ႏွစ္ရက္ခန့္အၾကာ....
မနက္အေစာႀကီးထကာ စိုင္းဉာဏ္တစ္ေယာက္ျပင္ဆင္စရာရွိတာျပင္ဆင္ရသည္။ဒီေန႕ကေရာင္ဝါ့ကိုခိုးေျပးမည့္ေန႕မို႔ လုပ္စရာရွိတဲ့ကိစၥအဝဝကိုအျပတ္ျဖတ္ခဲ့ရမည္။အိမ္ကိုအိမ္ရွင္ဆီျပန္အပ္ရမည္ျဖစ္သလို ေနာက္ေန႕ေဘးတြဲမယူေတာ့မည့္အေၾကာင္းကိုလဲownerကိုေျပာရမည္။
"ကိုေဇာ္ႀကီး"
"ေဟ ငစိုင္း ဝင္ခဲ့ေလ"
"က်ဳပ္ေျပာစရာရွိလို႔လာတာ"
"ဆိုစမ္းပါဦးကြ"
ေရွ႕သို႔ခ်ေပးလာတဲ့ေရႏြေးၾကမ္းခြက္ကိုတစ္ငုံေမာ့လိုက္ကာစိုင္းဉာဏ္ကစကားဆက္သည္။
"က်ဳပ္ေဘးတြဲျပန္အပ္မလို႔ဗ်"
"ဘာလို႔တုန္း ငစိုင္းရ"
"ကိစၥေလးေတြရွိလို႔ က်ဳပ္ဒီမွာေနျဖစ္ေတာ့မယ္မထင္ဘူး အဲ့ဒါေၾကာင့္ျပန္အပ္တာ"
"ေအးပါကြာ ငါကလည္းမင္းကိုဘဲငါ့ဆိုင္ကယ္ေလးဆြဲေစခ်င္တာ တျခားသူေတြကမင္းလိုမဟုတ္ဘူးကြ ownerေၾကးလဲရက္မမွန္ဘူး ဒီၾကားထဲဆိုင္ကယ္ကိုလဲပ်က္ေအာင္စီးတဲ့ေကာင္ေတြ"
"က်ဳပ္ကလဲက်ဳပ္ကိစၥနဲ႕က်ဳပ္မို႔သာ ျပန္အပ္ရတာပါ"
"ဟုတ္ပါၿပီကြာ ငါနားလည္ပါတယ္ မင္းမယူေတာ့ဘူးဆိုေတာ့လဲ ေနာက္တစ္ေယာက္ငွားရမွာေပါ့"
" ဒါဆိုက်ဳပ္ျပန္ဦးမယ္ကိုေဇာ္ႀကီး သြားစရာရွိေသးလို႔"
"ေအးေအး"
ကိုေဇာ္ႀကီးအိမ္ကေနျပန္ၿပီး
ေန႕စဥ္လုပ္ေနက်အလုပ္ကို ၿပီးေအာင္လုပ္ရသည္။မနက္ခင္းကိုအရီးေလးအားကုန္စိမ္းႀကိဳၿပီး ဝပ္ေရွာ့သို႔အေျပးသြားရသည္။အလုပ္ထြက္မည္ဆိုတဲ့အေၾကာင္းအလုပ္ရွင္ကိုေျပာေတာ့ ဘာလို႔လဲကေနအစခ်ီတဲ့ေမးခြန္းေတြက အားလုံးဆီမွ။ကိုယ့္ကိစၥနဲ႕ကိုယ္ဟုေျပာခဲ့ၿပီး လခကိုယူကာအိမ္ျပန္ရမည္။ဒီေန႕တစ္ေနကုန္ အလုပ္ရႈပ္ေနတာနဲ႕ထမင္းေတာင္မစားရေသး။
အိမ္သို႔အေရာက္....
"အမေလး က်ိုယ်တော်ချော ျပန္လာေသးတယ္ေနာ္ လာစမ္းပါဦးေအ ငါေျပာစရာရွိလို႔"
YOU ARE READING
နွေးထွေးသောချစ်ခြင်းများဖြင့်. . . .
Romance[Own Creation] Slow romance /BL A love story between two boys.
