ဆြဲလက္စပန္းခ်ီကိုလက္စသတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ အခ်ိန္ကည ၈နာရီထိုးၿပီ။ထိုင္ရတာၾကာၿပီမို႔အေညာင္းေျပေအာင္အေၾကာခဏဆန႔္ကာ အိမ္ေရွ႕ကိုထြက္ၾကည့္လိုက္သည္။စိုင္းဉာဏ္ကေတာ့အခုထိျပန္မလာေသး။
႐ုတ္တရက္ဟိုဘက္ၿခံကိုအၾကည့္ေရာက္မိေတာ့ ေတြ႕လိုက္ရတာကပုဆိုးကိုဆံလြယ္ပုံစံမ်ိဳးလည္ပင္းမွခါးအထိသိုင္းထားေသာ စိုင္းဉာဏ္။ဒီေကာင္အိမ္ကိုအရင္မလာဘဲ ဖိုးေထာင္အိမ္မွာဘာလုပ္ေနသည္လဲ။
"အကိုေရာင္ဝါေရ ဒီမွာငစိုင္းတစ္ေယာက္မူးၿပီး ကြၽန္မေယာက်္ားကိုရိုက္ေနတယ္ေတာ္ လာေခၚပါဦး"
ေအးျမရဲ႕အသံက်ယ္က်ယ္ကတိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ရပ္ကြက္ထဲဝယ္ ၿခံကေဘးခ်င္းကပ္ေနတာမို႔ေရာင္ဝါၾကားရဖို႔ရာလုံေလာက္သည္။စိုင္းဉာဏ္ကမူးၿပီးသူ႕ေယာက်္ားကိုရိုက္ေနသည္တဲ့။ဟုတ္ေရာဟုတ္ရဲ႕လား ေျပာေတာ့လက္ဖက္ရည္ဆိုင္သြားမယ္လို႔ေျပာသြားတာကို။
အခ်ိန္ဆြဲမေနေတာ့ဘဲ ၿခံတံခါးကိုအျမန္ဖြင့္ကာဟိုဘက္ၿခံထဲကိုသြားလိုက္ေတာ့ စိုင္းဉာဏ္ကဖိုးေထာင္ကိုနာရင္းအုပ္ေနတာပင္။
"ဟ နာတယ္လို႔မေအေဘးရဲ႕"
"ငစိုင္းရယ္ ငါ့ေယာက်္ားကနင့္ကိုဘာလုပ္လို႔နင္ကအခုလိုလုပ္ေနရတာလဲ"
"နင့္ေယာက်္ားကိုေမးၾကည့္ ေအ့.. ဟိုေကာင္ဖိုးေထာင္မင္းေနာက္ခါငါ့ကိုလိမ္ၿပီးေခၚရင္ေသဖို႔သာျပင္"
အရက္အနည္းနည္းဝင္ထားတာမို႔ စိုင္းဉာဏ္ရဲ႕အသံကရီေဝေဝ။ဖိုးေထာင္နဲ႕ေအးျမကေတာ့စိုင္းဉာဏ္အေၾကာင္းသိတာမို႔ဘာမွထပ္မေျပာရဲ။ၿပီးေနာက္စိုင္းဉာဏ္ရဲ႕အေနာက္က ေရာင္ဝါ့ကိုျမင္ၿပီးအိမ္ေပၚသို႔တတ္သြားၿပီျဖစ္သည္။ထိုအခါမွစိုင္းဉာဏ္သည္အေနာက္သို႔လွည့္ကာအိမ္သို႔ျပန္ဖို႔လုပ္စဥ္....
"စိုင္းသာထက္ဉာဏ္!"
"ေရာင္...ေရာင္ဝါ"
"မင္းအခုခ်က္ခ်င္းအိမ္ကိုလိုက္ခဲ့"
"ဟုတ္"
ေရာင္ဝါကအေရွ႕ကေနအရင္ထြက္သြားၿပီမို႔
စလြယ္သိုင္းထားေသာပုဆိုးကိုေသခ်ာျပင္ဝတ္ကာ ဖိုးေထာင္အိမ္ကေရျဖင့္နီျမန္းၿပီးမူးေဝေနေသာမ်က္ႏွာကိုသစ္လိုက္တဲ့အျပင္ အရက္နံ႕ဆြဲေနေသာပါးစပ္ကိုပါ ပလုတ္နာနာက်င္းလိုက္၏။
YOU ARE READING
နွေးထွေးသောချစ်ခြင်းများဖြင့်. . . .
Romance[Own Creation] Slow romance /BL A love story between two boys.
