- 22 - [ Z ]

1.5K 75 1
                                    


"ရွင္ တစ္ေန႕တစ္ေန႕ အဲ့အရည္ေတြဘဲမ်ိဳေန"

"ဒီမိန္းမ ငါလုပ္ရင္ေသေတာ့မယ္! ငါ့ဟာငါေသာက္တာဘာျဖစ္လဲ"

"ေသာက္တာကိုမေျပာဘူး အဲ့အရည္ေတြေသာက္ၿပီးအၿမဲမူးေန ဘယ္မလဲပိုက္ဆံ ရွင္ရွာလားဟမ္!"

အိမ္ေရွ႕အိမ္မွ မျဖဴတို႔လင္မယားရန္ျဖစ္သံကတစ္ရပ္ကြက္လုံးၾကားေလာက္တဲ့အထိဆူညံလို႔။စိုင္းဉာဏ္ထိုအသံေတြေၾကာင့္ပင္နိုးလာခဲ့သည္။အခ်ိန္ကားမနက္ေျခာက္နာရီထိုးမည့္စဲစဲ။မနက္ေစာေစာစီးစီးရန္ျဖစ္ေနတဲ့လင္မယားကိုစိုင္းဉာဏ္ေမတၱာသာပို႔မိေတာ့သည္။ဘယ္ႏွယ့္မိုးေတာင္မလင္းေသးဘူးသူတို႔ကျဖစ္ၿပီ ၿပီးရင္ဘာမွမဟုတ္ ေယာက်္ားေရ မိန္းမေရ ျပန္ျဖစ္သြားတာခ်ည္း။

သူနိုးလာတာေတာ္ေသးေပမယ့္ေရာင္ဝါနိုးသြားရင္အဲ့လင္မယားမလြယ္။ကုတင္ေပၚမွာလွဲေနတဲ့ေကာင္ေလးကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ေအာက္ပိုင္းကိုသူနဲ႕အတူေစာင္ၿခဳံထားၿပီး အေပၚပိုင္းမွာေတာ့ စိုင္းဉာဏ္အမွတ္အသားျပဳထားတဲ့အနီစက္ေတြက ဟိုတစ္ကြက္ဒီတစ္ကြက္။သူညက ေရာင္ဝါ့အေပၚစိတ္ရွိတိုင္းလုပ္မိလိုက္တာဘဲ။

"အာ့...ကြၽတ္ ကြၽတ္"

ေဘးအိမ္ကအသံေၾကာင့္ေရာင္ဝါနိုးတစ္ခ်က္ျဖစ္လာၿပီး အေၾကာဆန့္မည္အျပဳ နာက်င္မႈေၾကာင့္အသံပင္ထြက္မိတဲ့အထိ။

"ေရာင္ဝါ နိုးၿပီလား ခင္ဗ်ားအဆင္ေျပရဲ႕လား"

စိုင္းဉာဏ္ေျပာမွသတိထားမိသည္။သူနဲ႕စိုင္းဉာဏ္ညက...။အား.... ရွက္လိုက္တာ

"ဟင္ အင္း...ေျပတယ္ မင္းကအလုပ္မသြားေသးဘူးလား သြားေတာ့ေလ သြား"

"အခုမွ ၆နာရီဘဲရွိေသးတာဗ် က်ဳပ္ကအေစာႀကီးဘာသြားလုပ္ရမွာလဲ"

မယုံသကၤာျဖင့္ ေခါင္းရင္းနားကနာရီကိုၾကည့္မိေတာ့ တကယ္မနက္၆နာရီသာရွိေသးသည္ ။ရွက္ကိုးရွက္ကန္းျဖစ္ေနတာမို႔ဘာလုပ္ရမလဲ ေရာင္ဝါတကယ္မသိေတာ့တာမို႔ ေစာင္ေအာက္သာဝင္ေနလိုက္မိ၏။

"ေရာင္ဝါ ရွက္ေနတာလား"

ေစာင္ထဲကေန ေခါင္းခါျပ၏။

နွေးထွေးသောချစ်ခြင်းများဖြင့်. . . .Where stories live. Discover now