႐ြာဦးေက်ာင္းက အုန္းေမာင္းေခါက္သံေၾကာင့္ေရာင္ဝါနိုးလာခဲ့သည္။ၾကက္တြန္သံမ်ားလဲၾကားေနရၿပီး မနက္ခင္းငါးနာရီသာရွိေသးသည္မို႔ ေနေရာင္မထြက္ေသး။
ေရာက္ရွိေနေသာေနရာတစ္ဝိုက္ကို စူးစမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ဒါကစိုင္းဉာဏ္ရဲ႕အခန္း။ စိုင္းဉာဏ္ကနဂိုကတည္းက ေပါ့ပ်က္ပ်က္မေနတတ္သူပီပီစည္းကမ္းရွိၿပီး သပ္ရပ္သည္။ေယာက်္ားေလးတစ္ေယာက္ထဲေနတဲ့အိမ္ဆိုတိုင္းရႈပ္ပြေနတာမ်ိဳးမရွိဘဲ ပစၥည္းေတြကသူ႕ဟာနဲ႕သူအစီအရီ။
ဒီမွာနားမယ္ဆိုေတာ့ သူကအျပင္မွာထြက္အိပ္သည္။ေနသားမက်ေသးတဲ့ စိမ္းသက္မႈကႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာအဆင္မေျပျဖစ္ေနတာေတာ့အမွန္။
အေပါ့သြားခ်င္တာေၾကာင့္အခန္းကေနထြက္လိုက္ေတာ့ ေရသံတစ္ခ်ိဳ႕ကိုၾကားေနရသည္။သိခ်င္စိတ္ျဖင့္အိမ္ေရွ႕ထြက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ စိုင္းဉာဏ္ကေရတုန္ကင္ကေန ေရဆြဲေနတာျဖစ္၏။
"ဟင္ ေရာင္ဝါ အေစာႀကီးနိုးေနတာလား"
သူ႕ကိုစိုင္းဉာဏ္ျမင္သြားၿပီမို႔ရွက္သလိုလို အခုထိေရွ႕ကလူနဲ႕မ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္ရဲေသးဘူး။
"ခင္ဗ်ားနိုးရင္ခ်ိဳးဖို႔ေရျဖည့္ေပးေနတာ"
"မလိုဘူး ငါရန္ကုန္ျပန္မွာ"
"ဘာလို႔ျပန္မွာလဲ ခင္ဗ်ားရယ္"
"မင္းနဲ႕အတူမရွိခ်င္လို႔"
ေရာင္ဝါ့ဆီကခါးသီးတဲ့စကားလုံးေတြက သူ႕ရင္ကိုအဆိပ္ျမႇားဝင္သကဲ့သို႔ပင္။လက္ႏုႏုေလးေတြဆုပ္ကိုင္လိုက္ေတာ့ အတင္းဖယ္ခ်သည္။
"ငါ့အသားကိုမထိနဲ႕"
"က်ဳပ္ကိုအဲ့လိုမ်ိဳးစကားလုံးေတြနဲ႕မႏွိပ္စက္ပါနဲ႕လား"
"မင္းနဲ႕ငါကဘာမွဆိုင္ေတာ့တာမဟုတ္ဘူး ဒါမင္းျဖစ္ခ်င္တဲ့ဆႏၵေလ မင္းကိုယ္တိုင္ မင္းပါးစပ္ကေန ငါ့ကို...ငါ့ကိုကြာရွင္းဖို႔ေျပာခဲ့တာ "
"အဲ့လိုမဟုတ္ပါဘူး က်ဳပ္ခင္ဗ်ားနဲ႕ဘယ္တုန္းကမွမကြာရွင္းခ်င္ခဲ့ပါဘူး"
"ဒါဆို ဘာလို႔ေဝးဖို႔လမ္းကိုမင္းေ႐ြးခဲ့လဲဟမ္ စိုင္းဉာဏ္ေျဖစမ္းပါ မင္းမွာငါ့လက္ကိုရဲရဲတင္းတင္းဆြဲထားဖို႔ သတၱိေတြရွိခဲ့လို႔လား "
YOU ARE READING
နွေးထွေးသောချစ်ခြင်းများဖြင့်. . . .
Romance[Own Creation] Slow romance /BL A love story between two boys.
