Bolts Of Desire

Kabanata 23

Nakatitig lang ako kay Leon habang hinahanda niya ang mga pagkain. Hindi ako mapalagay sa nangyari kanina. Kakaiba ang kilos ni Nate. Hindi ko alam kung masyado lang ba akong praning.

Wala naman akong ginawa na ikakagalit niya. Hinablot niya ang dala ko kanina kaya muntik ng malaglag ang lunchbox. Iniisip kong baka may problema lang siya sa kanilang tahanan o 'di kaya'y sa anak niya. Pero hindi ko rin pwedeng balewalain ang inasta niya. Hindi naman sa pagmamataas ngunit asawa ako ng kanyang boss. Idagdag pa ang isang sarkastikong ngising kanyang ginawad bago tumalikod paalis.

“Hey, are you alright?” naputol ang malalim kong iniisip nang mapansin ni Leon ang aking pananahimik.

“Huh?! Ahmm, o-oo naman!”

“Can I eat my lunch first?” he smirked.

“Ready na? S-sorry may naalala lang ako!” tuluyan na siyang nakalapit sa akin at sinuri muna niya ako ng tingin.

“Something is bothering you. What is it?” tumingala ako sa kanya. Inayos niya ang mga takas kong buhok at inipit sa gilid ng aking tenga.

“Wala nga! Sige na kumain na tayo!” tinanggal ko ang suot niyang suit para makakagalaw siya ng mabuti.

“Yeah, pero gusto kong kumain muna ng sariwa bago ang mga lutong pagkain!” nagsalubong ang aking kilay. Inaayos ko ang kwelong niyang nagusot.

“Eh 'di sana sa Japanese Restaurant ako bumili! Next time, please inform me earlier, Mr. Valderama!” binaklas ko ang kanyang mga bisig upang isampay sa coat rack ang kanyang suit.

“But they are not selling that fresh pearl I want!” mas lalong kumunot ang noo ka sa mga pinagsasabi niya.

“Would you let me...eat it first?” pilyong siyang ngumisi kaya lalo akong nagtaka.

Nakapameywang akong humarap sa kanya. Dinilaan niya ang kanyang pang-ibabang labi. At ngiting-ngiti akong tiningnan.

“Only you can offer that, Pangga!” sing-pula na ng kamatis ang aking mukha. Kung 'di pa bumaba ang kanyang tingin papunta sa aking katawan, hindi ko maiintindihan ang sinasabi niya.

“No one should be exempted in abiding your company's code of ethics, Mr. Billionaire!” pinanatili kong matigas ang aking boses kahit lambot na lambot na sa kaba.

“Isa pa, baka may pumasok at mabosohan pa tayong dalawa, Sir. At —!” hindi ko na natapos pa ang aking sasabihin ng nilapat niya sa aking labi ang kanyang hintuturo.

“At isa pa, ako ang may-ari nito! Kaya kong baliin ang anumang batas na hindi ayon para sa akin o sa atin!” nanigas ako sa aking kinatatayuan.

“I want you now!” mababa at pabulong niyang sabi sa akin. Nagsitayuan ang mga balahibo ko sa batok.

Walang sabi-sabi niya akong pinangko at binuhat papunta sa kanyang desk. Tikom ang aking bibig habang nilalabanan ang kanyang malalagkit na tingin.

Agad niya akong sinunggaban ng halik nang lumapat ang aking pang-upo sa mesa. Pinapantayan ko ang kanyang bilis. Ang bawat pagtikwas ng kanyang dila at pagsipsip ng aking labi.

“Mmm—!” parang mapupugto na ang aking hininga sa kapusukan niya. Marahan ko siyang tinulak.

“I want more, baby! Please!” pareho kaming hinihingal habang nakalapat ang aming mga noo.

“Wala bang break time?” napalunok ako ng sariling laway ng bumundol sa aking tuhod ang kanyang buhay na buhay na pagkalalaki.

“Relax! You're little Pangga won't bite! ”