တနင်္ဂနွေနေ့ပိတ်ရက်ဖြစ်တာကြောင့်စိုင်းဉာဏ်ရဲ့နားရက်ဖြစ်သည်။ပိတ်ရက်ဆို အရီးရင်စိန်နဲ့စျေးထဲမှာဝိုင်းကူရောင်းပေးတာများတာမို့ ဒီနေ့လဲ မနက်ခင်းတစ်ဖြတ် တညင်းကုန်းစျေးကိုမနက်ခင်းအပြေးသွားပြီး သစ်သီးတွေဝယ်လာကာ ကူရောင်းပေးဖို့တွေးထားတာဖြစ်သည်။
"စိုင်းဉာဏ် ဘာတွေတုန်းကွ"
"အသီးတွေဗျ"
"သြဇာသီးပါလား"
"ပါတယ်"
"တစ်လုံးဘယ်လောက်တုန်း"
"၃၀၀"
"နှစ်လုံးငါးရာရတယ်မလား"
"မရဘူး"
ဆောင်းထားတဲ့ဝါးခမောက်ကိုတစ်ဖျက်ဖျက်ခပ်ကာ ကွမ်းဝါးမပြတ်ပါဘဲဖြေနေသည့်ပုံကဘောက်ဆက်ဆက်။
"မင်းကလဲကွာ အချင်းချင်းကို"
"ဟာဗျာ မရလို့မရဘူးပြောတာပေါ့ ကျုပ်ရရင်ပေးတယ်ဗျ"
"အေးပါကွာ နှစ်လုံးပေး"
"ဒါဘဲလား"
"အေး"
သြဇာသီးမှည့်နှစ်လုံးထည့်ထားတဲ့ ကြွတ်ကြွတ်အိတ်ကိုကမ်းပေးလိုက်ပြီး ထိုလူ့ဆီမှပိုက်ဆံယူကာစျေးဦးအရင်ဖောက်ရသည်။စိတ်ကတော့သိပ်မကြည်ချင် စျေးဦးဖောက်ကိုများလာစစ်ရတယ်လို့။
.
.
.
.
"အရီးရင်စိန် ဒီမှာပိုက်ဆံ အသီးတွေကနည်းနည်းဘဲကျန်တော့တယ် ဆက်ရောင်းလိုက်တော့"
ကြွပ်ကြွပ်အိတ်အဖြူနဲ့ထုတ်ထားတဲ့ပိုက်ဆံထုပ်ကိုအရီးလေးလက်ထဲထည့်ပေးပြီး ရေတစ်ငုံ ငုံကာကွမ်းယာဝါးထားတဲ့ပါးစပ်ကိုပလုတ်ကျင်းလိုက်သည်။အရီးရင်စိန်ဆိုတဲ့သူက စျေးထဲမှာသူရဲ့အရင်းနှီးဆုံးအဒေါ်ဆိုလျှင်မမှား။စိုင်းဉာဏ်မြို့စရောက်တဲ့အချိန် ဘာလုပ်ရမှန်းမသိလို့အရီးရင်စိန်ကဘဲအစစအရာရာကူညီခဲ့တာမို့ကျေးဇူးတွေရှိသည်။
"ဟဲ့ ငစိုင်းနင်ကဘယ်တုန်း"
"ဘေးတွဲလေးရသလောက်ဆွဲမလို့ဗျ"
"အေးအေး ညနေငါ့ကိုတစ်ခေါက်လာကြိုဦးနော် မမေ့နဲ့"
အရီးရင်စိန်ရဲ့အော်ပြောသံကိုခေါင်းငြိမ့်ပြကာ ရေချမ်းစင်ကရေတစ်ခွက်ကိုဝဝသောက်၍ ဂိတ်သို့ဦးတည်တော့သည်။အချိန်တောင်လင့်နေပြီမလား။
YOU ARE READING
နွေးထွေးသောချစ်ခြင်းများဖြင့်. . . .
Romance[Own Creation] Slow romance /BL A love story between two boys.
