- 26 - [ Z ]

1.2K 33 0
                                    

မွန္အျပင္ဘက္က သဘာဝရႈခင္းေတြကိုကားေပၚကေနေငးရင္းလက္ထဲမွာပုံဆြဲစာအုပ္တစ္အုပ္နဲ႕အတူ ခဲတံတစ္ေခ်ာင္းႏွင့္။ဒီလိုနယ္ေဝး ခရီးမထြက္ရတာၾကာၿပီမို႔ေရာင္ဝါအေတာ္ေလးစိတ္လႈပ္ရွားေနသည္။သူဇာနဲ႕အတူ ႐ြာအလည္လိုက္မယ္ဆိုေရာ အန္တီယဥ္ကစိတ္မခ်သလို ဒယ္ဒီကေတာ့ထုံးစံအတိုင္း 'မင္းကဘာလို႔အဲ့လို႐ြာဘက္ကိုလိုက္သြားမွာလဲ'ဟူ၍အဆင့္အတန္းေတြပါ ထည့္ေျပာလာျပန္သည္။

ႏွစ္ေယာက္လုံးကိုနားလည္ေအာင္ရွင္းျပမွသာ လက္ခံသေယာင္ရွိသည္။ဒါေတာင္အတိုက္အခံေျပာရတုန္း။ဒယ္ဒီ့တင္းက်ပ္မႈေတြကို အခုေနာက္ပိုင္းေရာင္ဝါကလက္မခံတာမ်ားသလို ဒယ္ဒီကလဲအသက္ႀကီးလာေတာ့ အရင္ကထက္စာရင္စိတ္ေတြေလ်ာ့ထားတယ္ထင္ပါသည္။

"အကိုေလး အကိုေလး"

"ဘာတုန္းဟာ"

"ေရာက္ၿပီ "

"ဟမ္ နင္ေျပာေတာ့႐ြာဆို"

"ဟာ အကိုေလးႏွယ့္ အခုကကားဝင္းေရာက္တာ ႐ြာေရာက္ဖို႔က တုတ္တုတ္စီးရဦးမွာေတာ့"

"တုတ္တုတ္ဆိုတာက သုံးဘီးကိုေျပာတာလား"

"အံမယ္ အကိုေလး ဒါက်သိသား"

ေရာင္ဝါကရယ္ႀကဲႀကဲျဖင့္သာေနလိုက္သည္။သုံးဘီးဆိုတာနဲ႕မ်က္လုံးထဲမွာ ျမင္လာတာကစိုင္းဉာဏ္ကိုပင္။ဖလန္ထည္အႏြေးထည္အကြက္နဲ႕အတူ ေခြၽးသုတ္ဖို႔သပတ္တစ္ထည္ကိုအၿမဲတမ္းလည္ပင္းမွာပတ္ထားတတ္ၿပီး ဝါးခေမာက္ကလဲေစာင္းထားတဲ့စိုင္းဉာဏ္က သုံးဘီးေမာင္းေနတဲ့အခါမ်ိဳးဆို သိပ္ကိုၾကည့္ေကာင္းသည္။

ေတြးလက္စကိုရပ္ၿပီး အထုတ္အပိုးေတြခ်ကာ ကားေပၚကဆင္းလိုက္သည္။သူဇာကသူ႕နယ္ဆိုေတာ့ အကုန္သိေနေပမယ့္ ေရာင္ဝါ့အတြက္ေတာ့ေနရာအဆန္းေတြပင္။ခဏၾကာေတာ့သုံးဘီးတစ္စီးေရာက္လာၿပီး ခရီးဆက္ရ၏။ျဖတ္သြားျဖတ္လာဆိုင္ကယ္ေတြေၾကာင့္ ႐ြာလမ္းက ဖုန္အလိမ္းလိမ္းထေနသည္။ေရာင္ဝါက မေပၚထပ္အကၤ်ီကိုခြၽတ္လိုက္ၿပီးေခါင္းကိုအုပ္ထားလိုက္သည္ ဖုန္ေတြကတအားထလြန္း၏။

ရန္ကုန္ကေနကားစီးလာတာလဲ ၆နာရီေတာင္ျပည့္လုနီးပါးျဖစ္သည္။အခုထိ႐ြာရဲ႕အရိပ္အေယာင္မျမင္ရေသးသလိုေရာက္ဖို႔ကလဲလိုေသးသည့္ပုံ။ကားအၾကာၾကစီးလာရတာေၾကာင့္ဖင္ေတြလဲပူလွၿပီ။

နွေးထွေးသောချစ်ခြင်းများဖြင့်. . . .Where stories live. Discover now