Zawgyi
သူမ တို႔ အိမ္ကိုျပန္ေရာက္ေနသည္မွာ အေတာ္ပင္ၾကာသြားေသာ္လည္း လီဆာ ကေတာ့ အခုထိေရာက္မလာေသးသည္မို႔ ဂ်င္းနီ လီဆာ့ ကို အနည္းငယ္စိတ္ပူေနေလသည္။
"နီနီ နင့္ဖုန္း ခဏ ငွါး...."
ထိုစဥ္ ခ်ယ္ေယာင္း က သူမ ရဲ႕ ဖုန္းကို ငွါး ေနသည္မို႔ သူမ ရဲ႕ အိတ္ထဲကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေသာ္လည္း ဖုန္းကို ႐ွာလို႔မေတြ႔ေခ်။
ထို္႔ေၾကာင့္ သူမ လန္႔သြားကာ တစ္ခန္းလံုး ေနရာလြတ္တစ္ခုမွ မက်န္ေအာင္ သူမ ရဲ႕ ဖုန္းေလးကို လိုက္႐ွာေနေလသည္။
သို႔ေသာ္လည္း ထိုအႏွီဖုန္းက ေျခေထာက္ေပါက္ၿပီး ထြက္သြားသည္ထင္သည္။လံုး၀ လံုး၀ ကို ႐ွာလို႔ မေတြ႔ေခ်။
ထိုစဥ္ သူမ ရဲ႕ ေ႐ွ႕သို႔ သူမ ရဲ႕ ဖုန္းေလးမွာ ေရာက္ရွိလာေနသည္မို႔ သူမ ရဲ႕ ဖုန္းေလးကို ႐ွာေပးသည့္ ကယ္တင္႐ွင္ ကို ေက်းဇူးတင္စကားဆိုရန္ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ထိုလူ က လီဆာ ျဖစ္ေနေလသည္။
သူမ လီဆာ့ ကို ျမင္လိုက္ရမွ သူမ ဖုန္းကေလး မွာလီဆာ့ ထံတြင္ က်န္ခဲ့ေၾကာင္း ကို သတိရသြားေလေတာ့သည္။ထိုစဥ္ သူမ တို႔ နားကို ခ်ယ္ေယာင္း က အေလာတႀကီးေရာက္လာကာ.....
"ေဟ့ နီနီ....နင့္ ဖုန္း က ဘယ္လိုလုပ္ သူ႔ လက္ထဲ ကို ေရာက္ေနရတာလဲ..!"
"ငါ ဆိုင္မွာ က်န္ခဲ့လို႔ ယူလာေပးတာေလ...."
"ေျသာ္..."
ထို႔ေနာက္ ခ်ယ္ေယာင္း က ဂ်င္းနီ ရဲ႕ ဖုန္းကို ယူသြားလိုက္ကာ ဧည့္ခန္းထဲ႐ွိ ဆိုဖာ ေပၚတြင္ ထိုင္ေနလိုက္ေလသည္။
"What the hell!!!......ဒါက ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ.....!!!"
ခ်ယ္ေယာင္း ရဲ႕ က်ယ္ေလာင္လွေသာ ေအာ္သံေၾကာင့္ ဂ်င္းနီ ခ်ယ္ေယာင္း ရဲ႕ အနားကို သြားလိုက္ေသာ္လည္း သူမ ျမင္ေတြ့လိုက္ရတဲ့ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္းပင္ ေျမာက္၀င္႐ိုးစြန္းတန္းကို ေရာက္သြားသလို ခံစားလိုက္ရေလသည္။
YOU ARE READING
SHE (completed)
Fanfictionအခ်စ္ဆိုတာ ဘာမွန္းမသိေသးတဲ့အခ်ိန္ကတည္းက သူမ ဆိုတဲ့ နာမ္စားကေလးတစ္ခုက ကိုယ့္ ဘ၀ ထဲကို တျဖည္းျဖည္း၀င္ေရာက္လာခဲ့တယ္...... ထိုအရာကို အခ်စ္မွန္း ကိုယ္သိသြားေတာ့ သူမ ကို ေျပာျပခ်င္လိုက္တာ......ဒါေပမယ့္ သူမ ကေရာ ကိုယ့္မုန္းသြားေ...