Bolts Of Desire

Kabanata 17

HOSPITAL

Leon's POV

“Louis, what happened?”

“She just collapsed. Nag-aalala ako at baka anong mangyari sa kanilang dalawa!” I tapped his back. Nagmamadali akong pumarito dahil sa biglaang panganganak ni Alya.

“Don't touch my wife, you bastard! I told you, kailangan ko ng doktora. I'll kill all of you kapag hinawakan niyo ang asawa ko!!!” nagsipulasan ang mga doktor na nakatuka kay Alya. Nasira na ang kwelyo ng kanyang polo dahil sa pagpipigil namin sa kanyang huwag manggulo. Sa kanyang anyo para na siyang papatay sa galit.

Ilang minuto pa ang lumipas at may doktora nang dumating sa wakas.

“Who is the patient's husband?” tanong ng doktora sa aming apat. Nagmamadaling lumapit si Louis dito.

“Me. What's wrong?”

“We need to induce her right now to reduce the risk between the baby and your wife, Mr. LeBlanc! There's too little amniotic fluid around the baby! Kaya kung pwede lang sana sa labas na muna kayo mag-antay!”

Kung hindi pa namin pinagtulungang buhatin hindi pa sana siya lalabas. Hindi ko naman siya masisisi. Matinding trauma ang inabot niya sa pagkawala nito noon lalo pa ngayon na naranasan niya ang maselang pagbubuntis nito.

Kita ko ang nerbiyos sa kanyang mga mata habang pabalik-balik sa labas ng emergency room.

“Shit! I shouldn't have left her! It's my fault! Sana hindi nalang ako pumasok sa trabaho. Putang-ina!!!” gulong-gulo ang kanyang buhok.

“Pare, that wasn't your fault. Huwag mo ng sisihin ang sarili mo!” ani ni Cree na hanggang dito ay sumisipsip pa rin ng chuckie. Parang bata.

“Kumain ka muna, pare or maybe drink water atleast!” he glanced at me and shook his head. Naiintindihan ko siya. Nag-aalala nga ako, siya pa kaya na asawa. I smirked with that thought. Vitus was just eyeing on us while sitting on the bench beside Cree.

“Mukhang iyan ang anak niyong dalawa ni Alya na magpapatanda sa'yo ng maaga!” tumayo ako at umakbay sa kanya.

“Louis, take a seat! Huwag kang mag-alala. Para namang 'di mo kilala ang asawa mo!” Vitus ordered him. But, knowing how capricious he is, he'll do whatever that suits him.

FLASHBACK

One year ago...

LEON'S POV

“Punasan mo iyang sipon mo! Nakakahiya ka!" I joked on Louis. He was sobbing when he saw the love of my life. I was ready to build a family with her. Gusto ko nang lumagay sa tahimik mula nang makilala ko siya.

Siya ang babaeng alam KONG para sa akin.

Ang babaeng karapat-dapat na magdadala ng aking pangalan at pag-aalayan ng mga bagay na hinahandog ng buong mundo.

Her teary eyes flickered when her gaze darted on us. Nakikita kong umiiyak siya sa galak habang hawak ang palumpon ng puting bulaklak. Ngunit kahit may luha ang kanyang mga mata, 'di natatabunan ang kasiyahan sa kanyang magandang mukha.

She was so beautiful.

Everything in her, looks...beatiful.

She is spreading warmth in any places she's at. The warmth that runs through my cold heart and broke the fence I have built for anyone. Nagawa niyang painitin ang aking puso sa maikling panahon.

“ She is a single-mom with triplets! Ikaw ang mag-aako sa responsibilidad ng gago niyang asawa? Are you crazy?" Louis told me the last time that I was crazy. Yeah, maybe, I was crazy but I never mind.