«Μείνε..μόνο πέντε λεπτά, μόλις φύγεις ολα θα αλλάξουν και δεν θέλω να νιώσω αυτή την απώλεια..μείνε..λίγο ακόμα..»
Υπάρχει τελικά η τέλεια ιστορία αγάπης; Για την Άρια υπάρχει αλλά δεν είναι η δική της.
Τον έχει δει τον απόλυτο έρωτα, τον έχει ζή...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Τον ακούω εδώ και ώρα να παλεύει να μου εξηγήσει αλλά στη πραγματικότητα το μυαλό μου έχει σταματήσει σ εκείνο το -για να χωρίσω-.
Ποτέ στη ζωή μου δεν έχω νιώσει μεγαλύτερη ταπείνωση από εκείνη τη στιγμή. Ή μάλλον όχι ταπείνωση, ένιωσα σκουπίδι. Ένα σκουπίδι που ήρθε να διαλύσει ότι είχαν χτίσει δυο άλλοι..
Δυο χρόνια, δυο άνθρωποι, μια περιστασιακή σχέση στο Λος Αντζελες, μια μετακόμιση δική του και έπειτα από λίγο η σχέση γίνεται μόνιμη λόγω μιας απρόσμενης εγκυμοσύνης, μια αποβολή και ύστερα...εγώ. Μια ηλίθια, ένα απόβρασμα που μπήκε στη μέση για να καταστρέψει ό,τι στο διάλο μπορεί να έχει μείνει από κεινη την άλλη κοπέλα.
«...δεν είμαι ο τύπος που απαταει, δεν θα ήταν ηθικό ούτε για 'κεινη, ούτε για σένα, και δεν μου φαίνεται σωστό να της το ανακοινώσω απ το τηλέφωνο...γι αυτό δως μου εκείνες τις δυο βδομάδες, να έρθει στο Σαν Φρανσισκο, να της το ανακοινώσω από κοντά και μετά θα μπορούμε να είμαστε...» το στομάχι μου έχει από ώρα αρχίσει να ανακατεύεται όμως σ αυτό το - είμαστε - νομίζω πως δεν αντέχω άλλο
«Σταματά σε παρακαλώ» λέω μ όση φωνή μπορεί να βγει από το στήθος μου που είναι πλακωμένο εδώ και ώρα από τόνους βάρους «Δεν θα έμπαινα ποτέ ανάμεσα σ ένα ζευγάρι» ξέρω πόσο πονάει αυτό και δεν θα μπορούσα να το κάνω σε κανένα άλλον. Όταν είδα την κολλητή μου με το τότε αγορι μου ηξερα πως δεν θα μπορούσα ποτέ να προκαλέσω αυτόν τον πόνο σε κάποιον.
«Δεν μπαίνεις ανάμεσα, έχει τελειώσει αυτή η ιστορία, αν δεν υπήρχε η εγκυμοσύνη θα είχαν τελειώσει όλα μόλις έφυγα απ το Λος Αντζελες, δεν ήταν τίποτα σημαντικό» κάνει μια παύση, με κοιταει αλλά όταν βλέπει πως δεν έχω τιποτα να πω συνεχίζει
«Άρια...θέλω να εμείς οι δυο να δοκιμάσουμε και στο ξαναλέω δεν μπαίνεις ανάμεσα σε κανέναν, αργά ή γρήγορα μετά την...την απώλεια του παιδιού θα γινόταν αυτό, εσύ είσαι η αφορμή, όχι η αιτία»
