ရွယ္ယာရွင္ေတြနဲ႕ေတြ႕ဆုံပြဲမရွိတဲ့အျပင္meetingလဲမရွိတာမို႔ ဦးဘုန္းေရာင္ဝါသည္ဘယ္ကိုမွမသြားေနေတာ့ဘဲ အိမ္သို႔သာေစာေစာျပန္လာျဖစ္သည္။လမ္းထဲသို႔ကားဝင္လိုက္သည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္ စက္ဘီးတစ္စီးကိုလွမ္းျမင္ေနရ၏။မိုးဖြားေလးေတြက်ေနတဲ့အခ်ိန္ျဖစ္၍ ကားမွန္အတြင္းကေန အေရွ႕ကိုေသခ်ာမျမင္ရ။
မိုးေမွာင္ေနတာမို႔ကားမီးကိုထိုးလိုက္ေတာ့ မ်က္စိေရွ႕မွာျမင္လိုက္ရတာကသူ၏သားျဖစ္သူ။ဒါ့အျပင္ညစိမ္းေရာင္ဝါက ေယာက်္ားတစ္ေယာက္နဲ႕အတူဖက္လို႔ေနသည္။ေဒါသထြက္တာေရာ ပတ္ဝန္းက်င္ကလူေတြျမင္မွာကိုရွက္တာေရာေၾကာင့္ အသံမာမာျဖင့္သားျဖစ္သူအားေခၚလိုက္သည္။
"ညစ်ိမ်းရောင်ဝါ မင္းအဲ့ဒါဘာလုပ္ေနတာလဲ"
"ဒယ္ဒီ!"
ကားေပၚကေနေဒါသတႀကီးျဖင့္ဆင္းလာကာ သူ႕အားၾကည့္ေနတာမို႔ေရာင္ဝါ အေတာ္ေလးကိုေၾကာက္ပါသည္။သူ႕ကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္ၿပီး စိုင္းဉာဏ္ဆီသို႔ဒယ္ဒီကဦးတည္သည္။ၿပီးေနာက္ ခပ္ျပင္းျပင္းလက္သီးတစ္ခ်က္အား စိုင္းဉာဏ္မ်က္ႏွာေပၚသို႔....
"ခြပ္! "
"ခြပ္!"
"ဒယ္ဒီ"
ဆြဲတားခ်ိန္ေတာင္မရလိုက္ပါ။
ႏွစ္ခ်က္နီးပါးဆက္တိုက္က်ေရာက္လာတဲ့ လူႀကီးတစ္ေယာက္ရဲ႕လက္သီးျပင္းျပင္းေၾကာင့္စိုင္းဉာဏ္ရဲ႕ႏွာေခါင္းမွာေသြးထြက္လို႔ေနၿပီ။
"မင္းကဘာအဆင့္ရွိလို႔ ငါ့သားကိုအခုလိုလုပ္ရဲရတာလဲ ဟမ္"
"က်ဳပ္...က်ဳပ္ေရာင္ဝါ့ကိုခ်စ္လို႔"
"ဘာကြ"
"ခြပ္!"
တတိယေျမာက္လက္သီးခ်က္ေၾကာင့္စိုင္းဉာဏ္ေခါင္းေတြေတာင္မူးလာရသည္။
"မင္းလိုအဆင့္မရွိတဲ့ေကာင္ရဲ႕ပါးစပ္က ဒီ႐ြံစရာေစာက္စကားထြက္လာရဲေသးတယ္ ထြီ"
႐ြံရွာဖြယ္မ်က္ႏွာေဘးျဖင့္ တံေတြးစတစ္ခ်ိဳ႕အားေဘးသို႔ေထြးလိုက္ကာ ဦးဘုန္းေရာင္ဝါကစကားဆက္သည္။
"ငါ့သားအနားမွာ မင္းကိုေနာက္တစ္ခါထပ္မေတြ႕ခ်င္ဘူး ေဟ့ေကာင္"
YOU ARE READING
နွေးထွေးသောချစ်ခြင်းများဖြင့်. . . .
Romance[Own Creation] Slow romance /BL A love story between two boys.
