖤

Yirmi saat gibi geçen yirmi dakikadan sonra gözümün dikili olduğu blok kapısından giren kadınla anında ayağa kalktım.

Hareketlenme yüzünden olacak ki siyah gözleri anında beni bulmuştu. Ben hızla yanına adımlarken o da birkaç adımdan sonra durup beni beklemeye başladı.

Yanına yaklaştığım kadına kaşlarımı çatarak "Ne bok yedin?" dediğimde birkaç saniyeliğine çattığı kaşları ardından havalandı.

Birkaç saniye öylece yüzüme bakan kız sonunda "Endişelendin mi?" dediğinde öfkeli ifadem dağıldı. Birkaç saniye içinde onlarca mimik yapmamın sebebi de şaşkınlığımdı. Önce çatılı kaşlarım düzleşti,ardından havalandı ve ardından geri çatıldı. Bir şeyler söylemek için ağzımı açsam da ne diyeceğimi bilemediğimden hemen geri kapatmıştım.

Sonunda "Ne diyorsun ya?" gibi garip bir cümle söyleyebildim.

Hâlâ aptal aptal suratıma bakan kadını kolundan tutup hareketlendim. Arkamı dönüp hücreme ilerlerken gözgöze geldiğim sarışın kız saniyelik olarak adımlarımın durmasına sebep olmuştu. Çatılı kaşlarının desteklediği öfkeli bakışlarını görmezden gelip kolunu tuttuğum kadını odama ilerletmeye devam ettim.

Hücreme girdiğimizde kolunu bıraktım,çalışma masasına ilerleyip kalçamı masaya yasladım. Rüya da arkamdan kapıyı kapatıp ayakta dikilmeye başlamıştı.

"Sorumu illa tekrar ettireceksin yani?"

Siyah gözleri suratımda gezindi,sonra "Kanıt bulamayacaklar,sıkıntı yok." dedi.
Gözleri beklentiyle bakarken "Endişelenme." diye ekledi.

Herhangi bir söz mü bekledi bilmiyorum ama o an içimden "Endişelenmiyorum zaten." diye düzeltmek de gelmedi.
Suratıma bu kadar beklentiyle bakarken bunu söylemek kendimi kötü hissettirecekti.

Ayrıca yalan söylemeye gerek duymuyordum,endişelenmiştim.

"Neden yaptın böyle bir şey?"
Beklenti duygusuyla bakan gözlerine aniden öfke dolduğunda kaşlarımı çattım,bana mı sinirlenmişti bu?

"Canını yaktılar çünkü." dediğinde kaşlarımı daha da çatıp sessiz kaldım. O da cevap beklememişti zaten.

Gözleri dalarken "Direkt o yaşlı olanı öldürecektim ama çağırdığımda o kızı gönderdi. Her şey onun başının altından çıkıyor." dediğinde gözlerimi büyütüp "Bunu bir daha yapmayacaksın." dedim.

Gözleri bana sabitlendi, "Ben seri katilim." dediğinde suratında sanki çok saçma bir şey söylemişim gibi bir ifade belirmişti.

"Bir daha birini öldürme." dediğimde bir çocuk gibi kaşlarını çatıp "Senin canını yakmadıkları sürece kimseyle bir derdim yok." dedi.

Tamam,bu cümle biraz hoşuma gitmiş olabilir.

Ben de iyice deliriyorum burada!

Birkaç saniye duraksadım,ne diyeceğimi bilmiyordum. Sonunda bir nefes verip kendimi yaslandığım masadan ayırdım,yatağa geçtim.

Yumduğum gözlerimi "Yine mi uyuyacaksın?" sorusuyla açtığımda karşımda yine o çocuk gibi masum görünen Rüya vardı. Sanki birkaç saat önce birini öldürmemiş gibi şimdi suratıma çocuksu bir ifadeyle bakıyordu.

"Yapacak bir şeyim yok." dediğimde birkaç saniye düşünüp "Sohbet edelim mi?" demişti.

Suratına öylece bakarken düşünüyordum. Bu aralar kendimi sürekli yorgun hissettiğimden hayır dersem yatıp pek huzurlu olmasa da uyuyabilirdim veya teklifi kabul edip bir ruh hastasının zihnini anlamaya daha da yaklaşabilirdim.

İnsan psikolojisine ilgi duymak beni bitirecek.

"Olur."

Yatakta oturur pozisyona geçip gözümle yanımı işaret ettiğimde yatağa oturup suratıma bakmaya başladı. Yaklaşık bir dakikalık bakışmadan sonra konuşmayı başlatmayacağını anlayıp ben konuşmaya başladım.

"Haberlerdeki insanlar,neden öldürdün?"
Elimde olmadan meraklı bir ses tonuyla sorduğum soruya ciddi bir cevap vereceğini düşünmüyordum açıkçası.

Fakat birkaç dakikalık sessizlikten sonra beni şaşırtarak çok ciddi bir şekilde cevap verdi; "Listemi bitirmeyi hedefledim."
Cevaptan kaçtığını anlasam da yeni bir şey öğrenmenin şaşkınlığıyla bu konuda düşünmedim.

"Ne listesi?"
"Onların listesi."
Kaşlarım havalanırken "Öldüreceklerinin listesini mi yaptın?" dediğimde onaylar bir mırıldamayla başını salladı.

"Eğer ortada bir liste varsa bunlar rastgele insanlar değiller ve eğer rastgele insanlar değillerse ölümlerinin de bir sebebi var." diye düşündüm kendi kendime.

"Peki o listeye isimlerini neden yazdın?"

İstediğim cevabı vermesini beklediğimi anlayan Rüya'nın gözleri yüzümü turladı. Durgun bakışlarından bir şey düşündüğünü kolaylıkla anlayabilirdiniz.

Bir süre sonra bakışlarındaki durgunluk silindi,yüzümü bir süre daha turlayan bakışları gözlerimde sabitlendiğinde "Çok güzelsin." dedi fısıltı gibi çıkan bir sesle.

Bu iki kelimeyi söylediği ton ve bakışları bana fazlasıyla değişik hissettirmişti.
Beklemediğim cümleyse şaşkınlık getirdiğinden birkaç dakikalık bir sessizlik oldu.

"Ölmeyi hakedenlerin listesiydi."

Sonunda soruma cevap verdiğinde anlamsız sessizliğimiz de bitmişti. Karşımdaki kadın konuyu dağıtsa da benim aklım hâlâ karmakarışık olduğundan cevap veremedim.

Sessizliğimle suratımda gezdirdi gözlerini,siyah gözleri dudaklarımda durdu bu kez.

"Seni öpebilir miyim?"

•Hiç içime sinmedi ya,bilmiyorum ://

•Bu uygulama kadar kanser eden bir şey daha görmedim yemin ederim. Bana attığınız mesajlar mailden gözüküyor fakat uygulamaya girip baktığımda yok. Üstüne bir de uygulama kendi kendine önceki mesajlarımı,başka okurlarıma yazdığım mesajları alakasız alakasız kişilere gönderiyor. Sorunu da çözemedim. Uygulamayı silip yüklemeyi deneyeyim diyorum; Uygulama silindiğinde taslaklar gitmiyor değil mi canlarım??