Περιμένω στη κουζίνα όσο ο τοπικός γιατρός τον εξετάζει στο σαλόνι. Ευτυχώς που μου είχε δώσει το τηλέφωνο του ο κ. Αντώνης για καμία έκτακτη ανάγκη. Όταν τον είδα να πέφτει λιπόθυμος τα έχασα. Πήγα κατευθείαν κοντά του πανικόβλητη αλλά πριν προλάβω να κάνω πολλά άνοιξε τα ματια και γρύλισε ότι είναι καλά.
Ψέματα. Ψηνότανε στον πυρετό. Το κατάλαβα αμέσως μόλις ακούμπησα το χέρι μου στο μέτωπο του. Επέμενε να μην καλέσω τον γιατρό αλλά δεν υπήρχε περίπτωση να τον ακούσω. Δεν είχε κι άλλη επιλογή. Μπορεί να παρίστανε ότι ήταν καλά αλλά δεν είχε τη δύναμη ούτε να σηκωθεί παλι απ τον καναπέ που με χίλια ζόρια κατάφερε θα κάτσει.
Ευτυχώς ο γιατρός ανταποκρίθηκε γρήγορα στο κάλεσμα μου. Μάλλον ήταν εδώ από κάτω στη γιορτή και δεν του πήρε πάνω από δέκα λεπτά να μου χτυπήσει την πόρτα.Και τώρα περίμενω. Πηγαινοέρχομαι στο μικρό χώρο της κουζίνας μήπως και ροκανίσω λίγο υο χρόνο. Τρόμαξα τόσο πολύ όταν τον είδα έτσι. Αν πάθαινε κάτι...
Ένα χτύπος στη πόρτα με κάνει σχεδόν να ορμήσω προς τα κει. Πίσω της στέκεται ο γιατρός που μου χαμογελά ευγενικά.
«Τι έγινε;» ρωτάω ανυπόμονα.
«Όλα καλά. Απ αυτά που μου περιέγραψε μάλλον είναι υπερκόπωση. Του έγραψα βιταμίνες και κάποια αντιπυρετικά, επίσης χρειάζεται οπωσδήποτε ξεκούραση»
Γνέφω μηχανικά. Τον ευχαριστώ και τον πληρώνω βιαστικά χωρίς να ξέρω γιατί βιάζομαι. Το μόνο που ξέρω είναι ότι το μυαλό μου κόλλησε στη λέξη υπερκόπωση.
Πόσες ώρες δούλευε τελευταία για να πάθει υπερκόπωση; Μήπως είχε συμβεί κάτι που δεν ηξερα; Τύψεις κι ανησυχία φωλιάζουν μέσα μου.
Βγαίνω στο σαλόνι και τον βλέπω όρθιο να φοράει το μπουφάν του.
«Που πας;»
Μου ρίχνει μια ματιά. Μόνο μία.
«Έχεις σκοπό να μου πεις κάτι άλλο; Να απαντήσεις σε κάποια απ τις ερωτήσεις μου; Ειλικρινά;»
YOU ARE READING
Ο άλλος μου εαυτός
ChickLit«Μείνε..μόνο πέντε λεπτά, μόλις φύγεις ολα θα αλλάξουν και δεν θέλω να νιώσω αυτή την απώλεια..μείνε..λίγο ακόμα..» Υπάρχει τελικά η τέλεια ιστορία αγάπης; Για την Άρια υπάρχει αλλά δεν είναι η δική της. Τον έχει δει τον απόλυτο έρωτα, τον έχει ζή...