"Sen benim reisim değilsin, sen benim sevdiğim adamsın..."
BİR MAHALLE HİKAYESİ NASIL MI OLUR?
Bu hikayede birbirinden güzel eğlenceli anlar, birbirinden ilginç ve çeşitli minik esnaf hayatları, birbirinden farklı dedikoducu teyzeler, kan bağının...
Emre'nin uzun süre sonra doğduğu, büyüdüğü, kahkaha attığı o sokağa, o mahalleye adım atma zamanı gelmişti. Heyecanlıydı, 4 yıl özlem çektiği mahalle için şimdi kavuşma zamanıydı.
Reisti o...
Mahallesinin Reisi...
Az kalmıştı, sadece bir kaç dakika sonra annesine, babasına, kardeşine, tayfasına, sevdiklerine, mahallesine ve reisliğine kavuşacaktı...
Duru'nun Ağzından;
Herkeste heyecan ve sabırsızlık vardır. Normal tabi, çok az kalmıştı. Herkes çok mutluydu çünkü sonunda kavuşacaktık. Reisimize...
Kankam Ali'nin ve yandaşlarının bağırması ve gürültü çıkarması ile Reisin geldiğini anlamıştım.
Gelmişti, 4 yılın sonunda özlem bitmişti. Sonunda mahallemiz eskisi gibi olucaktı. Eksiksiz...
Yanımıza yaklaşan bir taksi ile herkes sanki nefesini tutmuştu. Ağır çekimde film izler gibi herkes kapının açılmasına, ardından reisin dışarı çıkmasına adapte olmuş gibi izliyorlardı. Reis arabadan inip taksinin önünde durdu ve kollarını iki yana açıp;
"Beni özlemediniz mi Çınar Mahallesi?"
Bunu demesi ile Mine teyzenin sesi duyuldu. Şoktan çıkan ilk o oldu.
"OĞLUUMMMM"
Gözyaşları ile feryat eden bir anne... Özlemişti oğlunu, özlemişti yavrusunu. Hasret çekti gül yüzüne, kokusuna... Ama artık hasret de bitmişti, özlem de...
Mine teyzenin ardından Esin'nin sesi duyuldu mahallede;
"Abi ?"
Sessiz, fakat içinde bin ton duygu barındıran sesi ile abisine seslendi Esin. Kollarını boynuna doladı ve sessizce döktü gözyaşlarını. Sessizdi ama o fırtınasını görmek, tahmin etmek zor değildi. Özlemişti abisini, kahramanını, ilk aşkını... Özlemişti işte ne denebilir ki başka...
Faruk amcanın da oğluyla hasret gidermesinin ardından sıra tayfaya gelmişti.
İlk önce abim;
"Hoşgeldin kardeşim"
Diyerek, gülerek sarıldı. Emre de;
"Hoşbuldum kardeşim "
Diyerek gülerek oda sarıldı. İkiside sırtlarına vuruyordu, erkek sarılması bir nevi.
Abimden sonra Mert abi, Yeşim abla, Açelya, Ezgi, Berkan, Buğra ve Onur abi derken en son sıra bana gelmişti.
Gözlerimin içine bakıyordu, bende onunkine... Özlemiştim reisi... Şimdi karşımdaydı...
Yavaş adımlarla yanına gittim, gözlerim dolu dolu ona baktım. Oda bana bakıyordu. Sonra ben sarılamayacağımı anlayınca geri dönecekken bileğimden tutup beni döndürdü ve elini kafama ve belime koyarak bana sarıldı. O kadar hızlı gerçekleşmişti ki şok içinde kaldım. Daha sonra kendime gelip kollarımı beline doladım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
