«Μείνε..μόνο πέντε λεπτά, μόλις φύγεις ολα θα αλλάξουν και δεν θέλω να νιώσω αυτή την απώλεια..μείνε..λίγο ακόμα..»
Υπάρχει τελικά η τέλεια ιστορία αγάπης; Για την Άρια υπάρχει αλλά δεν είναι η δική της.
Τον έχει δει τον απόλυτο έρωτα, τον έχει ζή...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Η ώρα είναι εφτά παρά τέταρτο το πρωί και εγω είμαι ήδη έξω απ την εταιρεία. Κοιμάμαι όρθια γιατί παρόλο που χθες προσπάθησα να κοιμηθώ νωρίς δεν τα κατάφερα. Στριφογυρίζα στο κρεβάτι μου παλεύοντας να διώξω απ το μυαλό μου τη " κουβέντα" με τον ηλίθιο αλλά για κάποιο λόγο δεν μπορούσα. Έχω πάρα πολλά ερωτήματα.
Πρώτον, που σκατά ήξερε πότε ήρθα και εμφανίστηκε έτσι μπροστά μου; Χθες ήμουν συγχισμένη για να αναρωτηθώ αλλά απ την ώρα που μπήκα στο uber για να γυρίσω στο πανεπιστήμιο με τρώει η περιέργεια.
Δεύτερον και ίσως σημαντικότερο..πολύ εύκολα τη γλίτωσα χθες και όσο και αν με συμφέρει αυτό που έγινε απλά δεν είναι..φυσιολογικό. Στη πρώτη γνωριμία με αρχίζει χωρίς λόγο στην κατσάδα και τωρα που είχε και όλο το δίκιο δικό του δεν λέει σχεδόν τίποτα; Δεν καταλαβαίνω γιατί να κάνει κάτι τέτοιο. Και είναι και εκείνο το βλέμμα που είδα, σαν να με καταλάβαινε...δεν ξερω..
Τρίτον και βασικότερο. Τι σκατά ήρθα να κάνω εγώ απ τις εφτά σε μια κλειστή εταιρεία; Αν υποθέσω ότι ισχύει αυτό που μου είπε χθες και δεν με έφερε για να καθαρίσω τότε πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί είμαι εδώ τόσο νωρίς.
O σεκιουριτάς φαίνεται πιο νυσταγμένος απο μένα. Τον νιώθω τον καημένο.
Πλησιάζω, τον βλέπω κάτι να μουρμουρίζει πιέζοντας ένα κουμπί στον ασύρματο που έχει περασμένο στη ζώνη του. Φτάνω σχεδόν μπροστά του και τότε το χέρι του μεταφέρεται στο ακουστικό ψείρα που φοράει στο αυτί του. Μάλλον κάτι του λένε αν κρίνω απ τον τρόπο που συσπάτε το πρόσωπό του, λες και προσπαθεί να συγκεντρωθεί σε κάτι.
«Καλημέρα» χαμογελάω μηχανικά «εμ..σας έχουν ενημερώσει νομίζω για την άφιξ..»
«Η 'Αρια Χολαντ;» με διακόπτει δείχνοτας με τα μάτια.
«Μάλιστα»
«Έλα» μου κάνει νόημα να τον ακολουθήσω. Ξεκλειδώνει με μια αρμαθιά κλειδιά που βγάζει απ την τσέπη του. Σπρώχνει τη μεγάλη γυάλινη πόρτα επιτρέποντας μας την είσοδο. Κάνει μερικά βήματα προς τα αριστερά μέχρι που φτάνει μπροστά από ένα γκρι σιδερένιο κουτί που είναι κολλημένο στην άκρη του τοίχου. Σηκώνει μερικούς διακόπτες, τα φώτα αρχίζουν να τρεμοπαίζουν μέχρι που σταθεροποιούνται.
