🌿36.Bölüm🌿

532 35 2
                                    

Not: sol altta bulunan yıldızı parlatmayı unutmayınız...

Not: satır arası yorumlarınızı esirgemeyiniz...

Not: wattpad hesabımı ve çınar mahallesi resmi instagram adresini takip etmeyi unutmayınız...

*
*
*
*
*
*
*

Duru'nun Ağzından:

Bütün olan biteni ağzımız açık izlemiştik. Az önce neler yaşamıştık? Onur Abi'ye kendimizi açıklama fırsatı olmadan, Açelya ile ayrılmalarına şahit olmuştuk. Sahiden Onur Abi haklı mıydı? Seneler boyunca, Açelya'nın zorbalığa uğradığını öğrendiğinden beri onun yanında olmuş, ona moral vermişken, Açelya'nın onun yanında olmaması ona yapılan haksızlık mıydı?

Peki ya bizim yaptığımız? Onur Abinin bu konuda oldukça haklı olduğu kesindi belki de bu yüzden sesimizi çıkartamadık. Bizim anne saydığımız insanın öldüğü gün onu unutmamız Onur Abiye ve Annesine ihanet değil miydi?

Bizim yaptığımız ihanetin altında bir de Açelya'nın ihaneti eklenince kamburlaşmıştı Onur Abi, zira ben düşününce bile ezilmeye başlamışken onun hissettikleri hiçbir şeydi...

Herkes dilini yutmuş gibiydi ve birbirlerine bakıyordu;

"Az önce yaşanılanları anlayan ya da idrak eden var mı?"

Berkan'ın sorusu ile herkes boş gözler ile birbirine bakmaya başladı.

"Anladığım tek şey çok büyük bir ihanette bulunmamız."

Konuşmam ile bakışlar bana dönmüştü;

"Haksız mıyım gençler? Anne dedik o kadına biz ve öldüğü günü unutacak kadar da düştük. Onur abinin annesine olan hassasiyetini de biliyorduk. Peki ya Onur Abinin hissettikleri? En savunmasız anda bizden ve sevgilisinden destek beklerken sırtından vurmadık mı? Tamam insanız unutabiliriz falan ama bana böyle bir şey yapılsaydı hiçbirinizin yüzüne bakmayacağım da bir gerçek. Empati denilen durumu yapmaya çalıştığımda ben bu durumun altında eziliyorum. Ya hepimizi geçin, Açelya tarafından çok kırılmadı mı? Hayatım dediği kadın ya da annemden aldığım sevgiyi veren kadın diye söylenirdi, bu ihanet onun için çok fazla değil miydi? Ya Açelya bir de onu aldattı sandı, bi kendinize gelin artık. Açelya benim can dostum olabilir ama bu yaptığı kazık atmaktan başka bir şey değil."

Sonlara doğru sesim azaldı ve o gerçek ile yüzleştim;

"Bildiğim tek bir gerçek var o da kazığı sadece Açelya değil o kazığı defalarca sokup çıkaran ve aynı yarayı kanatan kişiler de biziz."

Dediklerimin sonunda daha fazla bacaklarım beni tartmadı, düşüncesi bile beni ayakta tutmaya yetmemişti. Onur abi şuan ne haldeydi acaba?

Daha fazla dayanamadım ve köşedeki merdiven basamağına oturdum.

Benden sonra sözü Berrak devraldı ;

"Duru'nun dediklerine katılıyorum ben bu mahalleye yeni gelmiş bile olsam aranızda ki bağın ne kadar güçlü ve sağlam olduğunu ilk geldiğimde anlamıştım. Şimdi bu durum karşısında Onur Abinin Açelya dan ayrılması doğru bir karar gibi geliyor. Bu bir taraf tutma anlamına gelmez ben sizin aranıza sonradan girmiş bir insan olarak cevap veriyorum. Lütfen beni yanlış anlamayın ama insanların ya da kardeşim dediğiniz insanın en zor zamanında yanında olamamak çok koymuştur. Ki Onur abi annesine anladığım kadarı ile çok düşkündü. Gerçekten Onur abi haklı ve şuan elim kolum bağlı ne Onur Abiye yardım edebiliyorum ne de Açelya ya üzülebiliyorum"

Çınar Mahallesi Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin