«Μείνε..μόνο πέντε λεπτά, μόλις φύγεις ολα θα αλλάξουν και δεν θέλω να νιώσω αυτή την απώλεια..μείνε..λίγο ακόμα..»
Υπάρχει τελικά η τέλεια ιστορία αγάπης; Για την Άρια υπάρχει αλλά δεν είναι η δική της.
Τον έχει δει τον απόλυτο έρωτα, τον έχει ζή...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ένα μήνα μετά
Πατάω το πλήκτρο του enter, κοιτάζω την οθόνη... τιποτα. Το πατάω μια ακόμα φορά. Παλι τιποτα. Το δάχτυλο μου επαναλαμβάνει συνεχόμενα την κίνηση και οσο η οθόνη δεν αλλάζει στο ελάχιστο με τόσο περισσότερη μανία το χτυπάω μέχρι που σπρώχνω το αναθεματισμένο πληκτρολόγιο μακριά και βαράω το χέρι μου στο ηλιθιο γραφείο
Μια μέρα να μου πάει καλά εδώ μέσα και τι στον κόσμο!
Δεν ξέρω πως έχει γίνει αυτό αλλά τα νεύρα μου τον τελευταίο καιρό είναι σε χειρότερη κατάσταση ακόμα κι απ' όταν είχα πρώτο ξεκινήσει σ αυτη τη χαζη εταιρεία.
Κάθε φορά που πατάω το πόδι μου στην είσοδο είναι λες και ξαφνικα όλα μου φταίνε ή μάλλον όχι λες. Όλα μου φταίνε εδώ μέσα! Η κουτσομπόλα Γκλόρια που κάθε.μέρα με γεμίζει με άχρηστες πληροφορίες, οι υπόλοιποι ασκούμενοι που επειδή έχουν τελειώσει τη σχολή νομίζουν ότι μπορούν ακόμα να μου ζητάνε καφέδες, η καρέκλα μου που όλο χαμηλώνει από μόνη της και κυρίως ο ηλίθιος υπολογιστής που δεν στέλνει το αναθεματισμένο mail που προσπαθώ εδώ και τόση ώρα!
Βράζω μέσα μου. Βράζω όπως δεν έχω νιώσει ξανα έτσι τον εαυτό μου. Η Εβελιν λέει πως είναι επειδή δεν εκδηλώνω αλλιώς τη θλίψη μου, επειδή ουσιαστικά δεν κλαίω, πιστεύει πως αν αφηνα να δάκρυα να κυλήσουν θα σταματούσε να με κατακλύζει αυτή η οργή.
Έχει δίκιο, στην αρχή δεν το παραδεχόμουν αλλά έχει δίκιο. Είμαι θλιμμένη. Θλιμμένη ήμουν και το βράδυ που τσακώθηκα μαζί της. Όταν ξύπνησα την επόμενη μέρα και καταλαβα το πόσο άδικη ήμουν βυθίστηκα στη θλίψη ακόμα περισσότερο αλλά ευτυχώς η φίλη μου είναι η καλύτερη φίλη του κόσμου και συγχώρεσε αμέσως την χαζομάρα μου. Μου είπε πως καταλαβαίνει οτι ήθελα απλά κάπου να ξεσπάσω και πως αν δεν αφήσω αυτά που αισθάνομαι να βγουν προς τα έξω θα με τραβήξουν ακόμα πιο βαθιά μαζί τους. Και παλι είχε δίκιο. Κάθε μέρα που περνάει αισθάνομαι όλο και χειρότερα και μπορεί κάποιος που απλά με δει να μην το καταλάβει αλλά μέσα μου υποφέρω.
