တနဂၤႏြေေန႕ပိတ္ရက္ျဖစ္တာေၾကာင့္စိုင္းဉာဏ္ရဲ႕နားရက္ျဖစ္သည္။ပိတ္ရက္ဆို အရီးရင္စိန္နဲ႕ေစ်းထဲမွာဝိုင္းကူေရာင္းေပးတာမ်ားတာမို႔ ဒီေန႕လဲ မနက္ခင္းတစ္ျဖတ္ တညင္းကုန္းေစ်းကိုမနက္ခင္းအေျပးသြားၿပီး သစ္သီးေတြဝယ္လာကာ ကူေရာင္းေပးဖို႔ေတြးထားတာျဖစ္သည္။
"စိုင္းဉာဏ္ ဘာေတြတုန္းကြ"
"အသီးေတြဗ်"
"ၾသဇာသီးပါလား"
"ပါတယ္"
"တစ္လုံးဘယ္ေလာက္တုန္း"
"၃၀၀"
"ႏွစ္လုံးငါးရာရတယ္မလား"
"မရဘူး"
ေဆာင္းထားတဲ့ဝါးခေမာက္ကိုတစ္ဖ်က္ဖ်က္ခပ္ကာ ကြမ္းဝါးမျပတ္ပါဘဲေျဖေနသည့္ပုံကေဘာက္ဆက္ဆက္။
"မင္းကလဲကြာ အခ်င္းခ်င္းကို"
"ဟာဗ်ာ မရလို႔မရဘူးေျပာတာေပါ့ က်ဳပ္ရရင္ေပးတယ္ဗ်"
"ေအးပါကြာ ႏွစ္လုံးေပး"
"ဒါဘဲလား"
"ေအး"
ၾသဇာသီးမွည့္ႏွစ္လုံးထည့္ထားတဲ့ ႂကြတ္ႂကြတ္အိတ္ကိုကမ္းေပးလိုက္ၿပီး ထိုလူ႕ဆီမွပိုက္ဆံယူကာေစ်းဦးအရင္ေဖာက္ရသည္။စိတ္ကေတာ့သိပ္မၾကည္ခ်င္ ေစ်းဦးေဖာက္ကိုမ်ားလာစစ္ရတယ္လို႔။
.
.
.
.
"အရီးရင္စိန္ ဒီမွာပိုက္ဆံ အသီးေတြကနည္းနည္းဘဲက်န္ေတာ့တယ္ ဆက္ေရာင္းလိုက္ေတာ့"
ႂကြပ္ႂကြပ္အိတ္အျဖဴနဲ႕ထုတ္ထားတဲ့ပိုက္ဆံထုပ္ကိုအရီးေလးလက္ထဲထည့္ေပးၿပီး ေရတစ္ငုံ ငုံကာကြမ္းယာဝါးထားတဲ့ပါးစပ္ကိုပလုတ္က်င္းလိုက္သည္။အရီးရင္စိန္ဆိုတဲ့သူက ေစ်းထဲမွာသူရဲ႕အရင္းႏွီးဆုံးအေဒၚဆိုလွ်င္မမွား။စိုင္းဉာဏ္ၿမိဳ႕စေရာက္တဲ့အခ်ိန္ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိလို႔အရီးရင္စိန္ကဘဲအစစအရာရာကူညီခဲ့တာမို႔ေက်းဇူးေတြရွိသည္။
"ဟဲ့ ငစိုင္းနင္ကဘယ္တုန္း"
"ေဘးတြဲေလးရသေလာက္ဆြဲမလို႔ဗ်"
"ေအးေအး ညေနငါ့ကိုတစ္ေခါက္လာႀကိဳဦးေနာ္ မေမ့နဲ႕"
အရီးရင္စိန္ရဲ႕ေအာ္ေျပာသံကိုေခါင္းၿငိမ့္ျပကာ ေရခ်မ္းစင္ကေရတစ္ခြက္ကိုဝဝေသာက္၍ ဂိတ္သို႔ဦးတည္ေတာ့သည္။အခ်ိန္ေတာင္လင့္ေနၿပီမလား။
YOU ARE READING
နွေးထွေးသောချစ်ခြင်းများဖြင့်. . . .
Romance[Own Creation] Slow romance /BL A love story between two boys.
