Mahkum (gxg)

Gizleme

Medya- Almila 🤯 (Uymuyorsa kafanızdakiyle devam edebilirsiniz,küt kısa saçlı olduğunu unutmadan!)

•Vote ve yorumları unutmayın, iyi okumalar.🖤

Yemekten sonra kızlarla direkt masaya geçmiştik,eksik yoktu.
Biraz uzağımda oturan Tomris dışında tüm kızlarla iletişime geçiyordum;Su ile zorunda kaldığım zamanlarda konuşmamı sayarsak.

Büşra'nın yaptığı espriye kahkaha attığımda elim ağzıma gitti.
Çocukluğumdan beri bunu yapardım,çocukken gülümsememi gizlemek için yapsam da artık istemsizce yapıyordum.

Gülmenin suç olduğu bir evde büyümüştüm.

Üstümde hissettiğim bakışlara artık alışmıştım,kim olduğunu bildiğimden dönüp bakmıyordum bile.

Aynen Almila,bak bıraktı peşini.

Kızlarla sayıma kadar sohbet etmiştik ve son günlere kıyasla çok neşeliydim.
Benim aksime Tomris saatlerce ağzını ondan fazla açmamıştı.

Onun hakkında düşünmek istemediğim için bu düşünceleri kafamdan sildim,sonunda neşeme kavuşmuşken bozulmasını istemiyordum.

Pelin'in anlattığı hikayeyi dinlerken gözlerim bana baktığına emin olduğum siyah gözlere çevrildi. Direkt ona baktığımda gözleri parladı,sonra klasik gülümsemesini takındı.

Yemekhanede onunla yaşadığım garip gerilimden sonra masaya geçtiğimde Tomris, "Ne uğraşıyor seninle o kaçık?" demişti. Ona bakmadan omuz silksem de benim de ona bakmama gıcık olduğunu anlayabilmiştim,tüm yemek boyunca kaşları çatık,çocuk gibi huysuz davranmıştı.

İfadesizce suratında gezindi gözlerim;

Saçları uzundu,simsiyah olduğundan mı yoksa gerçekten bakıma çok mu zaman harcıyor bilmiyorum ama çok da parlaktı.
Kulaklarına ardarda dizilmiş üç küçük halka küpe,bembeyaz tenine gümüşün çok yakıştığını açıkça gösteriyordu.
Burnu biraz uzun,ama yüzüyle bütünleşince mükemmel duruyordu.
Dolgun dudaklarındaki pembe ise gerçekten renk paletinden ona özel seçilmiş gibiydi; Eğer ruj sürüyorsa gerçekten mükemmel bir seçim yaptığını söylemek gerekirdi.

Yüzünü incelediğimi anladığında gülümsemesi sırıtmaya döndü,beyaz ve gerçekten dizilmiş dişlerini gördüm.

Gerçekten,hapishanede harcanıyordu bu.

Bakışlarımı çekmemi sağlayan Tomris'in sesiydi; "Şu kızı akşam hâlledelim." dediğinde masaya oturduğumuzda beri yalnızca ikinci kez ona döndü bakışlarım.

Onunsa kin dolu bakışları Kâbus'un üzerindeydi.
"Eyvallah Kaptan." 
"Saçmalama."

Kızlarla aynı anda konuştuğumda onları takmadan devam ettim lafıma; "Ne alaka şimdi?"
Bakışları bana dönen sarı saçlı kızın gözlerindeki kin yok olsa da öfke duruyordu.
"Ne oldu,koruyorsun bakıyorum."

Alaylı sesine rağmen sinirden kudurduğunu belli eden bakışlarıyla kaşlarımı çatıp duraksasam da sonrasında "Kadın konuşmuyor bile,karışmayın." dedim sadece.

Bana birkaç saniye sinirle bakmaya devam etti,ağzını açtığında gelen sayım anonsuyla ise geri kapattı.
Kızların gözü bir Tomris'te bir bende gidip geliyordu,aramızdaki soğukluğu anlasalar da karışmamayı seçtikleri belliydi.