26

47 4 0
                                    

Πως σκατα με πείσανε να μεινω ένας Θεός ξέρει

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Πως σκατα με πείσανε να μεινω ένας Θεός ξέρει. Εγώ μια χαρά αρνήθηκα στην αρχή και μάλιστα επέμενα κιόλας αλλά κάποια στιγμή άρχισαν να μιλάνε ο ένας μετά τον άλλο και κάπου εκεί έχασα τη μπάλα. Μέχρι να απαντήσω στον έναν πεταγόταν ο άλλος και χωρίς καν να το καταλάβω βρέθηκα να λέω -εντάξει-, η Εβελιν στο δευτερόλεπτο να φεύγει και εγώ να κάθομαι μόνη μου στη μπάρα.

Κάτι λάθος έκανα δεν εξηγείται αλλιώς

Νταξει βέβαια δεν είναι ότι ήθελα να φύγω, αλλά δεν ήθελα να έρθουν κι έτσι τα πράγματα. Αν ήταν η Εβ ακόμα εδώ θα ήταν αλλιώς.

«Τώρα που λιγοστεύει η δουλειά θα ναι καλύτερα» ακούω τη φωνή του. Σηκώνω τα ματια μου απ το κινητό, τον κοιτάω αλλά τινάζω ελαφρά προς το πίσω το κεφάλι μου όταν παρατηρώ ότι έχει μεταφέρει το πόστο του μπροστά μου.

«Τι ακριβώς κάνεις;» δειχνω τα πράγματα μπροστά του. Τα κοιτάζει και μετά κοιτάζει έμενα. Σηκώνει τους ώμους και συνεχίζει να φτιάχνει κάποιο ποτό

«Ε τι; Εγώ εκεί πέρα κι εσυ εδώ; Θα βαρεθείς και με το δίκιο σου, ενώ τώρα και δουλεύω και μιλάμε»

«Θα μπορούσα απλά να φύγω και να μην χρεια..» το αυστηρό του βλέμμα με κάνει να σωπάσω. Δεν θα πρεπε όμως. Έχω δίκιο.

«Μη με κοιτάς εμενα έτσι, δεν φτάνει που δεν ξέρω καν πως με πείσατε να μεινω τωρα θα μου το παίζεις κι αυστηρός;» λέω. Ξαφνιάστηκε! Φαίνεται ξεκάθαρα απ τα μισάνοιχτα χείλη του και το χαμένο βλέμμα

Είναι τόσο αστείος όταν τα χάνει

«Για το καλό σου είναι, δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί...ξέρεις πόσα εχω δει και εχω ακούσει με κορίτσια που εξαφανίζονται μέσα σε δευτερόλεπτα;»

Τώρα φταίω εγώ;

«Τώρα γίνεσαι υπερβολικά δραματικός» λέω με το φρύδι σηκωμένο. Ε δεν κρατήθηκα, έπρεπε. Με κοιταει μ ένα μείγμα αυστηρότητας αλλά καταβαθος βλέπω ότι θέλει να γελάσει.

Ο άλλος μου εαυτός Where stories live. Discover now