- 2 - [ Zg ]

4.3K 157 5
                                    


ညေနခင္းေလးနာရီအခ်ိန္ျဖစ္တာမို႔ ေနအလင္းေရာင္မွာသဲ့သဲ့သာက်ေရာက္ေနၿပီး တိမ္ေတြကလဲဟိုတစ္ေ႐ြ႕ဒီတစ္ေ႐ြ႕။

ဒယ္ဒီအျပင္သြားတုန္းေရာင္ဝါတစ္ေယာက္ၿခံထဲကခုံေပၚမွာထိုင္ကာစိတ္ကူးထဲကပုံေလးေတြကို လက္တမ္းေရးဆြဲဖို႔ျပင္လိုက္သည္။လမင္းကလဲသူ႕သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ေလွ်ာက္သြားသည္မို႔ အိမ္မွာနားေအးပါးေအးရွိလွသည္။ဦးဘုန္းေရာင္ဝါရွိရင္ ဒီလိုမ်ိဳးပန္းခ်ီဆြဲရမည္မထင္။အဲ့ဒီအစား သူ႕ရဲ႕ပန္းခ်ီကားေတြဆြဲၿဖဲခံရမလား၊မီးရွို႔ခံရမလားတစ္ခုခုဘဲ။

"ကလင္ ကလင္"

ၿခံတံခါးကဘဲလ္တီးသံၾကားတာမို႔ အျမန္ပင္တံခါးသြားဖြင့္ေပးလိုက္ေတာ့ ေတြ႕လိုက္ရတာကမေန႕ကေကာင္ေလး။
ညိုျမျမအသားအရည္ႏွင့္အတူမ်က္ခုံးကထူထူ ကြမ္းစားထားတဲ့အရွိန္ေၾကာင့္ႏႈတ္ခမ္းသားေတြနီရဲေနေပမယ့္ ထိုေကာင္ေလးမွာၾကည့္လို႔ေကာင္းသည္။ ဂ်ိဳင္းျပတ္စြပ္က်ယ္ေပၚမွာ စက္စီေတြေပေနတဲ့အျပင္
လက္ထဲမွာလဲ ေပါက္တူးတစ္ေခ်ာင္းနဲ႕။

"ဟင္.. မင္း"

"က်ဳပ္ၿခံရွင္းဖို႔လာခဲ့တာ ကိုေဇာ္ႀကီးလႊတ္လိုက္လို႔"

"ဟုတ္သား ဒယ္ဒီမနက္ကေျပာတယ္ လာေလ"

အိမ္ထဲကိုဝင္ဝင္ခ်င္း စိုင္းဉာဏ္ၿခံႀကီးကိုလွည့္ပတ္ၾကည့္လိုက္သည္။လူခ်မ္းသာေတြေနတဲ့အိမ္က သူငွားေနတဲ့အိမ္ထက္ ၁၀ ဆေလာက္က်ယ္သကိုး။

"ဒီပန္းအိုးေတြကိုအစီအရီထားၿပီး သစ္႐ြက္ေျခာက္ေတြနဲ႕ ရႈပ္ေနတဲ့ဟာေတြရွင္းလိုက္ေနာ္ ၿပီးေတာ့ျမက္ပင္ေတြေရာဘဲရွည္ေနၿပီမို႔လို႔"

"က်ဳပ္သိၿပီ"

"ဒါဆို ငါဟိုနားမွာပန္းခ်ီဆြဲေနမယ္သိလား"

"အင္း"

ခပ္သုတ္သုတ္ေလွ်ာက္သြားတဲ့သူကိုၾကည့္ကာ စိုင္းဉာဏ္တစ္ခ်က္ၿပဳံးလိုက္သည္။ထိုလူကသူ႕ကိုၿပဳံးျပသြားသည္မလား။ကြင္းထိုးဖိနပ္အျဖဴေရာင္ေလးကိုစီးထားကာ Tshirtမိုးျပာေရာင္နဲ႕ေဘာင္းဘီကလဲဒူးဖုံးေလာက္ေလးဘဲဝတ္ထားတာေၾကာင့္ ထိုလူ႕ပုံစံက ကေလးေလးလို။

နွေးထွေးသောချစ်ခြင်းများဖြင့်. . . .Where stories live. Discover now