"ေအာက္ အီး အီး အြတ္"
ၾကက္တြန္သံညံညံကက်ယ္ေလာင္တာမို႔ စိုင္းဉာဏ္နိုးလာခဲ့သည္။အခ်ိန္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့မနက္ ၆နာရီ။နိုးလက္စနဲ႕မထူးတာမို႔ျပန္မအိပ္ေတာ့ဘဲ အိပ္ယာမွထဖို႔ျပင္လိုက္သည္။ေရာင္ဝါ့အားေစာင္ေသခ်ာၿခဳံေပးခဲ့ဖို႔ေတာ့ သူမေမ့။
သြားတိုက္မ်က္ႏွာသစ္ၿပီးေနာက္ ထမင္းအိုးအရင္တည္လိုက္သည္။ထမင္းအိုးတည္ေနစဥ္မွာ ၿခံထဲကျမက္ေတြရွည္ေနၿပီမို႔ ဓားျဖင့္ရွင္းလိုက္၏။
ခဏၾကာေတာ့ထမင္းအိုးရၿပီ။သူ႕တစ္ကိုယ္လုံးလဲေခြၽးနံ႕နဲ႕ေျမႀကီးနဲ႕ေတြနံေနတာေၾကာင့္ေရမခ်ိဳးလို႔မရေတာ့။ေရခ်ိဳးၿပီးရင္ေတာ့ ေရဘူးကို႔ဖို႔သြားရမည္။ဒီေန႕ေရမွာထားတဲ့အိမ္ေတြကမ်ားသည္။
"စိုင္းဉာဏ္ "
"မ်က္လုံးေတြအရမ္းမပြတ္နဲ႕ေလ မ်က္စိနာမယ္ခင္ဗ်ားရဲ႕"
အိပ္ယာနိုးနိုးခ်င္းပုံစံမွာ စိုင္းဉာဏ္မ်က္လုံးထဲေတာ့ကေလးေလးတစ္ေယာက္လို။
"ဘာလုပ္ထားတာလဲ ေပက်ံေနတာဘဲ"
"အိမ္ေဘးကျမက္ေတြရွင္းထားတာ ေန႕ခင္းေန႕လည္ခင္ဗ်ားထိုင္ရင္ေႁမြပါးကင္းပါးရွိမွာဆိုးလို႔"
"ဒါဆိုေရခ်ိဳးေတာ့ေလ"
"အခုခ်ိဳးမွာ ခင္ဗ်ားမ်က္ႏွာအရင္သစ္ေလ"
"အင္း"
ေရာင္ဝါ မ်က္ႏွာသစ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာစိုင္းဉာဏ္ကေရခ်ိဳးၿပီးအဝတ္အစားလဲ၍ ေရပို႔ဖို႔အတြက္သုံးဘီးကိုျပင္ရသည္။ဒီေန႕ေတာ့စိုင္းဉာဏ္က ေရာင္ဝါဆင္ေပးတဲ့စပန့္အက်ီလက္တိုႏွင့္ဦးဂ်မ္းပုဆိုးတစ္ထည္ႏွင့္။အၿမဲတမ္းစြပ္က်ယ္ဂ်ိဳင္းျပတ္နဲ႕မေနရဘူးဟု အမိန့္ထုတ္ထားတာေၾကာင့္ ခ်စ္ရသူအမိန့္ကိုသူနားေထာင္ပါ၏။
"ေရာင္ဝါ ဘာလုပ္ေနတာလဲ"
အပင္တစ္ပင္ကို အိမ္ေဘးရွိႏွင္းဆီပန္းအိုးေတြေဘးမွာေျမအိုးျဖင့္ေသခ်ာကိုစိုက္ေနပါေသာသူ႕ရဲ႕အသဲညွာ။
"အပင္စိုက္ေနတာေလ"
"ဘာအပင္တုန္း ခင္ဗ်ားရဲ႕"
YOU ARE READING
နွေးထွေးသောချစ်ခြင်းများဖြင့်. . . .
Romance[Own Creation] Slow romance /BL A love story between two boys.
