ထုံးစံအတိုင္း မနက္ခင္းေရဘူးပို႔ဖို႔ရာရွိေသးသည့္အျပင္ ေရာင္ဝါနိုးလာရင္စားဖို႔မနက္စာပါဝယ္ရမည္ျဖစ္တာမို႔ မနက္၇နာရီခြဲေလာက္ဆို စိုင္းဉာဏ္အိပ္ယာမွထသည္။
မ်က္ႏွာသစ္သြားတိုက္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ အိပ္ခန္းထဲမွာအိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ သူဆီသို႔တစ္ေခါက္သြားၾကည့္လိုက္သည္။
ျပတင္းေပါက္ကေနထိုးလို႔ႏွင့္တူသည္ ေရာင္ဝါ ကမ်က္ႏွာေပၚကိုေစာင္တင္ထားတာမို႔ အသက္ရႈက်ပ္ေနမည္ကိုစိုးကာ ျပတင္းေပါက္အားအသာေလးပိတ္လိုက္သည္။
"ေရာင္ဝါ"
"အင္း...."
အိပ္ခ်င္မူးတူးျဖစ္ေနသည့္ပုံစံေလးမွာအသဲယားစရာ။
"က်ဳပ္မနက္စာသြားဝယ္ဦးမယ္ တံခါးေသခ်ာပိတ္ခဲ့မယ္ေနာ္ ခင္ဗ်ားအိပ္ႏွင့္ဦး ေစာေသးတယ္"
"အင္း....ပလာတာ"
"ဝယ္ခဲ့ပါ့မယ္"
"အင္း...."
အိပ္ခ်င္မူးတူးျဖင့္ စားခ်င္တာမွာေနပုံကခ်စ္စရာအတိ။
"အဟား က်ဳပ္အူယားလိုက္တာဗ်ာ"
တစ္ကိုယ္တည္းၿပဳံးရယ္ကာေရ႐ြတ္ၿပီးေနာက္ ေဈးနားကလက္ဖက္ရည္ဆိုင္သို႔ မနက္စာအေျပးေလးဝယ္ရေတာ့သည္။
.
.
.
.
စိုင္းဉာဏ္ေရပို႔ေနသည္မွာ တစ္ပတ္ေလာက္ၾကာၿပီျဖစ္တာမို႔ အလုပ္ကအဆင္ေျပသလိုရွိသည္။တစ္ဦးစႏွစ္ဦးစမွေနၿပီး စကားစမိၾက၍အခုဆိုစိုင္းဉာဏ္လဲေဖာက္သည္အနည္းငယ္ရၿပီ။တစ္ေန႕ကို ဘူး ၁၀၀နီးပါးေလာက္ကုန္သည္မို႔ အျမတ္ရတာမွာလဲ မ်ားသည္။အခုဆိုရင္ မနက္ပိုင္းတင္မက ညေနပိုင္းတြင္လဲေရပို႔ရသည့္အခါမ်ိဳးရွိသည္။
ရသမွ်ပိုက္ဆံကို သူ႕အတြက္ ကြမ္းဖိုး၊ လက္ဖက္ရည္ဖိုး ၅၀၀ ၁၀၀၀သာခ်န္ၿပီး ေရာင္ဝါ့ကိုအကုန္အပ္သည္။ေရာင္ဝါသည္လဲ ထိုေငြေတြကိုလက္လႊတ္စပယ္အသုံးမျပဳဘဲ သုံးစရာရွိတာကိုသုံးကာ က်န္သည့္ေငြကို ဆိုင္ကယ္ဝယ္ထားတဲ့အေႂကြးအတြက္ဖယ္သလို၊ လိုအပ္ရင္သုံးဖို႔လဲ ေသခ်ာစုထားတတ္တာမို႔ အခုဆိုသူတို႔အိမ္ေထာင္ေရးက အဆင္ေျပေျပရွိလွသည္။
YOU ARE READING
နွေးထွေးသောချစ်ခြင်းများဖြင့်. . . .
Romance[Own Creation] Slow romance /BL A love story between two boys.
